မ်က္ေတာင္အဖြင့္

အခါမ်ားစြာလိုပဲ

ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိတ္ပ်က္ေနခဲ့ၿပီ။

ေန႔စြဲမ်ားရဲ႕ ေလွာင္အိမ္

ျပတင္းတံခါးကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့

အလင္းေတြ ထ ပ်ံသြားၾကတယ္။

မိုးတိမ္တို႔ေရ…

သူတို႔မွာ အျပာေရာင္ကမာၻႀကီးရွိတယ္ကြယ့္

ငါ့မွာသာ၊ နံရံမ်ားေရာက္ရွိလာပံု ဆန္းၾကယ္။

ေနာက္ထပ္၊ ေဟာဒီ-

ၿငီးေငြ႔ျခင္းမ်ားရဲ႕ အစြန္းမွာ

ဘယ္လိုဒဏ္ရာေတြ ဖူးပြင့္လာဦးမွာလဲမသိ၊

အားလံုးနဲ႔ေ၀းရာ

တိတ္တဆိတ္ ေျပးထြက္ခဲ့ေလတယ္။ ။