ေရးသားသူ — ေမာင္ေမာင္(KPG.ေခတၱ.ကုိရီးယား)
ေမေမ
ေမေမ
တီတီတာတာ မပီကလာနွင္.
တစ္ခြန္းေခၚစဥ္ အေမ့ရင္တြင္
ပီတိအျပံဳး နွလံုးထိလ်က္
သံစဥ္ေတးထက္ ခ်ိဳခဲ့သည္ပင္
အေမထင္ဧ။္
ထိုမွတစ္သြယ္
အရြယ္ငါးနွစ္ ခ်င္းနင္းျပည့္ေသာ္
လူ႔ဘံုနန္းဝယ္ ပညာလမ္းေျဖာင့္
ခရီးေပါက္၍ အမ်ားသူငါ
လူတကာေအာက္ မက်ေရာက္ေအာင္
ပုိ႔ေပးခဲ့သည္ ေက်ာင္းေတာ္ဆီ။
ရာသီလက္တံ အေရြ႕ျမန္လ်က္
သကၠရာဇ္အေခၚ ၁၈နွစ္ေက်ာ္လည္း
အေမ့စိတ္တြင္ ကေလးေလးပင္
ရိွေသးထင္ဧ။္။
တစ္ပိုင္းတစ္စ ပညာရ၍
ေခတ္ပညာေလး တတ္ကာရိွေသး
အေမ့စကား ပယ္ရွားခဲ့တာ
အၾကိမ္ၾကိမ္။
ဥစၥာရွာမယ္ စိတ္ရည္ရြယ္လ်က္
အေမ့ရင္ခြင္ ထက္ဝန္းက်င္က
နုိင္ငံရပ္ျခား
သက္ဆင္းေျခခ် တစ္ကုိယ္ဘဝ။
လူမ်ိဳးဖံုဖံု ၾကံဳဆံုေတြ႕၍
စိတ္ညိုညစ္ခ်ိန္ အေမ့အိမ္ေလး
အေျပးျပန္လာခ်င္ခဲ့တယ္။
ၾကိဳးစားငါ့သား မျငီးတြားနဲ.
ခြဲခြာခဏ မွတ္ယူဆံုးမ
အေမ့အသံ နားထံၾကားေသာ္
ဝမ္းသာလိွုက္ေမာ ေသာကေတြလည္း
ေပ်ာက္ခဲ့တယ္။
ေခါင္းအံုးထက္မွာ ေမွးစက္နားဖုိ႔
အိပ္ယာျဖန္႔ခင္း ေက်ာဆန္႔ျခင္း ျပဳေသာအခါ
အေမ့အိမ္မဟုတ္ ေတြးမိလုိက္ခ်ိန္
နွစ္ဖက္ပါးမွာ မ်က္ရည္ရာေတြထင္ခဲ့တယ္။
ေမတၱာဘုရင္ အေမပင္ဟု
တင္စားေခၚေျပာ သည္သေဘာကုိ
သားနားလည္ခဲ့ပါျပီအေမ
အေဝးကအေမ က်န္းမာပါေစ
အေဝးကအေမ
အသက္ရာေက်ာ္ ရွည္ပါေစ။
ေမာင္ေမာင္(KPG.ေခတၱ.ကုိရီးယား)
၂၃.၁၀.၂၀၁၁
Sunday, October 23, 2011
ေမေမ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment