photo by google search
လြန္ခဲ႕တဲ႕ (၁၀) ႏွစ္ခန္႔က အျဖစ္အပ်က္ေလးတခု။
က်ေနာ္တုိ႕ သူငယ္ခ်င္း (၅)ေယာက္ ပူခၽြန္းက ေျမေအာက္ခန္းကေလးထဲမွာ ငွားေနတုန္းကေပါ႔။ သူငယ္ခ်င္းလို႕ဆုိေပမယ္႕လည္း အသက္(၃၀)အရြယ္ လူလတ္ပုိင္း (၃)ေယာက္နဲ႕ အသက္(၂၀)ဝန္းက်င္ လူငယ္(၂)ေယာက္ပါ။ ဒီကိုရီးယားမွာေတာ႔ ကုိယ္႕ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း အသက္(၁၀) ႏွစ္ေလာက္ကြာေပမယ္႕လည္း ညီအစ္ကုိေတြလုိ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြလုိ ေပါင္းသင္း ေနထုိင္ၾကတာမ်ားပါတယ္။ အခန္းက ႏွစ္ခန္းတြဲ ဆုိေတာ႔ တစ္ခန္းမွာ အဲဒီလူငယ္ႏွစ္ေယာက္ကေနၿပီး၊ ဒီဖက္အခန္းမွာေတာ႔ က်ေနာ္တုိ႕ လူလတ္ပုိင္းသုံးေယာက္ေနထုိင္ၾကတာေပါ႔။
တစ္ေန႔မွာေတာ႔ အဲဒီလူငယ္ထဲက တစ္ေယာက္က လက္ေမာင္းမွာ တက္တူး(tattoo) ထုိးလာတယ္။ ထုိးလာရတဲ႕ အေၾကာင္းရင္းကလည္း ဒီလုိဗ်…အဖမ္းခံၿပီးျပန္သြားတဲ႕ ဘီးက်ဲတစ္ေယာက္ကေျပာတယ္ ထုိင္းအခ်ဳပ္ထဲမွာ လူမုိက္ေတြလည္းရွိတယ္ေပါ႔…လူရွိန္ေအာင္ေတာ႔ လုပ္ထား ေကာင္ေလး ..ဆုိလုိ႕တဲ႕ သူကထုိးလာတာ။ သူလည္းသူ႕အႀကံအစီနဲ႕ေပါ႔။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ႀကဳိတင္စီမံထားတာေတာ႔ မလြန္ပါဘူး။ အလကားလည္းမျဖစ္ပါဘူး။ ေသတဲ႕အထိပါတဲ႕ အရာဆုိလုိ႕ ဒီတခုပဲရွိတာေလ။
တက္တူးက ထုိးခါစဆုိေတာ႔ ေဆးကမေျခာက္ေသးေတာ႔..အက်ၤ ီခၽြတ္ၿပီး ေလသလပ္ခံရတာေပါ႔။ ေလသလပ္ခံလုိက္.. ေနာက္ ..လူငယ္ဆုိေတာ႔လည္း တက္တူးကထုိးထားေတာ႔ စိတ္ကေလးက ႀကြေနေတာ႔ တခါတေလ ေလထဲကို လက္သီးေလးထုိးလုိက္ ၊ တန္းလန္းက်ေနတဲ႕ အက်ၤ ီစေလးေတြကို ထုိးလုိက္လုပ္ေနတာေပါ႔။ က်ေနာ္တုိ႕က ဒီဖက္အခန္းမွာ ဆုိေတာ႔ မ်က္ေစ႔မေနာက္ေပမယ္႕ အတူတူေနတဲ႕ သူငယ္ခ်င္းကေတာ႔ မ်က္ေစ႔ေနာက္ရွာမွာေပါ႔။ သူ႕ ‘ဇ’ ကိုလည္းအားလုံးကသိေနတယ္ေလ။ အလုပ္အတူတူလုပ္တဲ႕ အာၾကဴမ(အေဒၚႀကီး) က ဆူလုိက္ရင္ေတာင္ အခန္းျပန္ေရာက္ရင္ မ်က္ရည္ေလးစမ္းတမ္းစမ္းတမ္းနဲ႕ က်ေနာ္တုိ႕ကိုျပန္တုိင္ရွာတာ။ အဲလုိ သတၱိ၊ ဗ်တၱိေကာင္းတာ။
တစ္ရက္မွာေတာ႔ က်ေနာ္တုိ႕ လူလတ္ပုိင္းသုံးေယာက္က ဒီဖက္အခန္းမွာ ထမင္းစားေနတုန္း၊ သူကထုံးစံအတုိင္း ေဆးကမေျခာက္ေသးေတာ႔ အက်ၤ ီခၽြတ္ၿပီး ေလသလပ္ခံေနရင္းနဲ႕ လက္သီးကလည္း ဟုိထုိး၊ ဒီထုိးဆုိေတာ႔ အတူတူေနတဲ႕ သူငယ္ခ်င္းကလည္း ညည္းၿငီးမခံႏုိင္ေတာ႔ဘူးထင္ပါတယ္ “ ေဟ႕ေကာင္…………ငါတုိ႕ ေတာင္ငူမွာ ဆုိက္ကားသမားကအစ တက္တူးထုိးၾကတာကြလုိ႕” လဲေျပာလုိက္ေရာ ဒီဖက္အခန္းမွာ ထမင္းစားေနၾကတဲ႕ က်ေနာ္တုိ႕ သုံးေယာက္စလုံး မထိ္န္းႏုိ္င္ၾကေတာ႔ပဲ ရယ္လုိက္ၾကတာ မ်က္ႏွာေတြမွာ ထမင္းလုံးေတြကပ္ၿပီး၊ ထမင္းလုံးသႀကၤန္က် သြားၾကတယ္..ဗ်ာ။
သီးတဲ့သူေတြကသီး၊ သီးလုိ႔ေရေသာက္..ေရေသာက္ရင္းနဲ႔ထပ္ရယ္၊သုံးေယာက္သား ခြက္ထုိးခြက္လန္နဲ႔ရယ္လုိက္ၾကတာ အဲဒီညက အခန္းကုိ ေတာ္ေတာ္႐ွင္းယူရတယ္။
ေၾသာ္..အခုေခတ္မွာေတာ႔ ေယာက်ၤားေလးေတြေရာ၊ မိန္းခေလးေတြေရာ တက္တူးမထုိးရင္ဘဲ ေခတ္မမွီေတာ႔တဲ႕ဘဝေတာင္ေရာက္သြားၾကၿပီေနာ္။
အားလုံးကုိသတိသယျဖင္႔
ဝင္းလႈိင္
က်ေနာ္တုိ႕ သူငယ္ခ်င္း (၅)ေယာက္ ပူခၽြန္းက ေျမေအာက္ခန္းကေလးထဲမွာ ငွားေနတုန္းကေပါ႔။ သူငယ္ခ်င္းလို႕ဆုိေပမယ္႕လည္း အသက္(၃၀)အရြယ္ လူလတ္ပုိင္း (၃)ေယာက္နဲ႕ အသက္(၂၀)ဝန္းက်င္ လူငယ္(၂)ေယာက္ပါ။ ဒီကိုရီးယားမွာေတာ႔ ကုိယ္႕ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း အသက္(၁၀) ႏွစ္ေလာက္ကြာေပမယ္႕လည္း ညီအစ္ကုိေတြလုိ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြလုိ ေပါင္းသင္း ေနထုိင္ၾကတာမ်ားပါတယ္။ အခန္းက ႏွစ္ခန္းတြဲ ဆုိေတာ႔ တစ္ခန္းမွာ အဲဒီလူငယ္ႏွစ္ေယာက္ကေနၿပီး၊ ဒီဖက္အခန္းမွာေတာ႔ က်ေနာ္တုိ႕ လူလတ္ပုိင္းသုံးေယာက္ေနထုိင္ၾကတာေပါ႔။
တစ္ေန႔မွာေတာ႔ အဲဒီလူငယ္ထဲက တစ္ေယာက္က လက္ေမာင္းမွာ တက္တူး(tattoo) ထုိးလာတယ္။ ထုိးလာရတဲ႕ အေၾကာင္းရင္းကလည္း ဒီလုိဗ်…အဖမ္းခံၿပီးျပန္သြားတဲ႕ ဘီးက်ဲတစ္ေယာက္ကေျပာတယ္ ထုိင္းအခ်ဳပ္ထဲမွာ လူမုိက္ေတြလည္းရွိတယ္ေပါ႔…လူရွိန္ေအာင္ေတာ႔ လုပ္ထား ေကာင္ေလး ..ဆုိလုိ႕တဲ႕ သူကထုိးလာတာ။ သူလည္းသူ႕အႀကံအစီနဲ႕ေပါ႔။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ႀကဳိတင္စီမံထားတာေတာ႔ မလြန္ပါဘူး။ အလကားလည္းမျဖစ္ပါဘူး။ ေသတဲ႕အထိပါတဲ႕ အရာဆုိလုိ႕ ဒီတခုပဲရွိတာေလ။
တက္တူးက ထုိးခါစဆုိေတာ႔ ေဆးကမေျခာက္ေသးေတာ႔..အက်ၤ ီခၽြတ္ၿပီး ေလသလပ္ခံရတာေပါ႔။ ေလသလပ္ခံလုိက္.. ေနာက္ ..လူငယ္ဆုိေတာ႔လည္း တက္တူးကထုိးထားေတာ႔ စိတ္ကေလးက ႀကြေနေတာ႔ တခါတေလ ေလထဲကို လက္သီးေလးထုိးလုိက္ ၊ တန္းလန္းက်ေနတဲ႕ အက်ၤ ီစေလးေတြကို ထုိးလုိက္လုပ္ေနတာေပါ႔။ က်ေနာ္တုိ႕က ဒီဖက္အခန္းမွာ ဆုိေတာ႔ မ်က္ေစ႔မေနာက္ေပမယ္႕ အတူတူေနတဲ႕ သူငယ္ခ်င္းကေတာ႔ မ်က္ေစ႔ေနာက္ရွာမွာေပါ႔။ သူ႕ ‘ဇ’ ကိုလည္းအားလုံးကသိေနတယ္ေလ။ အလုပ္အတူတူလုပ္တဲ႕ အာၾကဴမ(အေဒၚႀကီး) က ဆူလုိက္ရင္ေတာင္ အခန္းျပန္ေရာက္ရင္ မ်က္ရည္ေလးစမ္းတမ္းစမ္းတမ္းနဲ႕ က်ေနာ္တုိ႕ကိုျပန္တုိင္ရွာတာ။ အဲလုိ သတၱိ၊ ဗ်တၱိေကာင္းတာ။
တစ္ရက္မွာေတာ႔ က်ေနာ္တုိ႕ လူလတ္ပုိင္းသုံးေယာက္က ဒီဖက္အခန္းမွာ ထမင္းစားေနတုန္း၊ သူကထုံးစံအတုိင္း ေဆးကမေျခာက္ေသးေတာ႔ အက်ၤ ီခၽြတ္ၿပီး ေလသလပ္ခံေနရင္းနဲ႕ လက္သီးကလည္း ဟုိထုိး၊ ဒီထုိးဆုိေတာ႔ အတူတူေနတဲ႕ သူငယ္ခ်င္းကလည္း ညည္းၿငီးမခံႏုိင္ေတာ႔ဘူးထင္ပါတယ္ “ ေဟ႕ေကာင္…………ငါတုိ႕ ေတာင္ငူမွာ ဆုိက္ကားသမားကအစ တက္တူးထုိးၾကတာကြလုိ႕” လဲေျပာလုိက္ေရာ ဒီဖက္အခန္းမွာ ထမင္းစားေနၾကတဲ႕ က်ေနာ္တုိ႕ သုံးေယာက္စလုံး မထိ္န္းႏုိ္င္ၾကေတာ႔ပဲ ရယ္လုိက္ၾကတာ မ်က္ႏွာေတြမွာ ထမင္းလုံးေတြကပ္ၿပီး၊ ထမင္းလုံးသႀကၤန္က် သြားၾကတယ္..ဗ်ာ။
သီးတဲ့သူေတြကသီး၊ သီးလုိ႔ေရေသာက္..ေရေသာက္ရင္းနဲ႔ထပ္ရယ္၊သုံးေယာက္သား ခြက္ထုိးခြက္လန္နဲ႔ရယ္လုိက္ၾကတာ အဲဒီညက အခန္းကုိ ေတာ္ေတာ္႐ွင္းယူရတယ္။
ေၾသာ္..အခုေခတ္မွာေတာ႔ ေယာက်ၤားေလးေတြေရာ၊ မိန္းခေလးေတြေရာ တက္တူးမထုိးရင္ဘဲ ေခတ္မမွီေတာ႔တဲ႕ဘဝေတာင္ေရာက္သြားၾကၿပီေနာ္။
အားလုံးကုိသတိသယျဖင္႔
ဝင္းလႈိင္
No comments:
Post a Comment