ျမန္မာစကားေျပ အေရးအသားေလ့က်င့္စာ
ေစာထြန္း
ၾသဂုတ္ ၁၆၊ ၂၀၀၈
ျမန္မာစကားေျပကုိ ျမန္မာေတြ ထိထိမိမိ ေရးတတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးႏုိင္မယ့္ စာအုပ္စာတမ္း လုိအပ္ေနၿပီလုိ႔ ထင္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္စကားေျပကုိ ႏုိင္ငံတကာက အဂၤလိပ္စာနဲ႔ မကင္းသူေတြ ထိထိမိမိ ေရးတတ္ေအာင္ေတာ့ စာအုပ္စာတမ္းေတြ၊ ကြန္ပ်ဴတာပ႐ုိဂရမ္ေတြ မနည္းလွပါဘူး။ အင္တာနက္မွာ English Writing Skillsလုိ႔ ႐ုိက္ၿပီး ရွာလုိက္တာနဲ႔ အဂၤလိပ္စာေရးနည္း စာအုပ္စာတမ္းေတြ လမ္းညႊန္စာေတြ အလွ်ဳိလွ်ဳိ ထြက္လာတာ ေတြ႔ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ စာမေရးခင္ စဥ္းစားပုံကစၿပီး ၀ါက်ေရးပုံ၊ စာပုိဒ္ဖဲြ႔ပုံ၊ စာတမ္းတေစာင္ျဖစ္ေအာင္ ေရးပုံအထိ အဆင့္ဆင့္ ေလ့က်င့္ေပးသြားတ့ဲ အစီအစဥ္ေတြပါ။ တကၠသုိလ္ေကာလိပ္ေတြကလည္း ထုတ္ေ၀ၾက၊ ျပင္ပ ပညာရွင္ေတြကလည္း ျပဳစုၾကနဲ႔ ၀ုိင္း၀န္းလုပ္ေဆာင္ေနတ့ဲ ျမင္ကြင္းကုိ ေတြ႔ရပါမယ္။ ျမန္မာစကားေျပနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ေတာ့ စကားေျပသေဘာတရား စာအုပ္စာတမ္းေတြ၊ စာစီစာကုံးက်မ္းေတြ အနည္းအက်ဥ္း ထြက္ေပၚခ့ဲေပမယ့္ စနစ္တက် ေလ့က်င့္ေပးတ့ဲ စာအုပ္စာတမ္းရယ္လုိ႔ေတာ့ မေတြ႔မိေသးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာစာဖတ္သူေတြအတြက္ ျမန္မာေတြကုိယ္တုိင္ ေရးတ့ဲ ျမန္မာစကားေျပမွာ စနစ္မက် မထိမမိျဖစ္ေနတာ မၾကာမၾကာ ႀကဳံရပါတယ္။ ႀကဳံရတ့ဲ သာဓကေတြကုိ ေနာက္ပုိင္းမွာ လုိအပ္သလုိ ထုတ္ျပသြားမွာမုိ႔ ဒီမွာ မျပလုိက္ေတာ့ပါဘူး။
ကမၻာရြာထဲကုိ ျမန္မာေတြ ၀င္တ့ဲအခါမွာ စကားေျပ အေရးအသား ျပႆနာက အေတာ္ႀကီးပါတယ္။ ျမန္မာစကားေျပ ေရးပုံစနစ္နဲ႔ အမ်ားသုံး အဂၤလိပ္ဘာသာ စကားေျပ ေရးပုံစနစ္က ကြာျခားေတာ့ ျမန္မာေတြေရးတ့ဲ ျမန္မာစကားေျပကုိျဖစ္ျဖစ္၊ အဂၤလိပ္စကားေျပကုိျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာဘာသာတတ္ ႏုိင္ငံရပ္ျခားေတြ အျပည့္အ၀ မခံစားႏုိင္ၾကပါဘူး။ နားလည္ဖုိ႔ေတာင္ တခါတေလ အခက္အခဲ ရိွတတ္ပါတယ္။ ျမန္မာစကားေျပကုိ အမ်ားသုံးအဂၤလိပ္စကားေျပေရးပုံေရးနည္းအတုိင္း စနစ္တက် ေရးတတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးႏုိင္ရင္ ျမန္မာလုိေရးတ့ဲအခါမွာေရာ အဂၤလိပ္လုိေရးတ့ဲအခါမွာပါ အရည္အေသြး ပုိေကာင္းလာစရာအေၾကာင္း ရိွပါတယ္။
စနစ္မတူလုိ႔ စာအေရးအသားမွာ ႀကဳံရတတ္တဲ့ ျပႆနာကိုေရာ ျပႆနာရဲ႕ အရင္းအျမစ္ကုိေရာ သိမွေတာ့ အေျဖရွိရမွာေပါ့။ အလြယ္ဆုံးအေျဖက သူ႔စကားေျပာရင္ ကုိယ္က သူ႔နည္းသူ႔ဟန္ သူ႔စနစ္နဲ႔ေျပာ။ ကိုယ့္စကားေျပာရင္ သူကလည္း ကိုယ့္နည္းကုိယ့္ဟန္ ကုိယ့္စနစ္နဲ႔ ေျပာၾကဖုိ႔ပါပဲ။ ဒီလိုသာက်င့္လုိက္ရင္ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး အထင္လြဲစရာ၊ နားလည္ရခက္စရာရယ္လုိ႔ မရွိႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ အေျဖက လြယ္လြန္းေနသလုိမို႔ ဟုတ္ေကာဟုတ္ရဲ႕လားလုိ႔ သံသယဝင္စရာပါ။
အေျဖကလြယ္ေပမယ့္ အေျဖထဲကအတုိင္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖုိ႔ရာကေတာ့ ခက္ေကာင္းခက္ႏုိင္ပါတယ္။ ကိုယ္က ႏုိင္ငံတကာစနစ္နဲ႔ေျပာဖို႔ဆုိဖုိ႔ေရာ၊ သူက ကုိယ့္စနစ္နဲ႔ ေျပာဖုိ႔ဆုိဖိုေရာက လြယ္တာမွမဟုတ္တာ။ အခုကာလမွာ စီဒီေတြ ဒီဗီြဒီေတြလည္း ေပၚေန၊ စာအုပ္စာတမ္းေတြဆုိတာလည္း စာအုပ္အျဖစ္နဲ႔ေရာ အင္တာနက္အျဖစ္နဲ႔ေရာ ဖတ္ႏုိင္ အတုယူႏုိင္ေပမယ့္ အခက္အခဲတခ်ဳိ႔ ရွိေနပါေသးတယ္။ ပထမအခက္က အတုယူတဲ့အခါ ဘာသာစကားရဲ႕ စနစ္ကို ရွာတတ္ေဖြတတ္ စူးစမ္းတတ္တဲ့ဉာဏ္ လုိပါတယ္။ အဲဒီဉာဏ္မ်ဳိး လူတုိင္းမွာရွိမယ္လို႔ မေမွ်ာ္မွန္းႏုိင္ပါဘူး။ အဲဒီ ဉာဏ္ရွိတဲ့ သူေတြမွာေတာင္ အႏုအရင့္ ကြာႏိုင္ပါေသးတယ္။ အႏုအရင့္ေပၚမူတည္ၿပီး ဘာသာစကားတတ္လြယ္မႈ အေႏွးအျမန္ေတာ့ ကြာမွာေပါ့။ စူးစမ္းဉာဏ္မဲ့ေနရင္ေတာ့ တတ္ဖို႔ေတာင္ ခပ္ခက္ခက္ပါ။ စူးစမ္းဉာဏ္ အခက္အခဲအျပင္ ေနာက္တခက္က တတ္ေျမာက္မႈ စစ္ေဆးေရးပါပဲ။ စကားတစ္ရပ္ရပ္ကုိ သင္ယူရင္ ဘယ္ေလာက္ မွန္မွန္ကန္ကန္ တတ္ေျမာက္ၿပီလဲ ဆိုတာ စစ္ေဆးၾကည့္ဖို႔လိုပါတယ္။ ရွိေနတဲ့ စာအုပ္စာတမ္းေတြ ဖတ္႐ုံ ေလ့လာ႐ုံနဲ႔ ကိုယ္တုၾကည့္တာ ဘယ္ေလာက္တူမတူဆိုတာ စစ္ေဆးၾကည့္ဖို႔ မွတ္ေက်ာက္က မရွိျပန္ဘူး။ ဘာသာစကား အေျပာအေရး တတ္ကြၽမ္းမႈ စစ္ေဆးတာလဲရွိမွ ဘယ္ေလာက္တတ္သလဲဆိုတာ ေရရာပါမယ္။ သေဘာတရားေတြ ဖတ္ျပန္ေတာ့လည္း ေစာေစာက ေျပာခဲ့သလို သေဘာတရားကုိသာ သိ႐ုံရွိမွာပါပဲ။ သူ႔လို ေျပာတတ္ ေရးတတ္လာမယ္ မဟုတ္ပါဘူး။
တစ္ဦးဘာသာစကား တစ္ဦး ေျပာတတ္ေရးတတ္ဖို႔ အေရးမွာ အေလ့အက်င့္ဟာ လိုကုိလိုပါတယ္။ သေဘာတရားကုိ သိေအာင္လုပ္၊ ကုိယ္တိုင္ ေျပာၾကည့္၊ ေရးၾကည့္။ ကုိယ္ေျပာတာ ေရးတာနဲ႔ သေဘာတရားနဲ႔ ဘယ္လိုကြာဟေနသလဲ အစစ္အေဆးခံ။ အမွားေတြ႔တဲ့အခါ ဘာေၾကာင့္မွားသလဲ ဆင္ျခင္၊ ေနာက္တခါ ေျပာတဲ့ေရးတဲ့အခါ ဒီအမွားမ်ဳိး မႀကံဳရေအာင္ ဆင္ျခင္။ ဒီလို ေလ့က်င့္ျပဳျပင္သြားရင္ သူလို ေျပာတတ္ ေရးတတ္လာစရာ အေၾကာင္းရွိပါတယ္။
သိၾကတဲ့အတိုင္း အခုေခတ္မွာ အသုံးအမ်ားဆုံးလို႔ ေျပာရမွာက အဂၤလိပ္စာပါ။ ဥေရာပႏိုင္ငံေတြမဆိုထားနဲ႔၊ အာရွႏိုင္ငံေတြမွာေတာင္ အဂၤလိပ္စာက တြင္က်ယ္ေနပါၿပီ။ အိႏၵိယ၊ ျမန္မာ၊ မေလးရွားတို႔လို အဂၤလိပ္ကိုလိုနီဘဝေရာက္ခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာတင္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ တ႐ုတ္တုိ႔၊ ဗီယက္နမ္တို႔ ထိုင္းတို႔လို အဂၤလိပ္စာနဲ႔ မပတ္သက္ခဲ့ဖူးတဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာ အဂၤလိပ္စာသင္ၾကားေရး ေရွ႔တန္းတင္လာၾကၿပီ။ အဂၤလိပ္စာေရးနည္း အေလ့အထနဲ႔ ရင္းႏွီးလာၾကၿပီ။
ဒီေတာ့ ျမန္မာစကားေျပေရးနည္းေလ့က်င့္ခန္း စာအုပ္တအုပ္္ျပဳစုရင္လည္း အဂၤလိပ္ေရးနည္းစနစ္ကုိ အေျခခံတဲ့ ေလ့က်င့္ခန္း စာအုပ္မ်ဳိး ျဖစ္ရပါလိမ့္မယ္။ အဂၤလိပ္ေရးနည္းစနစ္ဆုိတာ ဝါက်၊ စာပိုဒ္၊ စာတပုဒ္ ဖြဲ႔တဲ့အခါ ကုိယ္လုိရာ ထိထိမိမိေရာက္ေအာင္ အားထုတ္ပုံစနစ္ကိုဆုိလုိတာပါ။ ပုဒ္စုေတြ ဝါက်ေတြဖြဲ႔တဲ့ သဒၵါစနစ္ကေတာ့ ကုိယ့္စနစ္ကိုယ္ရွိရမွာပါ။ “စာအုပ္နီ”ကို “နီစာအုပ္”လုိ႔ ျပင္စရာမလုိပါဘူး။ ျမန္မာမွာ ကတၱား၊ ကံ၊ ဝါစက စဥ္ၿပီး “သူစာအုပ္ဝယ္သည္” ေရးတတ္တာကုိ အဂၤလိပ္စနစ္အတုိင္း ကတၱား၊ ကံ၊ ၀ါစက အစဥ္နဲ႔ “သူ ဝယ္ စာအုပ္သည္”လုိ႔ လုပ္ဖုိ႔မဟုတ္ပါဘူး။ စာတစ္ပုဒ္ေရးတဲ့အခါ ေတြးနည္း ေရးနည္းအစဥ္ကိုသာ ဆုိလုိပါတယ္။
လိုအပ္ေနတဲ့ ျမန္မာစကားေျပေရးနည္း ေလ့က်င့္ခန္းစာအုပ္မ်ဳိးလိုေနတဲ့ ျပႆနာကို ဘယ္လုိေျဖရွင္းရင္ေကာင္းပါ့မလဲ။ အခုလုိေဆာင္းပါးမ်ဳိး ထုံးစံအတုိင္း “ျမန္မာစကားေျပေရးနည္း ေလ့က်င့္ခန္းစာအုပ္ လုိအပ္ေနရာ ျပဳစုဖုိ႔ တုိက္တြန္းအပ္ေပသည္”လုိ႔ အဆုံးသတ္လုိက္ရင္ေတာ့ ျဖစ္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါက ျပႆနာကို ေျဖရွင္းတာမဟုတ္ဘူး။ ေခါင္းေရွာင္ေခါင္းလႊဲ လုပ္တာပဲ ျဖစ္မယ္။ ဒီေတာ့ “ျမန္မာစကားေျပ အေရးအသား ေလ့က်င့္စာ” တစ္အုပ္ကို ကိုယ္တုိင္ပဲ ျပဳစုဖုိ႔ တာစူေနပါၿပီ။
ဒီလုိ ျပဳစုတဲ့အခါ သမား႐ုိးက် ကိုယ္ထင္ရာကိုယ္ေရး ျပဳစုတာထက္ ႏုိင္ငံတကာစနစ္အတုိင္း စကားေျပေရးဖို႔ အားထုတ္ခ်င္တဲ့ စာဖတ္ပရိသတ္ေတြ ပါလာရင္ အလြန္႔အလြန္ေကာင္းမွာပါပဲ။ စာဖတ္ပရိတ္သတ္ေတြပါလာဖုိ႔ စဥ္းစားတဲ့အခါ အလုပ္ျဖစ္ႏုိင္မယ့္ အစီအစဥ္ႏွစ္မ်ဳိးကို သတိထားမိပါတယ္။ တစ္မ်ဳိးက အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာ ပို႔ခ်စာ ေလ့က်င့္စာေတြတင္ၿပီး ေလ့က်င့္ခ်င္တဲ့ စာဖတ္သူေတြက ေလ့က်င့္စာေတြကို အင္တာနက္ကပဲ အီးေမးနဲ႔ ျပန္ပို႔ဖို႔ပါ။ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ အလုပ္လုပ္ႏိုင္မယ့္နည္းျဖစ္ေပမယ့္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အင္တာနက္သုံးႏုိင္ အီးေမးသုံးႏုိင္မယ့္သူ ဦးေရက နည္းေနမွာဆုိေတာ့ ထိေရာက္လွမယ္မထင္ပါဘူး။ ေနာက္တမ်ဳိးကေတာ့ အခု ဒီစာကုိပုံႏွိပ္တဲ့ စတုိင္သစ္မဂၢဇင္းဆရာမ်ားကသာ သေဘာတူမယ္ဆုိရင္ မဂၢဇင္းမွာ သင္စာ ေလ့က်င့္စာေတြ ေဖာ္ျပ၊ စိတ္ဝင္စားတဲ့သူက ေလ့က်င့္စာေတြကုိ မဂၢဇင္းကတဆင့္ ျပန္ပို႔။ ဒီလို အျပန္အလွန္ ပို႔ခ်ေလ့က်င့္နည္းဟာလည္း ထိေရာက္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လစဥ္ထုတ္ မဂၢဇင္းႀကီးဘဝက ေက်ာင္းစာအုပ္ႀကီးဘဝေရာက္သြားမွာကိုလည္း စဥ္းစားရ အားနာရပါေသးတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အေနာက္ႏုိင္ငံ နည္းစနစ္အတုိင္း ျမန္မာစကားေျပအေရးအသား ေလ့က်င့္စာ တေစာင္တဖြဲ႔ လုိအပ္တာကို သိေနေပမယ့္ ျပဳစုလုိ႔ ၿပီးသေလာက္လည္း ျဖစ္ေနေပမယ့္ အသုံးျပဳမယ့္ ပရိသတ္ဆီကို ဘယ္လုိပို႔ရေကာင္းပါ့မလဲဆုိတာ စဥ္းစားေနရဆဲျဖစ္ေၾကာင္းပါ။
(မွတ္ခ်က္ - ၂၀၀၅ ၾသဂုတ္လထုတ္ စတုိင္သစ္မဂၢဇင္းတြင္ ပါရိွေသာ ေဆာင္းပါး၏ နိဒါန္းပုိင္းႏွင့္ နိဂုံးပုိင္းကုိ ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။)
No comments:
Post a Comment