ဓ ာ း မ ေ န ာ က္ ပိ တ္ ေ ခြ း မ် ာ း ဖ တ္ ဖို ့ စ ာ

ေရးသားသူ — ေအာင္ေဝး

မွန္ကန္ရင္ တန္မျပန္ဘူးဟဲ့၊ ဓားမေနာက္ပိတ္ေခြးေတြရဲ႕။

ပထမဦးဆုံး အရငိေျပာထားခ်င္တာက၊ အခု ေက်ာင္းသားေတြဆင္ႏႊဲေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီပညာေရးသပိတ္ေမွာက္စစ္ေၾကာင္းကို၊က်ေနာ္ အျပည့္အ၀ ေထာက္ခံအားေပးေနတယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ပဲ။ ႁခြင္းခ်က္မွ်မရွိ။ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕သပိတ္စစ္ေၾကာင္း ေတြ (ပင္မ၊ အရန္၊ ယာယီ၊ အၿမဲ) အားလုံးကို ေထာက္ခံအားေပးလိုက္တဲ့အတြက္၊ ေက်ာင္းသားသပိတ္ကို ကေရာ္ကမယ္ တန္ျပန္ဆႏၵျပေနၾကတဲ့၊ လူမေလး ေခြးမခန္ ့၊ ခပ္ညံ့ညံ့အေတြးအေခၚေခ်ာက္တီးေခ်ာက္ခ်က္၊ လူကေလး ၄-၅-၆ ေယာက္နဲ႔ (ေခြးေတာင္ အဆစ္ပါလိုက္ေသး) တန္ျပန္သပိတ္လုပ္ေနတဲ့ အစိုးရလက္ပါးေစ အလိုေတာ္ရိ ေနာက္လိုက္ေခြးတစ္အုပ္ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ႐ႈတ္ခ်ၿပီးသားျဖစ္သြားပါၿပီ။

ေနာက္ေၾကာင္းကေလး နည္းနည္းျပန္ပရေစ။

၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ၊ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးတုန္းကပါ။ ၂၀၀၇ စက္တာင္ဘာ (၅) ရက္၊ ပခုကၠဴၿမိဳ႕မွာ နအဖ စစ္အစိုး ရနဲ႔ အစိုးရေနာက္ၿမီးဆြဲ ၾကံ့ဖြတ္အသင္း (အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ပါတီမျဖစ္ေသးဘူး၊ အသင္းအေနနဲ႔ပဲ ရွိေသးတယ္) လူမိုက္စြမ္းအားရွင္ေတြက၊ သံဃာကို ဓာတ္တိုင္ကပ္ ႀကိဳးခ်ည္႐ိုက္တာကေနစၿပီး၊ ေတာမီးဟာ တစ္ျပည္လုံး အႀကီးအက်ယ္ ထေလာင္ခဲ့ေတာ့တာပဲ။

၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ (၁၈) ရက္ေန႔။ ၁၉၈၈ တုန္းက စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းသြားတဲ့ေန႔ကို အထူးတလည္ ေသြးေႂကြး ျပန္ဆပ္တဲ့အေနနဲ႔ ရန္ကုန္၊ မႏၱေလးနဲ႔အျခားၿမိဳ႕ေတြ ရြာေတြက သံဃာေတြ ကံေဆာင္သပိတ္ေမွာက္၊ လမ္းေပၚတက္ ဆု ေတာင္းေမတၱာပို႔၊ ဆႏၵျပခ်ီတက္ခဲ့ၾကတယ္။

၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ (၂၄) မွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ေရႊတိဂံုဘုရားအေရွ႕မုခ္၊ ေၾကးသြန္းဘုရားမွာ သပိတ္စခန္းယာယီဖြင့္ၿပီး၊ တစ္ႏိုင္ ငံလုံးဆိုင္ရာ အေထြေထြသပိတ္ႀကီးေခၚလိုက္ၾကပါတယ္။ GENERAL STRIKE ( G S ) ႀကီး စၿပီေပါ့။ G S ေကာ္မတီထဲမွာ က်ေနာ္တို႔အသိုက္လည္း ပါတယ္ေပါ့။

စက္တင္ဘာ ၂၄ (၂၀၀၇) အေထြေထြသပိတ္ႀကီး ပထမေန႔။ သံဃာ- ေက်ာင္းသား- ျပည္သူေတြဟာ လူထုအင္အား ေသာင္းနဲ႔ သိန္းနဲ႔ ခ်ီၿပီး ေရႊတိဂံုကေန ကမာၻေအးဘုရားအထိ လမ္းေလွ်ာက္ခ်ီတက္ ဆႏၵျပၾကပါတယ္။ မိုးထဲေလထဲမွာ။ ေရႊတိဂံု- ေျမနီကုန္း- စမ္းေခ်ာင္း- ၾကည့္ျမင္တိုင္- ဆင္မလိုက္ – ကမာရြတ္ – လွည္းတန္း – ျပည္လမ္းအတိုင္း – အင္းလ်ားကန္- ရွစ္မိုင္လမ္းဆုံ – န၀ေဒး႐ုပ္ရွင္႐ံု- ကမၻာေအးလမ္း။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ႀကိဳဆို အားေပး၀န္းရံေနတဲ့ လူအုပ္ႀကီးက တိုးမေပါက္ ပါဘူး။ ၾကံ့ဖြတ္လူမိုက္စြမ္းအားရွင္ ပဥၥမံတပ္သား၊ နအဖ စစ္အစိုးရ ေခြးေတြရဲ႕အႏၱရာယ္ကလည္း မေအးပါဘူး။ (အဲဒီ အခ်ိန္ကတည္းက ၾကံ့ဖြတ္စြမ္းအားရွင္ လူစုစုကို က်ေနာ္တို႔ျပည္သူေတြက ေခြးေတြလို႔ပဲ ေခၚခဲ့ၾကတာပါ)

စက္တင္ဘာ ၂၅ (၂၀၀၇) အေထြေထြသပိတ္ႀကီး ဒုတိယေန႔။ (ေက်ာင္းသားသမဂၢ ခြပ္ေဒါင္းအလံႏွစ္လက္ စလႊင့္တဲ့ေန႔) သံဃာ-ေက်ာင္းသား- ျပည္သူေတြဟာ လူထုအင္အား သိန္းနဲ႔သန္းနဲ႔ခ်ီၿပီး ေရႊတိဂံုဘုရားေန ၿမိဳ႕လယ္က ၿမဳိ႕ေတာ္ခန္းမ၊ ဆူးေလဘုရားအထိ လမ္းေလွ်ာက္ခ်ီတက္ ဆႏၵျပၾကပါတယ္။ မိုးထဲ ေလထဲ မုန္တိုင္းထဲမွာပါပဲ။ လမ္းေဘး၀ဲယာ လူအုပ္ႀကီး ကလည္း တစ္ခနဲနက္ အားေပး၀န္းရံေနတာပါပဲ။ နအဖေခြးေတြကလည္း အလစ္ေခ်ာင္းလို႔ေပါ့။

စက္တင္ဘာ ၂၆ (၂၀၀၇) အေထြေထြသပိတ္ႀကီး တတိယေန႔။ ဒိေန႔မွာပဲ နအဖစစ္တပ္က မ်က္ရည္ယိုဗံုးေတြ၊ သံဆူးႀကိဳး ေတြ၊စက္ေသနတ္ေတြနဲ႔၊ သံဃာေတြဦးေဆာင္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားျပည္သူေတြပါ၀င္တဲ့ အေထြေထြသပိတ္စခန္းနဲ႔သပိတ္အင္အားစုေတြကို၊ အၾကမ္းဖက္ပစ္ခတ္ႏွိမ္နင္း အင္အားသုံးၿဖိဳခြင္းလိုက္ေတာ့တာပါပဲ။

တိုတိုေျပာရရင္၊ ဆက္တိုက္ဆိုသလို ေနာက္ရက္ေတြမွာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းေတြကို၊ နအဖစစ္တပ္က သူပုန္စခန္း ၀င္စီးသလို သရဲမရဲ ၀င္စီးၿပီး၊ သံဃာေတြအမ်ားအျပားကိုရိုက္ႏွက္ဖမ္းဆီးလို႔ အင္းစိန္ ဂ်ီတီအိုင္အက်ဥ္းစခန္းနဲ႔ အင္းစိန္ အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲကို ထည့္လိုက္ၾကပါတယ္။

အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္ (တို႔) အခန္းက႑ ကိုယ္ေတြ႕ပါ၀င္ခဲ့တာတခ်ဳိ႕ကို ေျပာပါမယ္။ ကိုဇာဂနာ၊ ကိုေက်ာ္သူနဲ႔ မေရႊဇီးကြက္၊ ကိုေဇာ္သက္ေထြး၊ ကိုေစာေ၀၊ ဆရာမ သန္းျမင့္ေအာင္၊ ဆရာမ ႏွင္းပန္းအိမ္၊ ဆရာေမာင္တင္သစ္၊ က်ေနာ္တုိ႔စာေပနဲ႔ အႏုပညာသည္ေတြဟာ သံဃသပိတ္ကို အနီးကပ္ကူညီ၀န္းရံ အားျဖည့္ခဲ့ၾကပါတယ္။ (အေသးစိတ္ျမင္ကြင္းျမင္ကြက္၊ ျဖစ္ခင္းျဖစ္ကြက္ေတြကို ေနာင္ေတာ့ေရးပါဦးမည္။ ဗကသမ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ (ကို) ေက်ာ္ကိုကိုရဲ႕ ေရႊ ၀ါေရာင္မ်ဳိးဆက္ကို ေမြးဖြားျခင္း၊ ပထမအႀကိမ္ ၂၀၁၄ ေဖေဖာ္၀ါရီ၊ ဆန္းစေသာ္တာ စာအုပ္ထုတ္ေ၀ေရး- စာအုပ္အမွာ စာထဲမွာေတာ့ တစ္စြန္းတစ္စေရးခဲ့ဖူးပါသည္)

က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက၊ အေထြေထြသပိတ္ႀကီး ဒုတိယေန႔ (၂၅ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၇) ဆူးေလဘုရားမွာ မိန္ ့ခြန္းေျပာၿပီးေတာ့၊ က်ေနာ္ ေက်ာ္သူကိုေခၚၿပီး ေျပးရပါတယ္။ ပုန္းရပါတယ္။ ေနာက္ေန႔မနက္ (၂၆ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၇) ေက်ာ္သူနဲ႔ လူခ်င္း ခြဲၿပီး၊ က်ေနာ္ ေရႊတိဂံုသပိတ္စခန္းကိုလာေတာ့ တိုင္းျပည္က ပ်က္ေနပါၿပီ။ မီးေလာင္ေနၿပီ။ စစ္ျဖစ္ေနၿပီ။ က်ေနာ္၀င္လို႔ မရေတာ့ဘူး။ အဲဒီကစတာပဲ။ က်ေနာ့္ရဲ႕ျပည္ေျပးဘ၀ ပထမရဲ႕ပထမေတြဟာ အဲဒီက စခဲ့ေတာ့တာပါပဲ။

က်ေနာ္ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ထဲမွာပဲ တစ္ေနရာၿပီးတစ္ေနရာ ေျပာင္းရ ေရႊ ့ရ၊ ေျပးရ လႊားရ ပုန္းရပါတယ္။ စြန္႔စားခန္းပါပဲ။ ေျပးရင္း လႊားရင္း ေရွာင္ရင္း တိမ္းရင္းနဲ႔ ပုန္းခိုက်င္းကေလးေတြထဲကေန (ေရဒီယိုကေလးတစ္လုံးနဲ႔) သတင္းလည္း မျပတ္နားေထာင္ ရပါတယ္။ သတင္းစာ (ေၾကးမုံ၊ ျမန္မာ့အလင္း) လည္း မျပတ္ဖတ္ရပါတယ္။ နအဖစစ္အစိုးရရဲ႕ မဟုတ္မမွန္ လုပ္ႀကံသ တင္းေတြကို နားေထာင္ရ၊ ဖတ္ရပါတယ္။ ကိုယ္ကလည္း ရတဲ့တယ္လီဖုန္းကေလးနဲ႔ ျပည္ပေရဒီယိုေတြကေနတစ္ဆင့္ နအဖ စစ္အစိုးရကို တုံ႔ျပန္ရ၊ တိုက္ခိုက္ရတာေပါ့။

ေျပးရင္းလႊားရင္း၊ ေရွာင္ရင္းပုန္းရင္းနဲ႔ ခြင္က က်ဥ္းသထက္ က်ဥ္းက်ဥ္းလာပါေတာ့တယ္။ တစ္ေနရာရာမွာ အေသအခ်ာ ၀ပ္ေနရေတာ့မယ္ဆိုတာလည္း သေဘာေပါက္လာပါတယ္။ ညည စစ္ကားတန္းႀကီးေတြနဲ႔ ရပ္ကြက္ထဲလွည့္ၿပီး လက္နက္ခ် ထြက္အဖမ္းခံဖို႔၊ အသံခ်ဲ ့စက္နဲ႔ေအာ္ဟစ္အမိန္႔ေပးေနတဲ့အသံေတြကိုလည္း မျပတ္တမ္းၾကားေနရပါတယ္။ စက္တင္ဘာ ၂၅ ရက္ည (၂၀၀၇) ကတည္းက က်ေနာ္ေျပးေန ပုန္းေနရတာ။ ရက္က ၾကာလာၿပီ။ ေအာက္တိုဘာထဲေတာင္ ၀င္လာၿပီ။ ေအာက္တိုဘာ မိုးေရစက္ေတြကေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ႕အိပ္မက္ေတြကို ၀ွက္ထားေပးၾကဆဲေပါ့။

ေနာက္ဆုံးေတာ့ အရဲကိုးၿပီး ရန္သူနဲ႔အနီးဆုံးအရပ္ကို တိုး၀င္လိုက္ပါတယ္။ ရန္သူနဲ႔ အနီးဆံုးေနရာဟာ ကိုယ့္အတြက္ ပုန္း ဖို႔အလုံျခံဳဆုံးေနရာပဲ။ ပုန္းခိုက်င္းကေလးတစ္ခုထဲကို က်ေနာ္ေရာက္သြားပါတယ္။ ပိုက္ဆံေပးေနရတဲ့ ၀ပ္က်င္းကေလးေပါ့။ အဲဒီကိုေရာက္ေတာ့မွ စိမ္ေျပနေျပ မသိခဲ့ရတဲ့ နအဖစစ္အစိုးရရဲ႕အရွက္မရွိ သရက္စိ (ေစ့) ကလိမ္ကညစ္ လုပ္ရပ္ေတြကို နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ ့ၾကံဳရ ၾကားရ ျမင္ရ ဖတ္ရေတာ့တာပါပဲ။

ပထမတစ္ခုက၊ ေနပူေတာ္ကြၽဲႀကီး သန္းေရႊက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ေတြ႕ဖို ့၊ သူ႔ဘက္က အခ်က္ (၄) ခ်က္ကို မရွက္မ ေၾကာက္ ထုတ္ၿပီးေျပာလိုက္တာပါပဲ။ သူေျပာတဲ့အခ်က္ (၄) ခ်က္ကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က လက္ခံလိုက္နာမယ္ဆိုရင္ သူ ေနပူေတာ္ကြၽဲႀကီး သန္းေရႊက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ေတြ႕ပါမယ္ေပါ့။ ဒီတုန္းက ေတြ႕ဆုံေရးပြဲစားက အလုပ္သမား ၀န္ႀကီးဌာန၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ၾကည္ပါ။

ဘယ္ရမလဲ။ ဟိုကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပဲ။ ေဒၚစုက ေဒၚစုပဲ။ ေဒၚပုမွမဟုတ္တာပဲ။ ဒီအခ်က္ဟာ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးဂယက္ေၾကာင့္၊ ဖိအားေၾကာင့္ မလြန္ဆန္သာလို႔၊ သန္းေရႊ ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိ ေသြး႐ူးေသြးတန္းထ လုပ္ခဲ့ရတာ။ ထားေတာ့။

ေနာက္တစ္ခုက၊ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကိုဆန္႔က်င္တဲ့ တန္ျပန္ဆႏၵျပပြဲေတြ၊ ေအာင္ေသာင္းနယ္ေျမ ျမင္းျခံေတာင္သာ ကေန စေပၚထြက္လာတာပါပဲ။ အရွက္နည္းလိုက္ၾကတာဗ်ာ။ နအဖစစ္အစိုးရလက္ပါးေစ ေနာက္လိုက္ေခြး ၾကံ့ဖြတ္အသင္းစြမ္းအားရွင္လူမိုက္ေတြရဲ႕ မမွန္ကန္တဲ့လုပ္ရပ္၊ တန္ျပန္ဆႏၵျပတယ္ဆိုတဲ့ မိန္းမလ်ာလုပ္ဇာတ္ကို တစ္တိုင္းတစ္ျပည္လုံး၊ တစ္ႏိုင္ငံလုံး၊ အားလုံးကသိၾကပါတယ္။

ရင္နာဖို ့ေတာ့ေကာင္းပါတယ္။ တစ္တိုင္း တစ္ႏိုင္ငံလုံး သိေနတဲ့ၾကားက၊ ရင္မနာတတ္တဲ့ လူတခ်ဳိ႕နဲ႔ နအဖ စစ္အစိုးရခါး ပိုက္ေဆာင္ လူမိုက္တစ္သင္းတုိ႔ေၾကာင့္၊ အဲဒီတန္ျပန္ဆႏၵျပပြဲေတြဟာ ဟိုၿမဳိ႕ႀကီး ဒီၿမဳိ႕ႀကီးေတြဆီကို အဓမၼေရာက္ရွိလာပါ တယ္။ ဘယ္ေလာက္နာၾကည္းစရာ၊ ခံျပင္းစရာေကာင္းလိုက္သလဲဆိုရင္၊ ျမစ္ႀကီးနားၿမဳိ႕က တန္ျပန္ဆႏၵျပပြဲစင္ျမင့္ေပၚမွာ၊ အဲဒီက တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ဆိုသူုမ်ားဟာ၊ နအဖစစ္အစိုးရအလိုက်၊ သူတုိ႔က ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကို ၿမိန္ေရ ယွက္ေရ အပုပ္ခ်ထိုးႏွက္ခဲ့ၾကတာပါ။

ေဟာ- လား႐ႈိးၿမဳိ႕ တန္ျပန္ဆႏၵျပပြဲက်ေတာ့ေကာ။ စကားက်န္ခဲ့လို႔ ဒိေနရာမွာျဖတ္ၿပီး ျဖည့္ေျပာရမယ္ဆိုရင္၊ နအဖ စစ္တပ္က ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုေတြကို ပစ္ခတ္ေခ်မႈန္းေနရဆဲျဖစ္တဲ့၊ (၂၀၀၇) စက္တင္ဘာလကုန္၊ ေအာက္တိုဘာလဆန္းေလာက္မွာ၊ ကုလသမဂၢ အထူးသံတမန္ မစၥတာဂမ္ဘာရီဟာ၊ နအဖစစ္အစိုးရခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ ျမန္မာ ျပည္ေရာက္လာပါတယ္။ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ေပၚက ကတၱရာလမ္းေတြေပၚမွာ ဆက္လက္ဆႏၵျပတိုက္ပြဲ၀င္ေနတဲ့ သံဃာ- ေက်ာင္း သား- ျပည္သူေတြဟာ၊ အဲဒီကုလသံတမန္ကို အထင္ႀကီးအားကိုးၿပီး၊ မဂၤလာဒုံမွာ သြားၿပီးေစာင့္ႀကိဳပါသတဲ့။

ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဂမ္ဘာရီႀကီးက ရာဇ၀င္ထဲမွာ ေမာင့္ကိုထားရစ္ၿပီး၊ ေနပူေတာ္က အသင့္လာေစာင့္ေနတဲ့ ေလယာဥ္ေပၚ၊ ေျခေထာက္ေတာင္ ေျမႀကီးမနင္းလိုက္ရဘဲ အတင္းနသားပါယားနဲ႔ ပါသြားပါေလေရာ မဟုတ္လား။ ရန္ကုန္က ဘြိဳင္း ေကာက္တားမ်ားခမ်ာေတာ့၊ ဂမ္ဘာရီေရာက္မွပဲ၊ က်ည္ဆန္သုံးေတာင့္ ပိုအပစ္ခံရတဲ့ကိန္းဆိုက္ခဲ့တာပါ။

အဲဒီ ဂမ္ဘာရီႀကီးကို ေနပူေတာ္အရာရွိမင္းမ်ားက တစ္ခါတည္း၊ လား႐ႈိးက တန္ျပန္ဆႏၵျပပြဲကို တန္းၿပီးေခၚသြားပါေရာလား။ ဂမ္ဘာရီႀကီးေရွ႕ထားၿပီး အဲဒီက တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ဆိုသူမ်ားကလည္း နအဖစစ္အစိုးရခိုင္းတဲ့အတိုင္း တစ္သေ၀ မတိမ္း၊ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကို ႏွစ္ျပားမတန္ေအာင္ အျပစ္တင္ ေ၀ဖန္ ႐ႈတ္ခ်ခဲ့ျပန္ပါေရာလား။ တရားက်စရာပါ။ ရွက္ ဖို႔ေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ။ (တစ္ဆက္တည္း ေျပာစရာရွိတာ စကားမက်န္ေအာင္ေျပာရရင္၊ ဂမ္ဘာရီ ျမန္မာျပည္ကအျပန္၊ စင္ ကာပူေလဆိပ္မွာ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲလုပ္တဲ့အခါ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တိုင္ေရးထည့္ေပးလိုက္တဲ့ သ၀ဏ္လႊာ ကို ဖတ္ျပပါတယ္။ ဒီသ၀ဏ္လႊာထဲမွာ တိုင္းရင္းသားေတြအေရးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ သူ ့မွာလည္းတာ၀န္ရွိပါတယ္လို ့ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္က ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ၀မ္းနည္းစရာပါ။ ျပည္တြင္းက တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ဆိုသူမ်ားဟာ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ေျပာဆိုခ်က္ကို မ်က္ေစ့မိွတ္ၿပီး နအဖစစ္အစိုးရရဲ႕ ဓားမေနာက္ပိတ္ေခြးတုိ႔ထံုးစံအတိုင္း အသံကုန္ဟစ္ကန္႔ကြက္ခဲ့ၾကပါတယ္ခင္ဗ်ာ)

ဒါေတြဟာ က်ေနာ္လုပ္ႀကံၿပီး ရမ္းသန္းမွန္းသန္းေျပာေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ ပုန္းခိုက်င္းကေလးထဲမွာ ေန႔စဥ္မွန္မွန္ဖတ္ေနရ တဲ့ အစိုးရသတင္းစာေတြမ်က္ႏွာဖုံးမွာ စာလုံးမည္းႀကီးေတြ၊ ႏွစ္လိုင္းမည္းႀကီးေတြ၊ အားရပါးရ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္း ေအာ္ဟစ္ေနတဲ့ဓာတ္ပုံႀကီးေတြနဲ႔ ပါလာခဲ့တာပါ။ ျငင္းလို႔မရ၊ ေရွာင္လဲႊလို႔မရတဲ့ သမိုင္းအမွန္ကို အသေရဖ်က္မႈပါ။ လူထု ကဖ်က္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ အစိုးရကဖ်က္တာ။ အစိုးရအသေရဖ်က္မႈပါ။

ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးဟာ ကမၻာသိေတာ္လွန္ေရး၊ ႏိုင္ငံတကာသိအမွန္တရားပါ။ ရင္နာဖို ့ေကာင္းပါတယ္။ အဲဒီျမန္မာ ျပည္သူလူထုႀကီးတစ္ရပ္လုံးရဲ႕ေတာ္လွန္တဲ့အမွန္တရားျဖစ္ရပ္ကို၊ တစ္ကမၻာလုံး၊ ေနရာအ၀န္းကသိပါလ်က္နဲ႔၊ က်ေနာ္တုိ႔ ဆီကတခ်ဳိ႕ သူေတာင္းစားေတြ၊ တခ်ဳိ႕တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ဆိုတဲ့ ဖြတ္က်ား အစိုးရေဖာ္လံဖား လူ႔ငႏြားေတြက မသိဘူး ခင္ဗ်။ ဖက္ဆစ္မိွဳင္းအတိုက္ခံထားရလို ့ ဘ၀အေမွာင္ဖုံးလူျဖစ္ရွဳံးေနတဲ့သူေတြဗ်။ ဒီလူေတြ လူ႔အသိတရားမရွိလို႔တန္ျပန္ဆႏၵျပပြဲေတြမွာ အစိုးရလုပ္ခိုင္းတဲ့အတိုင္း ပါၾကတာပါပဲ။

အမွန္တရားမရွိလို႔၊ မသိလို႔ပဲ ပါပါ၊ ေန႔တြက္ပိုက္ဆံရလို႔ပဲ ပါပါ၊ မလြန္ဆန္ႏိုင္လို႔ပဲ ပါပါ၊ ကန္ေတာ့ပါရဲ႕ဗ်ာ၊ သူ႔ဟာသူ ဖင္ယားလို႔ပဲပါပါ၊ တန္ျပန္ဆႏၵျပပြဲမွာ ကံသုံးပါးနဲ႔ ပါေနတဲ့သူေတြဟာ၊ အမွန္တရားကို မလိုလားတဲ့သူေတြပဲ။ ငတုံးေတြပဲ။ အဖ်က္သမားေတြပဲ။ အႏၱရာယ္ေတြပဲ။ လူမဟုတ္ဘူး။ ဓားမေနာက္ပိတ္ ေခြးေတြပဲ။ ဒီလိုလူမ်ဳိးေတြ၊ ဒီလိုမ်ဳိးတိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ဆိုတဲ့သူေတြကို က်ေနာ္တုိ႔ ျပတ္ျပတ္သားသား႐ႈတ္ခ်ရမယ္။ ပစ္ပယ္ရမယ္။ ေတာထုတ္ပစ္ရမယ္။

တစ္ခုေတာ့ က်ေနာ္ေျပာပါမယ္။ မစၥတာဂမ္ဘာရီ လား႐ႈိးကေနျပန္လာၿပီး၊ ရန္ကုန္ေရာက္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔သြား ေတြ႕မယ့္ေန႔က က်ေနာ္ မစၥတာဂမ္ဘာရီအတြက္ အဂၤလိပ္လိုေရးထားတဲ့စာတစ္ေစာင္နဲ႔၊ ေက်ာ္သူအပ္ႏွံထားတဲ့ တိုက္ပြဲ၀င္ သာသန အလံတစ္လက္၊ ဂမ္ဘာရီလက္ထဲကို အေသအခ်ာေပးအပ္ခဲ့ပါတယ္။ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ ပကတိအမွန္ တရားစစ္စစ္ကို ဒီသံတမန္ႀကီး ျပည့္ျပည့္၀၀ နားလည္သေဘာေပါက္သြားေစဖို႔ပါပဲ။ ေနာက္ေတာ့ သူလည္း နအဖမိႈင္းမိ သြားလို ့၊ ျခံနံပါတ္ (၅၄) မွာ သံတံခါး တ၀ုန္း၀ုန္းထု အရွက္ကြဲတဲ့အျဖစ္ ေရာက္ခဲ့ေတာ့တာပါပဲ။

က်ေနာ္ အဲဒီတုန္းက ပိုက္ဆံေပးေနရတဲ့၀ပ္က်င္းကေလး၊ ပုန္းခိုက်င္းကေလးထဲကေန တစ္ေန႔တစ္ေန႔၊ အဲဒီလို နအဖ စစ္အစိုးရ သူခိုးဓားျပေတြရဲ႕ မဟုတ္မမွန္ လုပ္ၾကံၿပီး ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကို အသေရဖ်က္ေနတာေတြ၊ သံဃာေတြကို မိုက္ရိုင္းေစာ္ကားအသေရဖ်က္ေနတာေတြ၊ ဒါေတြကို ၾကားေနရ၊ ဖတ္ေနရေတာ့၊ ေန႔စဥ္ပဲ နာၾကည္းခံျပင္း ေဒါသထြက္ မိပါတယ္။ လူကေတာ့ အျပင္ထြက္လို ့မရပါဘူး။ ေျပးေပါက္ပိတ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ၿငိမ္ေနခဲ့ရေပမဲ့၊ စိတ္ထဲကေတာ့ အႀကီးအက်ယ္ ျပန္ၿပီးခုခံတိုက္ခိုက္ေနခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ့္တိုက္ခိုက္နည္းကေတာ့ က်ေနာ္ ကဗ်ာေတြေရးတာပါပဲ။ ျမန္မာလို ေရာ၊ အဂၤလိပ္လိုေကာ က်ေနာ္ကဗ်ာေတြေရးတာပါပဲ။ ဒါဟာ က်ေနာ့္ တိုက္ခိုက္နည္းပါပဲ။ (လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမကိုေရာက္ ေတာ့ ဒါေတြဟာ ခရမ္းျပာျမင္း႐ိုင္းဆိုတဲ့ ကဗ်ာစာအုပ္တစ္အုပ္ျဖစ္လာပါတယ္) ေအာက္တုိဘာ ဒုတိယအပတ္ (၂၀၀၇) ထဲမွာ က်ေနာ္ အဲဒီ အခေပး၀ပ္က်င္းကေလးကို အၿပီးအပိုင္စြန္႔ခြာခဲ့ရပါေတာ့တယ္။ သာ၍ ေ၀းရာဆီကိုပါ။ အခိုက္အတန္႔ ေတာ့ အစိုးရသတင္းစာေတြကိုလည္း မဖတ္ရေတာ့ပါဘူး။ ေရဒီယိုကေလးကေနေတာ့ အစိုးရရဲ႕ မဟုတ္တမ္းတရမ္း သတင္းေတြကို မၾကားရတစ္ခ်က္၊ ၾကားရတစ္ခ်က္။

နအဖစစ္အုပ္စုဟာ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကို ေသေလာက္ေအာင္ ေၾကာက္ရြံ႕ဒူးတုန္ခဲ့တာလည္း အမွန္တကယ္ပါပဲ။ နာဂစ္အလြန္မွာ ေရြးေကာက္ပြဲျမန္ျမန္လုပ္ၿပီး၊ ေနပူေတာ္ကြၽဲႀကီး နန္းစြန္႔သြားတာလည္း ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးက ေကာင္းေကာင္းသင္ခန္းစာေပးလိုက္လို႔ပါပဲ။ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲေတြဟာ ပိုၿပီးျမန္ ဆန္လာခဲ့ပါတယ္လို ့ ကိုမင္းကိုႏိုင္ေျပာခဲ့ပါတယ္။

မမွန္မကန္ တန္ျပန္တဲ့ ၾကံ့ဖြတ္ပါတီ၀င္ အာဏာရစြမ္းအားရွင္ လူဆိုးဂိုဏ္းေတြရဲ႕လုပ္ရပ္ေတြကေတာ့ ေပ်ာက္ကြယ္မသြား ပါဘူး။ မရဲဘဲ ကြၽဲၿပဲစီးထြက္လာတဲ့ ဒီလူမိုက္ေတြရဲ႕ အစိုးရအလိုက်လုပ္ရပ္ေတြက၊ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္နဲ႔ ရွစ္ ဆယ့္ရွစ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ပြင့္လင္းလူ႔အဖြဲ႕အစည္း၊ ဒီအတိုက္အခံအင္အားစုႀကီးႏွစ္ခုက ၂၀၀၈ နာဂစ္ဖြဲ႕စည္းပုံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး လူထုေဟာေျပာပြဲေတြ စတင္လုပ္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ၊ သင္းတုိ႔အာဏာရအစိုးရေနာက္လိုက္ေခြးေတြရဲ႕ တန္ျပန္ ေဟာေျပာပြဲေတြ ေပၚထြက္လာတာပါပဲ။ (၂၀၁၀ မွာ ၾကံ့ဖြတ္အသင္းဟာ ၾကံ့ဖြတ္ပါတီျဖစ္လာပါတယ္။ ပါတီျဖစ္လာေတာ့ လူဆိုး လူမိုက္ လူရမ္းကားေတြလည္း ပိုမ်ားလာပါတယ္) ၾကံ့ဖြတ္ လူမိုက္ဂိုဏ္းအျပင္၊ ရြံစရာ စက္ဆုပ္စရာေကာင္းလွတဲ့ ေနမ်ဳိး ေ၀တုိ႔လို၊ ခင္၀ိုင္းၾကည္တုိ႔လို၊ ၀ီရသူတုိ႔လို။ အဲဒီလိုေလာက္ကိုင္ (ေလာက္ေကာင္မဟုတ္) သူတုိ႔မွ ေလာက္ကိုင္ အစစ္။ အခုအရပ္သားစစ္အစိုးရ၊ သိန္းစိန္အစိုးရယိုတဲ့ေခ်းပုံထဲက၊ တဖြားဖြားတက္ေနတဲ့ေလာက္ေတြကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ကိုင္ၿပီး၊ သူတုိ႔ဟာ လူထုကိုေစာ္ကား၀ံ့ေနၾကတာပဲ မဟုတ္လား။ အမ်ားျပည္သူလူထုက လက္မခံလို႔၊ သံပုံးတီးေမာင္း ထုတ္ေတာ့လည္း၊ အၿမီးကေလးေတြကုပ္ၿပီး၊ ေရႊမန္းသဘင္နားရစ္သီရစ္သီလုပ္ေနတာလည္း သင္းတုိ႔ေလာက္ကိုင္ေတြပဲ မဟုတ္လား။ အခု ဒီေလာက္ကိုင္ေတြ တစ္ခါေပၚလာျပန္ၿပီ။ (ကိုးကန္႔ ေလာက္ကိုင္အေရးနဲ႔ အၿပိဳင္)

၂၀၁၅ ဒီမိုကေရစီပညာေရး သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသားစစ္ေၾကာင္း ရန္ကုန္ကို၀င္ခ်လာမွာ စိုးရမ္ထိတ္လန္ ့တုန္လႈပ္ ေခ်ာက္ခ်ားျဖစ္ၿပီး၊ အာဏာရၾကံ့ဖြတ္ပါတီႀကီးေရာ၊ အရပ္သားစစ္အစိုးရႀကီးေရာ၊ အေပၚလႊတ္ေတာ္၊ ေအာက္လႊတ္ေတာ၊္ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္၊ တိုင္းလႊတ္ေတာ္၊လႊတ္ေတာ္အားလံုးေရာ၊ သံဃမဟာနာကယေရာ၊ မဘသ ေရာ၊ ေကာင္းျမင့္ထြဋ္တုိ႔၊ ေအးလြင္တုိ႔လို ေျမာင္းထဲက ဖားခုံညင္းေတြေရာ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပြဲစား၊ သပိတ္ပြဲစားေတြေရာ၊ မင္းဆရာလုပ္ခ်င္တဲ့ဘုန္းႀကီးအႀကီးႀကီးကေန၊ ဘာမွဉာဏ္ပညာအေျမာ္အျမင္မရွိတဲ့ ဘုန္းႀကီးေသးေသးကေလးအထိေရာ၊ ကေလကေခ် ပညာတတ္ အစိုးရေဖာ္လံဖားတကၠသိုလ္အာဏာပိုင္ေတြေရာ၊ တခ်ဳိ႕အေပ်ာ္တမ္းႏိုင္ငံေရးပါတီေတြေရာ၊ တခ်ဳိ႕စာေပနဲ႔ အႏုပညာသည္ေတြေကာဟာ၊ မ႐ိုးမသားနဲ႔ သူခိုးက်င့္ ၾကမ္းပိုးၾကံၾကံၿပီး၊ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ပင္မသပိတ္စစ္ေၾကာင္း လက္ပံတန္းမွာ ခဏရပ္နားထားတဲ့အခ်ိန္မွာ၊ ဒီ ေၾကာက္ဒူးတုန္ သုညတ သုံးစားမရတဲ့ အစိုးရေဖာ္လံဖား ေနာက္လိုက္ေခြး တစ္သိုက္က၊ ဟိုကထေဟာင္ ဒီကထေဟာင္နဲ႔ ျပည္သူလူထုႀကီးတစ္ရပ္လုံးကို မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ၿပီး၊ တန္ျပန္ဆႏၵျပပြဲေတြလုပ္လာေနတာကို၊ က်ေနာ္တုိ႔က ဒီအတိုင္းလက္ပိုက္ၾကည့္ေနၾကရေတာ့မွာလား။

ဒီလို မမွန္မကန္နဲ႔တန္ျပန္တဲ့လုပ္ရပ္မွန္သမွ် အရပ္သားစစ္အစိုးရနဲ႔ အာဏာရၾကံ့ဖြတ္ပါတီကေစခိုင္းလို႔ လုပ္ရတာခ်ည္း အမွန္ျဖစ္ေၾကာင္း ကေလးကအစ၊ ေခြးကအစ၊ အားလုံးကသိၾကပါတယ္။ မမွန္ကန္တဲ့သူေတြသာ ဒီလိုသူရဲေဘာေၾကာင္ တဲ့တန္ျပန္အလုပ္မ်ဳိးလုပ္ၾကတာပါ။ မွန္ကန္တဲ့သူေတြအဖို႔ကေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးထဲကို ေျခစုံပစ္၀င္လိုက္ၾကတာပါပဲ။ ။

ေ အ ာ င္ ေ ၀ း
မတ္ ၁ – ၂၀၁၅။