လူထုထံမွ သင္ယူေသာ နုိင္ငံေရး

"လူအမ်ားအျပားကုိ ခဏေလး ဖုံးကြယ္ထားျခင္းဟာ ျဖစ္နုိင္ေျခ ရွိပါတယ္။လူနည္းစုကုိ အၾကာႀကီး ဖုံးကြယ္ထားျခင္း ဟာလည္း ျဖစ္နုိင္ေခ်ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူအမ်ားကုိ အၾကာႀကီး ဖုံးကြယ္ထားလုိ႔ မရပါဘူး။ လူထုႀကီးဟာ ေကာင္းကင္လုိပဲ က်ယ္ျပန္႔ ႀကီးမားလုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ကႊ်န္ေတာ္ဟာ ရာထူးရာခံ ရွိတဲ့ေနရာမွာ ရွိၿပီး ရာထူးႀကီးတဲ့ သူေတြရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ ဝင္ရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့တဲ့သူ တစ္ေယာက္မဟုတ္ပါဘူး။ေငြေၾကးဓန အင္အားနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲ လက္မွတ္ကုိ ဝယ္ၿပီး လာတဲ့ လူခ်မ္းသာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ကႊ်န္ေတာ္ဟာ ေန႔စဥ္ေန႔တုိင္း လူထုႀကီးနဲ႔ အနီးကပ္ေနၿပီး နုိင္ငံေရးကုိ သင္ယူခဲ့တာပါ။ လူထုႀကီး ခံစားေနရတဲ့ ဆင္းရဲဒုကၡေတြ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အိပ္မက္ေတြကုိ သိဖုိ႔ တခါတေလ အစာငတ္ခံခဲ့ရၿပီး တခါတေလ လူထုႀကီးဆီက ေပါင္မုန္႔ေလး တစ္ဖဲ့ကုိ ေတာင္းရမ္း စားေသာက္ၿပီး လူထုႀကီးနဲ႔ စကားေတြ ဖလွယ္ခဲ့ပါတယ္။ ကႊ်န္ေတာ္ အၿမဲတမ္း စဥ္းစား မိတာကေတာ့ နုိင္ငံေရးဆုိတာ လူထုအတြင္းကေန သင္ယူရမယ္ဆုိတာ မုခ်မေသြပါပဲ။ လူထုႀကီးရဲ႕ ဆင္းရဲဒုကၡေတြ ဝမ္းနည္းပူေဆြးမႈ၊ ဝမ္းသာမႈေတြကုိ သိထားတဲ့ နုိင္ငံေရးသမားဟာ လူထုႀကီးကုိ သစၥာမေဖာက္နုိင္လုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။"

အထက္ပါ စကားသည္ ၁၈၃၂ခုႏွစ္က အေမရိကန္နုိင္ငံ အလယ္ပုိင္းၿမိဳ႕ တစ္ၿမိဳ႕ျဖစ္ေသာ စပရင္းဖီးလ္(Springfield) တြင္ ျပည္နယ္အမတ္ေလာင္း တစ္ဦးျဖစ္ေသာ လင္ကြန္းမွ မဲဆႏၵရွင္မ်ား ေရွ႕တြင္ ေျပာၾကားခဲ့ေသာ ေရြးေကာက္ပြဲ စည္းရုံးေရး မိန္႕ခြန္း၏ တစ္စိတ္တစ္ပုိင္း ျဖစ္သည္။လင္ကြန္းသည္ ထုိမိန္႔ခြန္း ေျပာေနစဥ္မွာပင္ ခံစားမႈမ်ား ျပင္းထန္ကာ မ်က္ရည္မ်ား က်လာသည့္အတြက္ မိန္႔ခြန္းေျပာမႈအား ေခတၱ ရပ္နားခဲ့ရသည္ဟု ေနာက္ပိုင္း လင္ကြန္းအေၾကာင္းအား သုေတသန ျပဳလုပ္ေနသူမ်ားမွ ဆုိပါသည္။ထုိသူမ်ား အဆုိအရ လင္ကြန္းဟု ေခၚေသာ ဆင္းရဲသား အညတရ တစ္ေယာက္က ကမၻာမွာ အေကာင္းဆုံး နုိင္ငံေရးသမား ျဖစ္လာနုိင္ေစရန္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မ်ား ရွိခဲ့သည္ဟု ဆုိပါသည္။ နုိင္ငံေရး သုေတသီမ်ားမွ ထုိလွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္သည္ "ရုိးသားပြင့္လင္းမႈ" ဆုိသည့္ အခ်က္ျဖစ္သည္ဟု သုံးသပ္ယူဆၾကသည္။

လက္ေတြ႕တြင္လည္း လင္ကြန္းသည္ ရုိးသားပြင့္လင္းမႈ မွလြဲ၍ တျခား ပုိင္ဆုိင္မႈ ဘာမွ်မရွိေသာ လူတစ္ဦးျဖစ္ေပသည္။ စပရင္းဖီးလ္ (Springfield)ၿမိဳ႕တြင္ "ဆင္းရဲသားအညတရ လင္ကြန္း" ဟု လူသိမ်ားခဲ့သူ လင္ကြန္းသည္ ႏိုင္ငံေရးအေတြ႕အႀကံဳ ႏွင့္ ေငြေၾကးဓနအင္အား ျပည့္စုံေသာ တျခား အမတ္ေလာင္းမ်ားၾကားတြင္ ေပၚလြင္မႈ မရွိေသာ သူတစ္ဦးျဖစ္ေပသည္။ တျခား အမတ္ေလာင္းမ်ားမွ မဲဆြယ္ စည္းရုံေရး မိန္႔ခြန္းမ်ားကုိ ေျပျပစ္စြာ ေျပာၾကားခဲ့ေသာ္လည္း လင္ကြန္းမွာမူ မိန္႔ခြန္းေျပာရာတြင္ အထစ္အထစ္ အေငါ့ေငါ့ျဖင့္ ေျပျပစ္စြာ ေျပာဆုိႏုိင္ခဲ့ျခင္း မရွိေသာ အမတ္ေလာင္း ျဖစ္ခဲ့ေပသည္။ သုိ႕ေသာ္ စပရင္းဖီးလ္ (Springfield) ၿမိဳ႕မွ ျပည္သူလူထု ႀကီးသည္ အမတ္ေလာင္းမ်ား အနက္မွ လင္ကြန္းအား ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကေလသည္။ "ဘာျဖစ္လုိ႔ လင္ကြန္းကုိ ေရြးခ်ယ္ၾကတာလဲ"ဟု ေမးျမန္းခဲ့သည့္ သတင္းေထာက္မ်ား၏ ေမးခြန္းအား လူထုႀကီးမွ ေအာက္ပါအတုိင္း ေျဖၾကား ခဲ့ၾကေလသည္။

"လင္ကြန္းဟာ ကႊ်ႏု္ပ္တုိ႔နဲ႔ တစ္သားတည္းျဖစ္ေနတဲ့ လူတစ္ဦး ျဖစ္လုိ႔ပဲ"

လူထုႏွင့္ တစ္သားတည္း ျဖစ္ေနေသာသူ၊ ထုိအခ်က္သည္ လင္ကြန္း၏ နုိင္ငံေရး လက္နက္တစ္ခု ျဖစ္ေပသည္။ လင္ကြန္းသည္ ထုိလက္နက္ျဖင့္ လူထုႀကီး၏ ဝမ္းနည္းပူေဆြးမႈ၊ ဝမ္းသာမႈမ်ားအား သိရွိခဲ့ရၿပီး၊ လူထုထံမွ၊ လူထုအတြက္၊ လူထုနုိင္ငံေရးအား ေဆာင္ရြက္နုိင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

ကုိရီယား သမုိင္းပညာရွင္ ေဂ်ာ္ဆူန္ဂ်ဳ ေရးသားျပဳစုေသာ "နုိင္ငံေရးတြင္ စမ္းသပ္ေလ့က်င္မႈ ဆုိတာ မရွိပါ" စာအုပ္အတြင္းမွ ေကာက္ႏႈတ္ ဘာသာျပန္္ဆုိပါသည္။

ယခင္ ဟစ္တုိင္ အြန္လုိင္း မဂၢဇင္း စာမ်က္ႏွာေဟာင္းတြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ဘူးေသာ ေဆာင္းပါးအား ျပန္လည္ ေဖာ္ျပပါသည္။

ကုိလူခ်စ္(ကုိရီးယား)