၀င္ခြင့္ျပဳပါလို႔ ရိုရိုေသေသ ေျပာတယ္…။
တေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ့
ဟိုဘက္ကေလး နည္းနည္း တိုးတိုးေပးပါတဲ့…၊ ေဖာေရွာက ေျပာတယ္…။
ၾကည့္ေနရင္းက ေဖာေရွာဟာ ဘယ္သူ ဘာေျပာေျပာ လက္ခုပ္လက္၀ါးတီးတယ္…။
လူတိုင္းနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ ေနတယ္…။
ဒီလိုနဲ႔ ေဖာေရွာဟာ ေတာ္တယ္လို႔ လူေျပာသူေျပာ မ်ားလာတယ္…။
ေဖာေရွာဟာ လူေတာ္ေလး ျဖစ္လာတာနဲ႔အမွ် ဘာမဆို အေကာင္းျမင္တယ္…။
ႀကဳိက္ႀကဳိက္ မႀကဳိက္ႀကိဳက္၊
နားလည္လည္ မလည္လည္ ေဖာေရွာဟာ ဘာမဆို
ယို႔ယို႔က်ဳိးက်ဳိး ေကာင္းပါတယ္လို႔ ေျပာတယ္…။
ဒါေၾကာင့္လည္း ေဖာေရွာဟာ ေဖာေရွာ ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာတယ္…။
လူေတြကလည္း
ကိုယ္ေျပာတာကို အသိအမွတ္အျပဳခံရဖို႔ ေဖာေရွာကို ပို လိုအပ္လာၾကတယ္…။
ေဖာေရွာဟာ ဘယ္သူ႔အတြက္မဆို အေရးပါလာတယ္…။
ဟိုလူကလည္း ေဖာေရွာ၊ ဒီလူကလည္း ေဖာေရွာနဲ႔
ေဖာေရွာ… ေဖာေရွာဆိုၿပီး ျဖစ္လာတယ္…။
ေဖာေရွာဟာ ေဖာေရွာအျဖစ္ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားလာတယ္ေပါ့…။
ေဖာေရွာဟာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကား လူသိမ်ားလာေတာ့
ေဖာေရွာလို ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားခ်င္လာတဲဲ့သူေတြအတြက္
ေဖာေရွာဟာ စံနမူနာ ျဖစ္လာတယ္…။
အားလံုးဟာ
ေဖာေရွာျဖစ္ဖို႔အတြက္ ေဖာေရွာလို က်င့္ၾကတယ္…။
ေဖာေရွာက်င့္ ေဖာေရွာႀကံ ႀကံၾကတယ္…။
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔
ေဖာေရွာေတြဟာ အုံနဲ႔က်င္းနဲ႔ ျဖစ္လာတယ္…။
ဘယ္ေနရာ ၾကည့္ၾကည့္
ေဖာေရွာဟာ တစ္ေယာက္မဟုတ္တစ္ေယာက္ ရွိေနတယ္…။
ေနရာစံု ေရာက္ေနတဲ့ ေဖာေရွာဟာ
သတင္းအခ်က္အလက္လည္း စံုလာတယ္…။
ဒါေၾကာင့္လည္း ေဖာေရွာအဖို႔
ဘယ္အရာကိုမဆို ေဖာဖို႔ ေရွာဖို႔ လြယ္ကူလာတယ္…။
ေဖာဖို႔ ေရွာဖို႔ လြယ္ကူလာေတာ့
အထင္ႀကီးတဲ့သူ မ်ားလာၿပီး အင္အားလည္း ေတာင့္လာတယ္…။
အင္နဲ႔ အားနဲ႔ ျဖစ္လာတဲ့ ေဖာေရွာဟာ သူ႔ကိုယ္သူ
အရင္တုန္းက ေဖာေရွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူးလို႔ ထင္လာတယ္…။
ေဖာေရွာဟာ ေသြးနားထင္ ေရာက္လာတယ္…။
ေျမာက္ႂကြေျမာက္ႂကြလည္း ျဖစ္လာတယ္။
ေဖာေရွာဟာ ေဖာေရွာအင္အားကို ေျခကုပ္ယူၿပီး အသင္းအဖြဲ႔ေတြ ဖြဲ႔တယ္…။
အစည္းအေ၀းေတြ က်င္းပတယ္…။ ေၾကျငာခ်က္ေတြ ထုတ္တယ္…။
တျဖည္းျဖည္း ေဖာေရွာဟာ
အမ်ားက အသိအမွတ္ျပဳထားတဲ့ ေဖာေရွာျဖစ္လာေတာ့တာေပါ့…။
အသိအမွတ္ျပဳခံရတဲ့ ေဖာေရွာဆိုေတာ့လည္း့
အားလံုးက တစ္ခဲနက္ ေထာက္ခံၾကတယ္ေလ…။
ဒါေပမယ့္လည္း အင္မတန္ ပါးနပ္တဲ့ ေဖာေရွာဟာ
ဟိုးတုန္းကတည္းက သူ႔ကိုယ္သူ ေဖာေရွာ မျဖစ္ခ်င္ခဲ့ဘူးတဲ့…။
ဒါေၾကာင့္၊
အမ်ားရဲ႕ေထာက္ခံမႈနဲ႔ ေဖာေရွာဟာ
သူသာလွ်င္ အမွန္တရားျဖစ္ဖို႔ အမွန္တရားကို အဆိပ္ခြက္ ကမ္းလိုက္တယ္…။
အမွန္တရားကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ အမွန္တရားကို သက္ေသျပဖို႔အတြက္
ဒုတိယေျမာက္ အဆိပ္ခြက္ကို ေျမႇာက္လိုက္တဲ့အခ်ိန္
မ်က္ႏွာေပၚက ေတာက္ပတဲ့ အၿပဳံးဟာ
အားလံုးရဲ႕ ႏွလံုးသားထဲမွာ ပဲ့တင္ထပ္သြားေတာ့တယ္…။ ။
4 comments:
၂၁ ရာစုရဲ႕ ေဖာရွာကို ကြ်န္ေတာ္ ေမာင္ေဖာေရွာဖတ္ျပီး အမွန္တရားက ဒုတိယေျမာက္ အဆိပ္ခြက္ ေျမွာက္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႕မ်က္ႏွာက ေတာက္ပတဲ့အျပံဳးသည္ ကြ်န္ေတာ့္ရင့္ထဲကို အလင္းတန္းတစ္ခုအျဖစ္ ၀င္ေရာက္စီးဆင္းခဲ့ပါတယ္။
စာေတြ မၾကာမၾကာ ေရးပါလုိ႔ တုိက္တြန္းပါရေစ ကုိညီေဇ။
လူတိုင္း လူတိုင္း တခ်ိန္ခ်ိန္ တေနရာရာမွာ ေဖာေရွာျဖစ္တတ္သလို အမွန္တရားလည္း ျဖစ္ေနၾကရတာပါ…၊ ကိုAKေရ…။
အကိုကိုလူခ်စ္ေရ…
အကိုလည္း မၾကာမၾကာ စာေတြ ေရးေပးပါလို႔ တိုက္တြန္းပါရေစ…။
၂၁ ရာစု ေဖာေ႐ွာ ဖတ္ၿပီး မေ႐ွးမေႏွာင္းပဲ (စဥ္းစားပါ)လင္းလင္း က (အမွန္တရား)ဆိုတဲ့ ဒုတိယေျမာက္ အယ္လ္ဘမ္ထြက္လာတယ္။ သုည....ဆိုတဲ့ ေနာက္ဆံုးအပုဒ္ေလးနားေထာင္ၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေဖာေ႐ွာ..လို႔ သိတဲ့သူ႐ွိသလို၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သုည...ပါလားလို႔ သိတဲ့သူေတြလဲ ႐ွိေနေသးတဲ့အေၾကာင္း ဆရာညီေဇ နဲ႔စကားေတြအမ်ားႀကီး ေျပာခ်င္ေသးတယ္ဗ်ာ။
Post a Comment