တဒဂၤ ျဖစ္ရပ္မွန္

  အခု ေရးမယ့္ စာကေတာ့ ကိုရီးယားႏိုင္ငံေရာက္ က်ေနာ္တို႔ ေရႊျမန္မာတို႔ ဆင္ျခင္ႏိုင္ေစရန္အတြက္နဲ႔ အခု ကိုရီးယားမွွာ ဒီကိစၥေတြကို တင္းၾကပ္ေနတဲ့ ကာလေတြမို႔ သတိထားဘို႔ ေရးသားတင္ျပလိုက္ပါတယ္။ ကာယကံရွင္ထံလည္း ခြင့္ေတာင္းထားျပီးျဖစ္ပါတယ္။ သူလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေနာင္တရရွိေနျပီး ေနာက္ေနာင္တြင္ ဒီလို ကိစၥေတြ မျဖစ္ဘို႔ ၾကိဳးစား ေရွာင္ၾကဥ္သြားပါ့မယ့္လို႔ ရဲစခန္းမွာ၊ တရားရုံးမွာနဲ႔ ဘာသာျပန္ေရွ႔မွာလည္း ကတိေတြ တဖြဖြေျပာခဲ့ပါတယ္။ ေအာ္ တဒဂၤ၊ တဒဂၤ၊ တဒဂၤအတြင္း စိတ္ေလးကို လြတ္လိုက္တာနဲ႔ ။ ျဖစ္ပုံက ဒီလိုပါ၊ ၾသဂုတ္ ၂၅ ရက္ တနဂၤေႏြေန႔ ေန႔လည္ပိုင္းေလာက္က သူငယ္ခ်င္း တစ္စုနဲ႔ ပိတ္ရက္ဆိုေတာ့ ဘီယာေလး ႏွစ္ခြက္ေလာက္ ေသာက္ျပီး၊ ကိုရီးယား စားေသာက္ဆုိင္မွာ ထပ္ သြားေသာက္ၾကဘို႔ အျပင္ကို ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ တစ္ပတ္အတြင္း ပင္ပင္းသမွ် စိတ္ဖိစီးသမွ်ေတြ ပိတ္ရက္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ၀ိုင္းေလးဖြဲ႔ျပီး ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ စိတ္ေျဖေဖ်ာက္ေနၾကရတာေပါ့။ နဂိုကတည္းက အရက္ကို အမ်ားၾကီးလည္း မေသာက္တတ္၊ အေပ်ာ္သေဘာအေနနဲ႔ ႏွစ္ခြက္၊ သုံးခြက္ေသာက္ျပီး ဟိုအေၾကာင္း၊ ဒီအေၾကာင္းေလးေတြ ၀ိုင္းဖြဲ႔ေျပာၾကျပီး ရယ္လိုက္ၾက ေမာလိုက္ၾကနဲ႔ တစ္ရက္တာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေလးဟာ ေလးလံေနေသာ စိတ္ေတြကို ေပါ့ပါးသြားေစခဲ့ပါတယ္။ ကိုရီးယား စားေသာက္ဆုိင္ကို ေရာက္ေတာ့ ငါးဥျပဳတ္ရည္ေလးနဲ႔ဆိုေတာ့ ဆိုဂ်ဴလို႔ေခၚတဲ့ အရက္က ပါးစပ္ထဲကို ႏွစ္ခြက္၊ သုံးခြက္က ေပ့ါေပ့ါပါးပါးေလး ရွတရွတနဲ႔ ၀င္သြားခဲ့ပါတယ္။ စကားေလးေျပာလိုက္ ေသာက္လိုက္နဲ႔ေပ့ါ၊ ရုတ္တရက္ ဆီးသြားခ်င္လာတာနဲ႔ ေလညင္းေလးလည္း ခံခ်င္တာနဲ႔ စားေသာက္ဆုိင္နဲ႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ရိွတဲ့ အိမ္သာဘက္ကို လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဆီးေလးသြားျပီး ျပန္အထြက္အလာမွာ အျဖဴေရာင္ ၀မ္းဆက္ ၀တ္ထားတဲ့ အမ်ဳိးသမီးကို ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။ ေတြ႔လိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ အရက္ကေလးရဲ႔ အရွိန္ကလည္းရွိေနတ့ဲအတြက္ ႏွလုံးသားေတြက ရုတ္တရက္ၾကီး ခုန္လာပါေတာ့တယ္။ လွလိုက္တာ၊ အမယ္ေလး လွလိုက္တာ။ မ်က္လုံးထဲက ထြက္ကို မထြက္ေတာ့ဘူး။ လုိက္မွဘဲ ေဟာ ဆိုင္ထဲ ၀င္သြားျပီ၊ ဆုိင္ထဲ ၀င္သြားျပီ။ ဘယ္လို လွမွန္း မသိပါဘူး၊ မမရယ္၊ ထြက္လာပါေတာ့ ဒီမွာ ေမာင္ေလး ေစာင့္ေနတယ္ေလ၊။ ေဟာ ထြက္လာျပီ၊ ထြက္လာျပီး။ တြန္းလွည္းေလးနဲ႔၊ ေအာ္ ကေလးလည္း ပါတာပဲ။ ငါေတာ့ မတတ္ႏို္င္ေတာ့ ဒီေလာက္ လွတဲ့သူကို ငါ့မ်က္စိထဲက မထြက္ေတာ့ဘူး၊ ဟင္း ဟိုဘက္ကို လမ္းေလွ်ာက္ ထြက္သြားျပီး၊ လုိက္ဦးမွ၊ လွလိုက္တာ၊ မ်က္လုံးကလည္း ရီေ၀ေ၀၊ မမရဲ႔ လမ္းသြားပုံေလးက ၾကြၾကြေလး။ မမနားကို ေရာက္လာျပီး၊ ဟိုက္ မမ လွည့္ၾကည့္တယ္။ သြားျပီး။ မတတ္ႏိုင္ပါဘူးေလ၊ ဒီမွာ ဆံပင္ ညွပ္ဆုိင္ ဘယ္ နား ရွိ သလဲ ့ ့ ့ ့ လဲ ။ မမက ေသေသခ်ာခ်ာ ရွင္းျပေနလိုက္တာ၊ သေဘာေကာင္းလွတဲ့ မမ၊ မမရဲ႔ အသံကေလးကလည္း သာလုိက္တာ၊ နားထဲက မထြက္ဘူး။ အမယ္ေလး စိတ္ေတြ ေဖာက္ေဖာက္လာျပီ မမရယ္၊ က်ေနာ့္ စိတ္ေတြ ဘယ္လို ျဖစ္ေနမွန္း မသိေတာ့ဘူး၊ ဆံပင္ ညွပ္ဆိုင္ကုိ မမ လွမ္းညႊန္အျပီး က်ေနာ္ေလ မမနားက မခြာခ်င္ေတာ့ဘူး၊ ဒါနဲ႔ မမက ဒီ လမ္း မဟုတ္ဘူး၊ ဟိုဘက္ လမ္းကို သြားေလ ေျပာတာ၊ က်ေနာ့္ ရင္ဘတ္ကို ေစာင့္ကန္လိုက္သလိုပါပဲ မမရယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ မမေနာက္ကို ဆက္လိုက္လာခဲ့မိပါတယ္။ မီတာ ၅၀ အကြာ ကား အရွိန္ေလွ်ာ့ဘို႔ လုပ္ထားတဲ့ ကုန္းေလးမွာ မမက ကေလး ေပ်ာ္ဘို႔ တြန္းလွည္းေလးကို ေရွ႔တိုး ေနာက္ဆုပ္နဲ႔ ေဆာ့ေနတာ ျမင္ေတာ့ က်ေနာ္ လက္ေတြက တုန္လာတဲ့ အထိပါ။ ကေလးက ေရဆာလို႔ ေရအေတာင္းမွာ မမက ကေလးကို ေရကို ကုန္းတိုက္ေနတုန္း က်ေနာ္ လက္ေတြက မမရဲ႔ တင္ပါး ဆီကို ေရာက္သြားပါေတာ့တယ္။ ဒါနဲ႔ မမက ဒါ ဘာလုပ္တာလဲလို႔ အသံအက်ယ္ၾကီး ေအာ္လိုက္ေတာ့ က်ေနာ္လည္း ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ က်ေနာ္လည္း ေရေသာက္ခ်င္လို႔ပါ ေျပာေတာ့ မမက နင္ အခု ဒီေနရာ အျမန္ဆုံး ထြက္သြား လို႔ ထပ္ေအာ္ေတာ့ က်ေနာ္လည္း ရွက္ရွက္နဲ႔ အျမန္ လမ္းေလွ်ာက္၍ တကၠစီ စီးျပီး စက္ရုံက အခန္းကို အျမန္ ျပန္လာပါေတာ့တယ္။ ရင္ေတြကလည္း ခုန္ စိတ္ကလည္း ပင္ပန္းနဲ႔ တစ္ညတာကို ေက်ာ္ျဖတ္ျပီးတာနဲ႔ ပုံမွန္အတိုင္း စက္ရုံမွာ အလုပ္ ျပန္လုပ္ေနပါေတာ့တယ္။ စက္တင္ဘာ ၁၁ ရက္ အလုပ္လုပ္ေနတုန္း စက္ရုံကို ရဲေတြ ေရာက္လာျပီး အမ်ဳိးသမီး တစ္ဦးအား မေတာ္တေရာ္ ျပဳမႈနဲ႔ ဖမ္းပါတယ္ ဆိုျပီး လက္ထိပ္ ခတ္လုိက္ပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ္ ေနတဲ့ အခန္းထဲလည္း ၀င္ေရာက္ျပီး ၾသဂုတ္ ၂၅ ရက္က က်ေနာ္ ၀တ္ထားတဲ့ အက်ီ ၤလက္ျပတ္၊ ဂ်င္းေဘာင္းဘီနဲ႔ ကြင္းထိုး ဘိနပ္တို႔ကို သက္ေသခံ ပစၥည္းေတြ အျဖစ္ သိမ္းလို္က္ျပီး ကင္မ္ဖို ရဲစခန္းကို ေခၚလာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ ျမန္မာ ဘာသာျပန္ေရာက္လာျပီး ရဲမ်ားက စတင္ စစ္ေဆးပါေတာ့တယ္။ ရဲေတြရဲ႔ စစ္ေဆးမႈအတိုင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ကုန္စင္ ေျပာျပလိုက္ပါေတာ့တယ္။ မမေနာက္ကို ပထမဦးဆုံး ေနာက္ေရာင္ခံ လိုက္တဲ့ ေနရာကစျပီး က်ေနာ္ ထြက္ေျပးခဲ့တဲ့အထိ စီစီ တီဗြီ ရုိက္ထားတဲ့ ဓာတ္ပုံေတြ တစ္ပုံျပီး တစ္ပုံကို ရဲေတြက ျပပါတယ္။ ျပီးေတာ့ အဲဒါကို မမက တိုင္တာ ဘယ္ကလာ မမရမွာလဲ၊ အာဂ်ဴမ (အိမ္ေထာင္သည္ အမ်ဳိးသမီး ) ၾကီးပါ။ အဲဒီ အာဂ်ဴမက ျဖစ္ျဖစ္ျခင္း ေန႔ရက္က ရဲစခန္းကို တုိင္ခ်က္ ဖြင့္ထားတာတဲ့။ အခုမွ ဖမ္းမိတာလို႔ ရဲေတြက ေျပာပါတယ္။ အဲဒီ အာဂ်ဴမာက သူမရဲ႔ အလယ္ တည့္တည့္ကို အဆုံးအထိ ႏိုက္တယ္လို႔ တိုင္ထားေၾကာင္းေျပာေတာ့ က်ေနာ္က မူးေနတာနဲ႔ ထိရုံ ထိတာပါလို႔ ေျပာေပမယ့္ က်ေနာ္ ဘာမွ် တတ္ႏိုင္မွာလဲ။ အားလုံးကို က်ေနာ္ မွားေၾကာင္း ၀န္ခံ ကတိ လက္မွတ္ေရးထိုးလိုက္ပါတယ္။ အမႈစစ္ေဆးျပီး က်ေနာ့္ကို အခ်ဳပ္ထဲ ျပန္ထည့္ခါနီးမွာ ရဲေတြက ေျပာေနပါတယ္။ တဒဂၤမွာ ဘာမဟုတ္တဲ့ အေၾကာင္းနဲ႔ အရက္ တစ္ခြက္ေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ရတာေပါ့။ စက္ရုံကို ေမးၾကည့္ေတာ ဒီေကာင္က စိတ္ထားကလည္း ေကာင္း၊ မေသာက္တတ္ မစားတတ္တဲ့၊ အခုေတာ့ ဘယ္လို ျဖစ္ရတာလဲ။ စိတ္ေတာ့ မေကာင္းပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ၊ ဥပေဒက ဥပေဒပဲ၊ ဥပေဒကို က်ူးလြန္ရင္ ဥပေဒက ေပးတဲ့ အျပစ္အတိုင္း ေဆာင္ရြက္ရေတာ့မွာေပါ့တဲ့။ အခ်ဳပ္ထဲမွာ အခ်ဳပ္ ထမင္းကို ပထမဦးဆုံးစား ဖူးေတာ့ စားမရလို႔ အသိ ေရႊအကိုေတြက ရဲကို ထမင္း စားစရိတ္ေပးထားလို႔ အျပင္ ထမင္းကို စားလို႔ ရလို႔ ေတာ္ေသးတာေပါ့။ ေနာက္ထပ္ ရဲ ေရွ႔ေနေတြက ေခၚစစ္၊ တရားရုံမွာလည္း အစစ္ခံရ၊ ေနာက္ထပ္ ကင္းမ္ဖိုကေန အင္ခၽြန္း အခ်ဳပ္ခန္းသို႔ ေျပာင္းျပီး အခ်ဳပ္ ခံရပါတယ္။ အမႈကေတာ့ တစ္လေလာက္ ၾကာမယ္။ အဲဒီ အမ်ဳိးသမီးၾကီးနဲ႔ ညွိႏိႈင္းဘို႔လည္း အဆင္မေျပျဖစ္၊ အဆင္ေျပေအာင္ ညွိဘို႔ဆို ေငြက သိန္း ၆၀ ေက်ာ္ေလာက္ ကုန္ဦးမယ္ ျပီးေတာ့ တရားရုံးက ခ်မွတ္တဲ့ ျပစ္ဒဏ္လည္း ခံရဦးမယ္၊ ေတာ္ပါျပီး တရားရုံက ေပးတဲ့ အျပစ္ပဲ ခံေတာ့မယ္၊ တရားသူၾကီးက ဆက္လက္ ခ်ဳပ္ထားဘို႔ အမိန္႔ခ်မွတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ရဲေရွ႔ေနမ်ားဘက္ သိရတာ ေထာင္ဒဏ္၊ ေငြဒဏ္ တစ္ခုျဖစ္ေစ၊ ႏွစ္ခုျဖစ္ေစ ခ်မွတ္ႏိုင္ေၾကာင္း ေနာက္ဆုံးျပီးေတာ့ အမိႏိုင္ငံကို ျပန္ဘို႔လည္း မ်ားေနေၾကာင္း၊ ကိုရီးယား အလုပ္ဆက္ လုပ္ဘို႔ မလြယ္ေတာ့ေၾကာင္းတဲ့၊ က်ေနာ္ ကိုရီးယားမွာ ႏွစ္ရွည္ လမ်ား အလုပ္ၾကိဳးစား လုပ္ျပီး ေငြေတြ စု၊ ျပီးေတာ့ အေဖနဲ႔ အေမ ညီအကို ေမာင္ႏွမေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ စားေသာက္ေနထိုင္ၾကမယ္ဆိုတဲ့ အေတြးေတြ အခုေတာ့ ပ်က္ရပါျပီး အေဖနဲ႔ အေမရယ္။ အေဖနဲ႔ အေမေရ သား ေတာင္းပန္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ရဲ႔ မ်က္၀န္းထဲမွာ အေဖ လယ္ထြန္ယက္ေနျပီး အေမ ေကာက္စုိက္ေနတဲ့ ပုံေတြ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔အတူ ေ၀့ေ၀့၀ါး၀ါး ေပၚလာပါေတာ့တယ္။ အထက္ပါ တကယ္ျဖစ္ရပ္မွန္ကို အဆင္ေျပေအာင္ ေရးသားလိုက္ပါတယ္။ ကဲ ညီအကိုတို႔ ဆင္ျခင္ၾကပါစို႔၊ သတိထားၾကပါစုိ႔။ သတိ မလြတ္ၾကပါနဲ႔။