ကုိးကန္႔ျပႆနာ – အပုိင္း (၃)

ေရးသားသူ —ေမာင္ေမာင္စုိး

● ကိုးကန္႔ေဒသတိုက္ပဲြအေျခအေန သုံးသပ္ခ်က္

● ကိုးကန္႔တပ္ဖြဲ႔ဖက္အေျခအေန

ကိုးကန္႔ေဒသဟာ ျမန္မာျပည္အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္းမွာရွိၿပီး အေရွ႕အေနာက္က်ဥ္းၿပီး ေျမာက္မွေတာင္သို႔ ရွည္လ်ားတဲ့ ေဒသ တခု ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုးကန္႔ေဒသရဲ့ ေျမာက္ဖက္နဲ႔အေရွ႕ဖက္ဟာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံျဖစ္ၿပီး အေနာက္ဖက္မွာ သံလြင္ျမစ္၊ ေတာင္ ဖက္မွာ ကြန္းလုံ ဟိုပန္ ပန္လုံေဒသရွိပါတယ္။ နယ္ေျမအေနနဲ႔ အက်ယ္ႀကီးမဟုတ္ေပမ့ဲ ေတာေတာင္ထူထပ္ မတ္ေစာက္ၿပီး လ်ိဳေျမာင္မ်ားရွိလို႔ လႈပ္ရွားစစ္ကစားလို႔ရတဲ့ အေနအထားရွိပါတယ္။ ေလာက္ကိုင္ ရန္လုံက်ိဳက္ တေၾကာ တ႐ုတ္နယ္စပ္ တေလွ်ာက္မွာဘဲ ေျမျပန္႔ရွိတယ္ ဆိုရပါမယ္။ကိုးကန္႔ေဒသရဲ့အေနာက္ဖက္ သံလြင္ျမစ္အေနာက္ဖက္တေၾကာမွာရွိတ့ဲ မုန္းကိုး-ေဖါင္းဆိုင္ေဒသ၊ မုန္းယား-မုန္း ေဟာင္ ေဒသ၊ မုနီး-နားလယ္ေဒသ၊ နမ့္ကြၽမ္း-မုန္းေပၚေလးေဒသတို႔ဟာလဲ ေတာေတာင္ထူထပ္ၿပီး လမ္းပန္းဆက္ သြယ္ေရးခက္ခဲ တ့ဲေဒသမ်ားျဖစ္သလို KIA TNLA အဖြဲ႔မ်ား လႈပ္ရွားစိုးမိုးရာေနရာျဖစ္ပါတယ္။ ယင္းေဒသမ်ားဟာ ကိုးကန္႔ေဒသနဲ႔ ဆက္ စပ္ၿပီး စစ္ေရးလႈပ္ရွား စစ္ကစားႏိုင္ပါတယ္။

● ပထမအခ်က္

သံလြင္ျမစ္အေနာက္ျခမ္းမွာ တနွစ္ေက်ာ္လႈပ္ရွား ျပင္ဆင္ခ့ဲတ့ဲ ကိုးကန္႔အဖြဲ႔ဟာ ၂၀၁၅ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၉ ရက္ေန႔မွာ ကိုးကန္႔ေဒ သမွာ ဘြားကနဲေပၚလာပါတယ္။ လူအင္အားေထာင္ခ်ီၿပီး ဘယ္လိုဝင္လာသလဲဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သုံးသပ္ခန္႔မွန္းခ်က္ ေတြကေတာ့ မိုင္းလားနဲ႔ ဝေဒသမွာ တပ္ေတြ စုဖြဲ႔ေလ့က်င့္ၿပီး ဝနယ္အတိုင္း တ႐ုတ္နယ္စပ္ကို ျဖတ္ၿပီး ဝင္လာတာျဖစ္ႏိုင္ တယ္၊ သို႔မဟုတ္ သံလြင္အေနာက္ျခမ္းမွတဆင့္ အေရွ႕ဖက္ ကိုးကန္႔ကို ကူးဝင္လာတာ ျဖစ္တယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ အရပ္ဝတ္နဲ႔ လူမ်ားစိမ့္ဝင္၊ လက္နက္မ်ားခိုးသြင္းလာၿပီး တိုက္ခိုက္တာျဖစ္တယ္ စသျဖင့္ မ်ိဳးစုံသုံးသပ္ေျပာဆိုေနၾကပါတယ္။

ေဖ ၂၃ ရက္ MRTV သတင္းမ်ားအရ ကိုးကန္႔ေဒသတြင္း ဝင္ေရာက္လာတဲ့ MNDAAတပ္ဖြဲ႔မွာ တပ္ရင္း ၈ ရင္းပါတယ္ လို႔ဆိုပါတယ္။ တပ္ခြဲ ၃ ခြဲနဲ႔ လက္နက္ႀကီးတစု ေပါင္းစုၿပီး တပ္ရင္းတရင္း ဖြဲ႔စည္းတတ္ေပရာ တရင္းလွ်င္ အင္အား ၁၅၀ မွ ၂၀၀ ထိ အမ်ားဆုံးရွိႏိုင္တယ္လို႔ခန္႔မွန္းရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရင္း ၈ ရင္းလွ်င္ အင္အား ၁၂၀၀ မွ ၁၆၀၀ ထိ ရွိနိုင္ပါတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ေဆး ေထာက္ပို႔ ဆက္သြယ္ေရးစတဲ့ စစ္လက္ရံုးတပ္ဖြဲ႔မ်ားလဲ ပါရွိႏိုင္ေသးရာ အင္အား ၁၀၀၀ ေက်ာ္ဟု ခန္႔မွန္း တြက္ဆမႈမ်ားသည္ မွန္ႏိုင္တယ္လို႔ သုံးသပ္ရေပတယ္။

မိမိနဲ႔တိုက္ခိုက္တ့ဲရန္သူကို ေသာင္းက်န္းသူဟု၎၊ ဘိန္းဒါးျပအဖြဲ႔မ်ားဟု၎ ႐ႈံ႕ခ်ေျပာဆိုၿပီး ဝါဒျဖန္႔တိုက္ခိုက္တာ ျပႆနာ မရွိ လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္ျဖစ္ေသာ္လည္း တကယ္စစ္တိုက္ေနရသူမ်ားအဖို႔ မိမိနဲ႔ရင္ဆိုင္ရတ့ဲ တဖက္ရန္သူအေျခ အေနကို အမွန္အတိုင္းထည့္သြင္းတြက္ခ်က္ဖို႔လိုပါတယ္။ မသ္ိနားမလည္သူမ်ားကေတာ့ လူ ၅၀ လူ ၁၀၀ ေလာက္နဲ႔ ဘိန္းကုန္ကူး စီးပြါးရွာဖူးသူေတြေလာက္ ထင္ျမင္ၾကၿပီး ဒီဘိန္းကုန္သည္အဖြဲ႔ေလးေလာက္ေတာင္ ခဏေလးနဲ႔ အျပတ္ မရွင္းရေကာင္းလား ျဖစ္ကုန္ပါတယ္။ ၁၀၅ မမ လက္နက္ႀကီးမ်ား၊ ေလေၾကာင္းပစ္ကူမ်ားျဖင့္ ေျမျပင္အင္အား မ်ားစြာသုံးၿပီး တိုက္ခိုက္ေနရ သူမ်ားဟာ သာမာန္ေညာင္ညသူမ်ားေတာ့ မဟုတ္ေလာက္သည္ကို ရိပ္စားမိသင့္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဖုန္ၾကားစင္း ဖုန္ၾကားဖူးတို႔ဟာ ၁၉၆၈ မွာ ဗကပနဲ႔ ၄၀၄ စစ္ေဒသ အျဖစ္ပူးေပါင္းၿပီးေနာက္ပိုင္း ဗကပ အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္း တပ္မွဴးႀကီးမ်ားအျဖစ္ ဗကပတပ္မဟာမ်ား တပ္ရင္းမ်ား အင္အားေထာင္ခ်ိီ၍ဦးစီးၿပီး စစ္ဆင္ေရး ႀကီးမ်ား ဆင္ႏႊဲခ့ဲဖူးေသာ စစ္ေရးအေတြ႔အၾကံဳရွိသူမ်ားျဖစ္သည္ဆိုတာ မေမ့သင့္ေပ။ ဥပမာ- စစ္ဆင္ေရးတခုအေၾကာင္း ေျပာျပပါ မယ္။

၁၉၇၈ အတြင္း ဖုန္ၾကားဖူးဟာ ဗကပ ဝ တပ္မဟာ ၈ နဲ႔ တပ္မဟာ ၁၂ အင္အား ၃၀၀၀ ေက်ာ္ကိုဦးစီးၿပီး လြယ္ေမာ္ စစ္ဆင္ေရးကိုျပဳလုပ္ခ့ဲပါတယ္။ သံလြင္ျမစ္အေရွ႕ဘက္ျခမ္းမွာရွိတ့ဲတပ္ေတြကို သံလြင္အေနာက္ျခမ္း တန္႔ယန္းအနီး လြယ္ ေမာ္ေဒသ ပါဖန္ေနာင္လ်ံေတာင္ေၾကာမွာ စစ္ဆင္ေရးျပဳလုပ္ခ့ဲ့ပါတယ္။ ၁၉၇၈ ေဖ ၅ ရက္ သံလြင္အေနာက္ ျခမ္းကိုကူးစစ္ဆင္ခ့ဲ့ၿပီး ေဖ ၁၈ ရက္မွာ သံလြင္အေရွ႕ျခမ္းျပန္ကူး စဆရ ၿပီးဆုံးပါတယ္။ ဒီစဆရအတြင္း တပ္မ ၇၇ လက္ ေအာက္ခံ ခလရ ၂ မွ ခြဲမွဴးသိန္းထြန္းတင္ စခန္းထိုင္ထားတ့ဲ ပိြဳင့္ ၆၀၄၁ ကို ေဖ ၈ ရက္မွစတင္ၿပီး ဗကပ တမဟ ၈ မွ ရင္းတရင္းနဲ႔ဝိုင္းထားၿပီး စစ္ဆင္ေရးစခ့ဲ့ပါတယ္။ ျပန္လည္လႈပ္ရွားစစ္ဆင္လာတ့ဲ ရမခ နဲ႔ တပ္မ ၇၇ တပ္မ်ားနဲ႔ တိုက္ပြဲမ်ားစြာျဖစ္ခ့ဲပါတယ္။ စစ္ကူေရာက္မလာႏိုင္တ့ဲ့ ပိြဳင့္ ၆၀၄၁ ကိုေတာ့ ေဖ ၁၂ ရက္မွာ ဝိုင္းထားတ့ဲတပ္ရင္းက ထိုးစစ္ဆင္ပါတယ္။ တေန႔ထဲ ၃ ႀကိမ္တက္ထိုးပါတယ္။ စခန္းမက်ပါ။ ဗကပ ၁၆ ေယာက္က်၊ ၂၁ ေယာက္ဒဏ္ရာရ၊ ေသနတ္ ၈ လက္ စခန္းတြင္းမွာ က်န္ခ့ဲပါတယ္။ ဒါေပမ့ဲ့ ဝိုင္းထားတာၾကာျမင့္ၿပီး ေသာက္သုံးေရပါ ေလေၾကာင္းက ခ်ေပး ေနရတ့ဲအျပင္ စစ္ကူလဲေရာက္မလာႏိုင္တ့ဲအတြက္ ေဖ ၁၃ ရက္ညမွာ ခြဲမွဴး သိန္းထြန္းတင္နဲ႔အဖြဲ႔ဟာ သိမ္းဆည္းရတ့ဲ ဗကပ လက္နက္တခ်ိဳ႕ယူၿပီး စခန္းကိုစြန္႔ၿပီး ဆုတ္ခြါသြားခ့ဲပါတယ္။ စစ္သည္အင္အား ၄၀ ခန္႔ လြတ္ေျမာက္ခ့ဲပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လမ္းျဖတ္တိုက္ပြဲမ်ားစြာျဖစ္ခဲ့ၿပီး စဆရတခုလုံးမွာ အစိုးရစစ္တပ္ဖက္က ၂၃၄ ေယာက္က်၊ ၂၂၁ ေယာက္ဒဏ္ရာရ၊ ၅၆ ေယာက္သုံ႔ပမ္းျဖစ္ခ့ဲကာ ဗကပ ဖက္က ၅၉ ေယာက္က်၊ ၁၅၃ ေယာက္ ဒဏ္ရာရခ့ဲတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။

ဒီ စဆရ အၿပီးမွာ မွဴးသိန္းထြန္းတင္ သီဟသူရဘြဲ႔ ရပါတယ္။ သိန္းထြန္းတင္ကို လား႐ႈိးစစ္ေဆးရံုမွာ ဗိုလ္ေနဝင္း ကိုယ္တိုင္လာၾကည့္ခ့ဲပါတယ္။ ဒါေပမ့ဲ စစ္တပ္ဘက္က စဆရ commander ရမခတိုင္းမွဴး ဗိုလ္မွဴးႀကီးမင္းေနာင္ ကေတာ့ action အယူခံရၿပီး မီးသတ္က္ို DG နဲ႔ ေျပာင္းေရႊ႕ခံလိုက္ရပါတယ္။

ဒါကိုေဖၚျပတ့ဲရည္ရြယ္ခ်က္ေတာ့ ဖုန္ၾကားစင္း ဖုန္ၾကားဖူးတို႔ဟာ ဗကပ အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသ တပ္မွဴးႀကီးမ်ားအေန နဲ႔ တပ္ရင္းတပ္မဟာမ်ားဦးစီးၿပီး စစ္အင္အားေထာင္ခ်ီဦးစီးၿပီး စစ္ဆင္ကြပ္ကဲခ့ဲတ့ဲ အေတြ႔အၾကံဳရွိသူေတြျဖစ္တယ္ဆို တာကို မေမ့ေလ်ာ့ဖို႔ လိုပါတယ္။ မိမိနဲ႔ရင္ဆိုင္ရတ့ဲ တဖက္ရန္သူကို အထင္ႀကီးဖို႔မလိုေပမ့ဲ အထင္ေသး ေလ်ာ့တြက္ တာလဲမလုပ္သင့္ပါ။ လက္ရွိအစိုးရ MRTV သတင္းအရ ကိုးကန္႔ MNDAAေအာက္မွာ ရင္း ၈ ရင္းရွိတယ္ဆိုရင္ ဖုန္ၾကားစင္းတို႔ အေနနဲ႔ သူတို႔ရဲ့အေတြ႔အၾကံဳအရ လႈပ္ရွားစစ္ကစားႏိုင္တ့ဲအင္အားကို စုဖြဲ႔တည္ေဆာက္ၿပီးမွ ကိုးကန္႔ ေဒသထဲကိုဝင္လာ တာျဖစ္ပါတယ္။

ဒါ့ျပင္ ဖုန္ၾကားစင္းအဖြဲ႔သတင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စစ္တပ္သာမ ပယ္ေစာက္ခ်ိန္တို႔ ကိုးကန္႔အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႔နဲ႔ ကိုးကန္႔ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ကပါ မရတာေတြ႔ရတ့ဲအတြက္ ေဒသခံျပည္သူေတြရဲ့စိတ္ကို ဖုန္ၾကားစင္းတို႔က အေတာ္အသင့္ရယူ ထားႏိုင္တယ္လို႔ တြက္ဆရမွာျဖစ္ပါတယ္။

● ဒုတိယအခ်က္

ေဖ ၉ ကစတဲ့ ပထမတပတ္မွာေတာ့ ကိုးကန္႔ေဒသတြင္း စခန္းတခ်ိဳ႕ကိုစတိုက္ၿပီး စစ္ျမႇဴပါတယ္။ အင္အားနဲတဲ့ ေမာ္ထိုက္လိုစခန္းငယ္မ်ားကိုသိမ္းၿပီး အင္အားေကာင္းတဲ့ ကုန္ၾကမ္းလိုစခန္းမ်ိဳးကို ဝိုင္းထားၿပီး စစ္ကူလာတဲ့တပ္ေတြ ကိုတိုက္ပါ တယ္။ စစ္ကူလိုက္တဲ့ ခမရ ၅၂၂ တို႔၊ ခလရ ၁၂၅ တို႔အထိနာပါတယ္။ ပင္မ ခန္းတြင္းအထိခိုက္နဲၿပီး စစ္ကူ အဖြဲ႔ေတြက ေတာ့ အထိအခိုက္မ်ားပါတယ္။ online က ဆရာမ်ားကလဲ စစ္ကူအျမန္ပို႔လို႔ ေအာ္ၾကဟစ္ၾက၊ လက္ေတြ႔မွာလဲ စစ္ကူေတြ အျမန္ပို႔ေတာ့ ထိခိုက္ဆုံ႐ႈံးမႈနဲ႔ၾကံဳရပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ စခန္းကိုဝိုင္းၿပီး စစ္ကူတိုက္တာ ဖုန္ၾကားစင္းတို႔ ဗကပ တပ္မွဴးအေနနဲ႔ ေျမာက္မ်ားစြာစီစဥ္ခ့ဲတ့ဲ စဆရေတြပါ။ ကတုတ္က်င္းအခိုင္အမာတူးၿပီးေနတ့ဲ စခန္းကစစ္တပ္နဲ႔ လမ္း ေၾကာင္းေပၚမွာ လႈပ္ရွားၿပီး အကာကြယ္မ့ဲေနတ့ဲစစ္တပ္ ဘယ္တပ္ ပိုတိုက္ရလြယ္တယ္ဆိုတာ စစ္တိုက္ဖူးသူမ်ားသိၾကပါ တယ္။ ဒီလိုမ်ိဳးအခါမွာ ဗကပ နဲ႔တိုက္ခိုက္စဥ္ အေတြ႔အၾကံဳရွိတ့ဲ ျမန္မာစစ္ဖက္တပ္မွဴးေတြ ကေတာ့ အထူးသတိထားပါတယ္။ စခန္းတခုအတိုက္ခံရလို႔ စစ္ကူပို႔ရင္ ပို႔လိုက္တ့ဲစစ္ကူ အေခ်မႈန္းမခံရဖို႔ အထူးသတိ ထားၾကပါတယ္။ ဥပမာတခု ျပခ်င္ပါ တယ္။

၁၉၈၄ နွစ္ဆန္းေလာက္က (ရက္စြဲမတိက်တာ ခြင့္လႊတ္ပါ) ဗကပ ေျမာက္ပိုင္းဗ်ဴရိုလက္ေအာက္ခံတပ္ေတြ တပ္မ ၉၉ လက္ေအာက္ခံ ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီးသန္းေအာင္ဥိီးစီး ခလရ ၁၀ စခန္းထိုင္ေနတ့ဲ့စခန္းမ်ားကို ဝင္တိုက္ပါတယ္။ အတိုက္ခံရ တာေတြကေတာ့ ခလရ ၁၀ ရင္းမွဴးဦးစီးတ့ဲ နားလယ္စခန္း၊ ခြဲမွဴးတေယာက္ဦးစီးတဲ့ ဂ်ံဳးဂ်ံဳးဂ်က္စခန္းတို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ျပင္ ဂ်ံဳးဂ်ံဳးဂ်က္နဲ႔ တာမိုးညဲၾကား နားဝီးေတာင္ေၾကာမွာလဲ စစ္ကူျဖတ္ေတာက္တဲ့ ဗကပ တပ္ရင္းတရင္း ခ်ထားပါတယ္။ ဗကပ ထုံးစံအတိုင္း ေဝလီေဝလင္းမွာ လက္နက္ႀကီးစပစ္ၿပီး စခန္း ၂ ခုစလုံးကိုထိုးပါတယ္။ ဒါ့ျပင္ တိုက္ပြဲျဖစ္မွန္းမသိဘဲ တာမိုးညဲကတက္လာတဲ့ ခလရ ၁၀ ေနာက္တန္းမွ အင္အားျဖည့္အဖြဲ႔ဟာလဲ နားဝီး ေတာင္ေၾကာမွာတိုက္ပြဲျဖစ္ပါတယ္။

တိုက္ပြဲေတြျဖစ္ၿပီးမၾကာခင္ တပ္မက သိပါတယ္။ တပ္မ ၉၉ တပ္မမွဴးက ဗိုလ္မွဴးႀကီးဉာဏ္လင္းပါ။ ေနာင္ ရတခ တိုင္းမွဴးျဖစ္ၿပီး ကကၾကည္းကိုေျပာင္းလာၿပီးေနာက္ နားသြားပါတယ္။ တပ္မက တပ္မအရန္စစ္ေၾကာင္းျဖစ္တဲ့ ကခ်င္ သနက ၄ စစ္ေၾကာင္း ၂ ကို နန္႔ဖတ္ကာကေန ျပန္ေခၚၿပီး စစ္ကူပို႔ဖို႔စီစဥ္ပါတယ္။ ကခ်င္ ၄ စက ၂ မွဴးက မွဴးေအာင္သိန္းျဖစ္ၿပီး ေနာင္ ဗိုလ္ခင္ညြန္႔ရဲ့ သတင္းထုတ္ျပန္ေရးအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာသူပါ။ ကခ်င္ ၄ စက ၂ က တပ္ခြဲမွဴးတဦးကေတာ့ ဗိုလ္ႀကီးေအးျမင့္ပါ။ ဒီတိုက္ပြဲၿပီးေနာက္ဆက္တြဲစဆရမွာ သူရဘြဲ႔ရသြားပါတယ္။ ခုေတာ့ ၾက့ံဖြံ႔ ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္တဦးပါ။

ဒါေပမဲ့ တပ္မ အေနနဲ႔ စစ္ကူကို အေလာတႀကီးမပိုု႔ပါ။

ထိုစဥ္က ဗကပ တပ္ေတြ လမ္းျဖတ္တိုက္တာ ခဏခဏခံရတ့ဲအတြက္ ကြတ္ခိုင္အေျခစိုက္ တပ္မ ၉၉ ဧရိယာထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္ဧရိယာေတြ သတ္မွတ္ထားပါတယ္။ သိႏီၷ-ကြန္းလုံၾကား၊ ကြတ္ခိုင္-တာမိုးညဲၾကား၊ ကြတ္ခိုင္-မူဆယ္ ၾကားမွာ ျခံဳခိုေစာင့္ဆိုင္း တိုက္ခိုက္နိုင္တ့ဲေနရာတိုင္း ကားေပၚကဆင္း လမ္းေလွ်ာက္ရပါတယ္။ လမ္းေၾကာင္း တေလွ်ာက္ တဖက္ရန္သူေစာင့္ဆိုင္း ေနရာယူႏိုင္တဲ့ေတာင္ကုန္းတိုင္း ရွင္းလင္းခ်ီတက္ရပါတယ္။ ပင္ပမ္းၿပီး အခ်ိန္ၾကာပါတယ္။ ဒါေပ မဲ့ အခ်ိန္ၾကာခ်င္ၾကာ ဒီလိုဘဲလုပ္ၾကပါတယ္။ တကယ္လဲ ကခ်င္ ၄ စစ္ကူစစ္ေၾကာင္းဟာ ေနာက္ေန႔မွဘဲ နားလယ္စခန္း ကိုေရာက္ပါတယ္။

တိုက္ပြဲျဖစ္ပြါးတ့ဲေန႔မွာ ဂ်ံဳးဂ်ံဳးဂ်က္စခန္းက်ပါတယ္။ နားလယ္စခန္း တဝက္က်ပါတယ္။ က်န္တ့ဲတျခမ္းက ခလရ ၁၀ ရင္းမွဴးနဲ႔အဖြဲ႔ ခံထားပါတယ္။ စစ္တပ္ဖက္က ေလေၾကာင္းပစ္ကူေပးပါတယ္။ မီးေလာင္ဗံုးနဲ႔ၾကဲပါတယ္။ ဗကပ အခ်ိဳ႕ မီးေလာင္ေသဆုံးပါတယ္။ ဗကပတပ္မ်ားၾကားလဲ ဆက္သြယ္ေရးျပတ္ေတာက္ၿပီး စခန္းသိမ္းထိုးစစ္မ်ား ရပ္သြားခဲ့ ပါတယ္။ ညေနပိုင္းမွာ ဆုတ္ခြာပါတယ္။ စခန္းက်သည္ျဖစ္ေစ မက်သည္ျဖစ္ေစ စစ္ကူကိုေတာ့ အလ်င္စလို အေလာသုံးဆယ္ မလႊတ္ခ့ဲပါ။ ဒီေနရာမွာ အလ်င္းသင့္လို႔ တပ္မမွဴးဗိုလ္ဥာဏ္လင္းရဲ့ ေစ့စပ္ေသခ်ာမႈတခုကိုေျပာလိုပါတယ္။ ေနာက္တေန႔ မနက္ ဗကပေတြဆုတ္ၿပီးေနာက္ စခန္းကိုရွင္းၾကၿပီး မိမိ-ရန္သူ အက်အဆုံးစာရင္းမ်ားတင္ၾကရာ ခလရ ၁၀ က စခန္းတပ္စည္းရိုးအတြင္း ဗကပ အေလာင္း တရာေက်ာ္ေတြ႔ေၾကာင္းတင္ျပလိုက္ရာ တပ္မမွဴးကခ်က္ခ်င္းပင္ ဒါဆို အေလာင္းကလက္မေတြျဖတ္ၿပီး တပ္မပို႔လိုက္ဟု ၫႊန္ၾကားလိုက္ရာ ခလရ ၁၀ အသံတိတ္သြား၏။ တကယ္ ေတာ့ ဗကပမ်ားက စခန္းတဝက္သိမ္းၿပီး ညေနမွ ေအးေဆးစြာဆုတ္သြားတာျဖစ္လို႔ အက်အဆုံးရွိေသာ္လဲ အေလာင္းမ်ား သယ္သြားနိုင္ခ့ဲပါတယ္။ ဒီအေျခအေနကို တပ္မမွဴးဗိုလ္ဥာဏ္လင္းက ေကာင္းစြာသုံးသပ္နိုင္ခ့ဲပါတယ္။

ေျပာရလ်င္ စခန္းကိုေယာင္ျပျဖစ္ေစ၊ တကယ္ျဖစ္ေစ၊ တိုက္ခိုက္ၿပီး စစ္ကူကိုတိုက္ခိုက္တဲ့နည္းဗ်ဴဟာ အခုထိအလုပ္ ျဖစ္ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ အေလာသုံးဆယ္ စစ္ကူပို႔ျခင္း၊ စနစ္တက် စစ္ေျမျပင္ ရွင္းလင္းခ်ီတက္ အပင္ပမ္းခံျခင္း မျပဳပါက ေသြးထြက္မ်ားေပလိမ့္မည္။ ဤသို႔စစ္ဆင္ႏိုင္ရန္အတြက္ တည္ျငိမ္မႈရွိရန္ လိုအပ္ပါတယ္။

● တတိယအခ်က္

ကိုးကန္႔တပ္ဖြဲဟာ ဒုတိယသီတင္းပတ္မွာေတာ့ တိုက္ပြဲပုံစံတမ်ိဳးေျပာင္းပါတယ္။ ကုန္းၾကမ္း တာေရႊထန္အနီးရွိ ၁၈ မိုင္ပတ္လည္အနီး ေတာင္ကုန္းမ်ားကိုအေျချပဳၿပီး အစိုးရစစ္တပ္စခန္းမ်ားကို ျခိမ္းေျခာက္ပါတယ္။ ေနာက္ ေလာက္ ကိုင္းျမိဳ႕ထဲဆင္းၿပီး ေပ်ာက္က်ားပစ္ခတ္ပါတယ္။ ဒီအခါမွာေတာ့ အစိုးရတပ္မွာ မလြဲမေရွာင္သာအင္အားစုၿပီး ျပန္လည္ ထိုးစစ္ဆင္ရပါတယ္။ ၁၀၅ မမ လက္နက္ႀကီးမ်ား၊ ေလေၾကာင္းပစ္ကူမ်ားနွင့္ ေဖ ၂၀-၂၁-၂၂ ရက္မ်ားတိုက္ပြဲ ျဖစ္ပြားပါ တယ္။ အက်အဆုံးစာရင္းေၾကညာတာေတာ့ နွစ္ဖက္မတူပါ။ အစိုးကေၾကညာရာမွာ မိမိစစ္သည္ ၅ ဦးက်ဆုံး ၿပီး ကိုးကန္႔သူပုန္ ၃ ဦးေသတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ကိုးကန္႔အဖြဲ႔ကေၾကညာတာကေတာ့ အစိုးရစစ္သည္ ၁၃၀ ေက်ာ္ က်ဆုံးဒဏ္ရာရၿပီး ကိုးကန္႔က ၃ ေယာက္က်တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ သတင္းမ်ားအရ ေဖ ၂၂ ရက္ေန႔က သယ္ယူပို႔ ေဆာင္ေရး ရဟတ္ယာဥ္ ၂ စီးနဲ႔ ၂ ခါျပန္ၿပီး လူနာသယ္တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ၂ ရက္ ၃ ရက္ခန္႔တိုက္ၿပီး ကိုးကန္႔ တပ္မ်ား ဆုတ္ခြါသြားပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ စခန္းထိုင္ေနရာယူထားတ့ဲတပ္တခုကို တက္ထိုးရင္ ထိုးတ့ဲ့တပ္ အထိခိုက္အက်ဆုံးမ်ားတာအမွန္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ဖန္တီးၿပီး တိုက္ပြဲေတြတိုက္တာ ဗကပ ကာလက ေတြ႔ဖူးပါတယ္။ ဥပမာ တုိက္ပြဲတခု ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ၁၉၇၇ ေအာက္တိုဘာ ၃ ရက္မွ ႏိုဝင္ဘာ ၃ ရက္ထိ တလၾကာတိုက္ခ့ဲတ့ဲ တိုက္ပြဲပါ။ ကြန္လုံ-ဟိုပန္-ပန္လုံၾကားမွာရွိတဲ့ ပန္ေကာ္-ခ်ိဳ႕ေစြ ေခၚ ပန္ေကာ္ျခဴးေရႊတိုက္ပြဲျဖစ္ပါတယ္။ ဗကပ တပ္မဟာ ၈/ ၁၁/ ၁၂/ ၆၈၅ တို႔တပ္ရင္းမ်ား ထုတ္ႏႈတ္တိုက္ခိုက္တဲ့တိုက္ပြဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗကပ ဘက္က ဗဟိုစစ္ေကာ္မရွင္အဖြဲ႔ဝင္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္းေက်ာ္ေဇာနဲ႔ အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသတပ္မွဴး ဗိုလ္ရဲဒင္တို႔ဦးစီးပါတယ္။

ပန္ေကာ္-ျခဴးေရႊဆိုတာ ကြန္လုံျမိဳ့ရဲ့အေရွ႕ဘက္မွာရွိၿပီး ဟိုပန္ ပန္လုံံျမိဳ႕မ်ားကို ေထာက္ကူျပဳထားတ့ဲ့အစိုးရ စစ္တပ္စခန္း တခုျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိ ကိုးကန္႔ေဒသရဲ့ေအာက္ဖက္မွာရွိပါတယ္။ ဒီစခန္းကို ဗကပတပ္မ်ားက ဝ ေျမာက္ ခြင္းမားေဒသက ထြက္လာၿပီး သိမ္းပိုက္လိုက္ပါတယ္။ ပန္လုံ ဟိုပန္မွာရွိတ့ဲ တပ္မ ၉၉ ကတပ္ရင္း ၂ ရင္း ပိတ္မိသြားပါတယ္။ ဒီအတြက္ အစိုးရတပ္ဖြဲ႔မ်ားအေနနဲ႔ ဒီစခန္းကို မျဖစ္မေနျပန္သိမ္းပိုက္ဖို႔ ထိုးစစ္ဆင္ရပါေတာ့ တယ္။ ျမန္မာစစ္တပ္က စစ္ပြဲကို ဦးစီးသူမ်ားကေတာ့ ရမခတိုင္းမွဴး ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္လွဦးနဲ႔ တပ္မ ၉၉ တပ္မမွဴး ဗိုလ္မွဴးႀကီး မင္းေနာင္တို႔ျဖစ္ပါတယ္။ အစိုးရတပ္ဖြဲ႔မ်ား အႀကိမ္ႀကိမ္ထိုးစစ္ဆင္ခ့ဲၾကၿပီး တလခန္႔ၾကာျမင့္ခ့ဲပါတယ္။ စခန္းမွာေရာ စခန္းပတ္လည္မွာေရာ တိုက္ပြဲႀကီးငယ္မ်ား ျဖစ္ပြားခဲ့ပါတယ္။ ဗကပေတြ စခန္းကိုစြန္႔ခြာသြားမွဘဲ ပြဲၿပီးသြားပါတယ္။ ဒီတိုက္ပြဲမွာ ဗကပဘက္က ၅၀ ခန္႔က်ဆုံးၿပီး ၂၈၀ ခန္႔ ဒဏ္ရာရတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ အစိုးရစစ္တပ္ဘက္က ၂၀၀ ေက်ာ္က်ဆုံးတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ကလဲ ၃၀၀ ေက်ာ္က်ဆုံးတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ဒဏ္ရာရသူ ၇၀၀ ေက်ာ္ရွိၿပီး သုံ႔ပမ္း ၂၇ ေယာက္ အဖမ္းခံခ့ဲရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီတိုက္ပြဲေတြအတြင္း ခမရ ၁၀၉ မွ တပ္ခြဲမွဴး ဗိုလ္ႀကီးစစ္ေမာင္ သီဟသူရဘြဲ႔ရပါတယ္။ ေနာင္ကမ္းရိုးတန္းတိုင္းမွဴးျဖစ္ၿပီး ရဟတ္ယာဥ္ပ်က္က် ကြယ္လြန္ပါတယ္။

ဒီတိုက္ပြဲရဲ့ဗ်ဴဟာကို ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္းေက်ာ္ေဇာက ခံစစ္နဲ႔သတ္တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ တဖက္ရန္သူရဲ့ အေရးပါတဲ့ စခန္းတခု ဒါမွမဟုတ္ တဖက္ရန္သူကိုျခိမ္းေျခာက္နိုင္တ့ဲ့ ေနရာတခုကိုဆုပ္ကိုင္ၿပီး သူတို႔ထိုးစစ္ဆင္ခိုင္းၿပီး အခိုင္အမာက တုတ္ထဲက ေနရာယူတိုက္ျခင္း၊ လမ္းေၾကာင္းမ်ားကျဖတ္ေတာက္တိုက္ခိုက္ျခင္းတို႔ျပဳလုပ္ၿပီး တဖက္ရဲ့ စစ္္အင္အားကို ေခ်မႈန္းပစ္တာလို႔ဆိုပါတယ္။ ဒီလိုစစ္ဆင္နိုင္ဖို႔ တပ္ဖြဲ႔မွာခဲယမ္းမီးေက်ာက္ျပည့္စုံရမယ္၊ ရိကၡာ လုံေလာက္ရမယ္လို႔ဆိုပါ တယ္။ ေထာက္ပ့ံေရးလမ္းေၾကာင္းေကာင္းရပါမယ္၊ စစ္ဆိုတာမတိုက္ရင္အေကာင္းဆုံးပါ။ ဒါေပမ့ဲ မလြဲမေရွာင္သာတိုက္ရျပီဆိုရင္ေတာ့ မိမိအေၾကာင္းေရာ ရန္သူအေၾကာင္းေရာ ေကာင္းေကာင္းသိဖို႔လိုပါ တယ္။

● စတုတၳအခ်က္

တတိယသီတင္းပတ္မွာေတာ့ ကိုးကန္႔တပ္ဖြဲ႔ဟာ အဖြဲ႔ငယ္မ်ားခြဲ ေပ်ာက္က်ားလႈပ္ရွားပစ္ခတ္တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေလ်ာ့မတြက္ဖို႔ကေတာ့ သူတို႔အေနနဲ႔ အေျခအေနအခ်ိန္ခါကိုၾကည့္ၿပီး တပ္အင္အား ျပန္လည္စုစည္းမယ္ ထင္ပါတယ္။

ဖုန္ၾကားစင္းတို႔အေနနဲ႔ ကိုးကန္႔ေဒသခံေတြ ဘယ္ေလာက္စည္း႐ံုးထားႏိုင္သလဲေတာ့မသိပါ။ သူတို႔တပ္ဖြဲ႔ရဲ့ သတင္း လုံျခံဳမႈက္ိုေတာ့ ထိန္းထားနိုင္ပုံရပါတယ္။ ဒါ့ျပင္ ေဖ ၂၃ ရက္ MRTV သတင္းအရ ကိုးကန္႔အဖြဲ႔ဟာ ကိုးကန္႔ရြာ ၇၀ မွ တရြာ လွ်င္ လူသစ္ ၇ ဦးစုေဆာင္းေနၿပီး ၁၄၀ ေက်ာ္ရရွိသြားျပီ ဆိုပါတယ္။ လက္ရွိကိုးကန္႔အဖြဲ႔ရဲ့ စစ္ဆင္မႈပုံစံဟာ ဗကပအတိုင္း ေမာ္စီတုန္းတ႐ုတ္ရဲ့စစ္ေရးလမ္းစဥ္အတိုင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစစ္ေရးလမ္းစဥ္အရ ေနရာတခုကိုသိမ္းပိုက္ေရးဟာ အဓိကမက် ဘဲ တဖက္ရန္သူရဲ့ သက္ရွိအင္အားကို ေခ်မႈန္းဖို႔ကို အဓိကထားပါတယ္။ ခု online မွာ စစ္မႈထမ္းေဟာင္းမ်ားကို ျပန္လည္ ဆင့္ေခၚတဲ့ဥပေဒအရ ျပန္လည္ဆင့္ေခၚဖို႔ တိုက္တြန္းေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ တကယ္တမ္း အဲဒီဥပေဒက်င့္ သုံးဖို႔ထက္ အေရးႀကီးတာက ဗကပနဲ႔ တိုက္ပြဲႀကီး ငယ္တိုက္ဖူးတဲ့ စစ္ဖက္အရာရွိေဟာင္းမ်ားရဲ့ အေတြ႔အၾကံဳနဲ႔အၾကံဥာဏ္ ပိုလိုအပ္ေပ လိမ့္မယ္။

● ကိုးကန္႔တိုက္ပြဲအေျခအေနသုံးသပ္ခ်က္

● ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ဖက္အေျခအေန

ေလာက္ကိုင္ေဒသတြင္ မူရင္း ဒကစ(ေလာက္ကိုင္) အေျချပဳၿပီး နယ္ျခားေစာင့္တရင္းနွင့္တြဲလ်က္ ေဒသလုံျခံဳေရး တာဝန္မ်ား ယူၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ပြားလာခ်ိန္မွာ စကခ ၁၆ တပ္မ ၃၃ တပ္မ ၁၁ တို႔ျဖည့္တင္းၿပီး စစ္ဆင္ေရး လုပ္တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေပမ့ဲ့ ျမန္မာစစ္တပ္ အခ်ိဳ႕တပ္ရင္းမ်ားဟာ ေစာစီးစြာကပင္ နမ့္ကၽြမ္း-မုန္းေပၚ ေလးေဒသမွာ စဆရတာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနျပီျဖစ္ပါတယ္။ ● ပထမအခ်က္

ျမန္မာစစ္တပ္အေနနဲ႔ တပ္မ ၃ ခုအင္အားျဖည့္တင္းခ့ဲၿပီး လႈပ္ရွားစစ္ဆင္ရတ့ဲေနရာ က်ယ္ျပန္႔လာတာေတြ႔ရပါတယ္။ ကုန္းၾကမ္း တာေရႊထန္ေဒသ တိုက္ပြဲမ်ားတြင္ အားျဖည့္တိုက္ခိုက္ရျခင္း၊ ေလာက္ကိုင္တဝိုက္တြင္ ရွင္းလင္းရန္ အားျဖည့္တိုက္ခိုက္ရျခင္းမ်ားအျပင္ သႏီၷ-ကြန္လုံ-ေလာက္ကိုင္ကားလမ္း လုံျခံဳေရးေဆာင္ရြက္ရျခင္း၊ ကြတ္ခိုင္-မုန္းစီး -ကုန္းၾကမ္း လမ္း လခရ ေဆာင္ရြက္ရျခင္းအျပင္ မုန္းစီးနားလယ္ေဒသ နမ့္က်ြမ္း မုန္းေပၚေလးေဒသမ်ားတြင္ နယ္ေျမ ရွင္းလင္းေရး ေဆာင္ရြက္ရျခင္း၊ ေမာ္ထိုက္အေနာက္ဖက္ သံလြင္ျမစ္အေနာက္ျခမ္း ေဖါင္းဆိုင္ ေဝွထိုစမ္းေဒသ၊ မုန္းယား-မုန္းေဟာင္ ေဒသ မ်ားလဲ နယ္ေျမရွင္းလင္းပိ္တ္ဆို႔မႈမ်ား ေဆာင္ရြက္လာရပါတယ္။

မုန္းယား-မုန္းေဟာင္ေဒသ တိုက္ပြဲသတင္းေတြမၾကားရေပမ့ဲ ေဖါင္းဆိုင္ေဒသမွာ ျမန္မာတပ္မေတာ္န႔ဲ တပ္ေပါင္းစုတပ္ ေတြ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားရာမွ စစ္ေဘးဒုကၡသည္ ၇၀၀ ေလာက္ တ႐ုတ္နယ္စပ္တေလွ်ာက္မွာ တိမ္းေရွာင္ေနရေၾကာင္း သတင္းမ်ား ၾကားသိရပါတယ္။ နွစ္ဖက္ထိခိုက္မႈအေျခအေနေတာ့ မသိရပါ။ မုန္းစီး-မုန္းေပၚေလး နမ့္ကၽြမ္းတဝိုက္ မွာေတာ့ TNLA တပ္ဖြဲ႔ေတြနဲ႔ တိုက္ပြဲငယ္ေတြျဖစ္ပြားေနတာ ၾကားသိရပါတယ္။

ေစာေစာပိုင္းက ကိုးကန္႔အဖြဲ႔ သိမ္းယူတယ္လို႔ သတင္းေပၚထြက္ခ့ဲတ့ဲ ေမာ္ထိုက္ကို ျမန္မာတပ္မေတာ္က ျပန္လည္ သိမ္းယူတယ္ဆိုတဲ့သတင္း တရားဝင္တက္မလားေသးတဲ့အတြက္ ကိုးကန္႔အဖြဲ႔ကဘဲ ဆက္သိမ္းထားသလား မသိရ ေသးပါ။ ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ကိုးကန္႔ေျမာက္ပိုင္း တ႐ုတ္နယ္စပ္ ေမာ္ထိုက္ဘက္ျခမ္းမွာ တိုက္ပြဲသတင္းတက္ လာတာ မေတြ႔ရဘဲ ျမန္မာစစ္တပ္စစ္ေၾကာင္းမ်ားဟာ ကိုးကန္႔ေတာင္ပိုင္း ကုန္းၾကမ္း တေရႊထန္ ေလာက္ကိုင္ ခ်င္းေရႊေဟာ္တဝိုက္ကို အဓိကထား ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဖို႔ လုံးပမ္းေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

● ဒုတိယအခ်က္

ကိုးကန္႔တိုက္ပြဲအပါ ခုေနာက္ပိုင္းတိုက္ပြဲေတြမွာ ျမန္မာစစ္တပ္အေနနဲ႔ တိုက္ခိုက္ေရးရဟတ္ယာဥ္မ်ား တြဲဖက္စစ္ဆင္ ျခင္း၊ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးရဟတ္ယာဥ္မ်ားျဖင့္ ၁၀၅မမ ေတာင္ေပၚပစ္အေျမာက္မ်ား သယ္ေဆာင္ျခင္း၊ ၁၀၅မမ အေျမာက္မ်ားျဖင့္ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ပစ္ခတ္စစ္ကူေပးျခင္းတို႔ကို စဆရမ်ားမွာ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္အသုံးျပဳလာၿပီး ျမန္မာစစ္တပ္ရ့ဲ စဆရမ်ားမွာ အားသာခ်က္တရပ္အျဖစ္ အသုံးျပဳလာႏိုင္ပါတယ္။

ေလေၾကာင္းပစ္ကူနဲ႔ လက္နက္ႀကိီးပစ္ကူဟာ ပစ္မွတ္ေသေတြျဖစ္တ့ဲ့စခန္းေတြ၊ ရန္သူေနရာယူထားတဲ့ေတာင္ကုန္း ေတြကို ပစ္ခတ္တ့ဲ့ေနရာမွာ အေတာ္ထိေရာက္သလို ေျမျပင္မွ မိမိရ့ဲေျခလ်င္စစ္သည္ေတြကို စိတ္ဓါတ္ခြန္အားေပး နိုင္ပါတယ္။ တဖက္ရန္သူရဲ့ပစ္အားကို ဦးႏွိမ္ထားနိုင္ပါတယ္။ တခါ လႈပ္ရွားေနတ့ဲရန္သူကို ပစ္ကူေပးရာမွာ ေလယာဥ္ နဲ႔ လက္နက္ႀကီးေတြက ထိေရာက္မႈနဲေပမ့ဲ တိုက္ခိုက္ေရးရဟတ္ယာဥ္ကေတာ့ အေတာ္ေလးျခိမ္းေျခာက္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမ့ဲ တ႐ုတ္နယ္စပ္နဲ႔ကပ္ေနတ့ဲပစ္မွတ္ေတြ ပစ္ခတ္ဖို႔မွာေတာ အထူးသတိထားရမွာပါ။ အတိမ္းအေစာင္းမခံပါ။ မိုးရာသီ ရာသီဥတုဆိုးဝါးခ်ိန္မွာေတာ့ ေလေၾကာင္းပစ္ကူနဲ႔ လနကပစ္ကူတို႔ ျမင္ကြင္းမရွင္းလို႔ အသုံးျပဳနိုင္မႈ ေလ်ာ့က် ပါတယ္။ ဘယ္လိုဘဲျဖစ္ေစ၊ ေလေၾကာင္းနဲ႔ လနကပစ္ကူတို႔ဟာ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ စဆရ မွာ အားသာခ်က္တရပ္အျဖစ္ ရွိေနပါတယ္။

● တတိယအခ်က္

ျမန္မာစစ္တပ္ရဲ့ အဓိကအားနဲခ်က္ကေတာ့ တပ္ရင္းတပ္ဖြဲ႔မ်ား စစ္သည္အင္အား ဖြဲ႔စည္းပုံမျပည့္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ၁၉၈၈ မတိုင္မွီ ျမန္မာစစ္တပ္ တပ္ရင္းတရင္းရဲ့ စစ္ထြက္အင္အားဟာ အနဲဆုံး ၄၅၀ ေက်ာ္ပါတယ္။ စစ္ထြက္တပ္ရင္းတရင္းအတြက္ ေထာက္ပို႔က စစ္ကားႀကီး ၂၂ စီး စီစဥ္ေပးရတာပါ။

အခုေတာ့ တပ္ရင္းတိုင္းလိုလို စစ္ထြက္အင္အား ၁၅၀ မေက်ာ္ေတာ့ပါ။ ဒါ့ျပင္ သင္တန္းတက္ ေဆးရံုတက္ ေနာက္ တန္းျပန္ေတြ တျဖည္းျဖည္းေလ်ာ့ၿပီး စစ္ထြက္အင္အားဟာ စဆရ ထြက္ၿပီးမၾကာခင္မွာ ၁၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ဘဲက်န္ပါ ေတာ့တယ္။ တပ္ေတြမွာ ဖြဲ႔စည္းပုံအရ အရာရွိအေရအတြက္ဘဲျပည့္ၿပီး တပ္သားမရွိဘူးျဖစ္ေနပါတယ္။ ခုကိုးကန္႔ တိုက္ပြဲမွာ ခမရ ၅၂၂ ကက်ဆုံးစာရင္း လူ ၂၀ မွာ တပ္သား ၂-၃ ေယာက္ပါၿပီး က်န္တာ အရာရွိတဥိီး၊ ခြဲတကက တကက တက ဒုတက ေတြခ်ည္းပါဘဲ။

၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္း တိုးခ်ဲ႕လာတဲ့ စကခမ်ား စစ္တိုင္းမ်ား ဒကစမ်ား အေျမာက္တပ္မ်ား စစ္လက္ရံုးတပ္မ်ားစြာဖြဲ႔စည္းခ့ဲ ရာမွာ အရာရွိဦးေရ လုံေလာက္စြာေမြးထုတ္ႏိုင္ေပမဲ့ တပ္သားဦးေရ လုံေလာက္စြာျဖည့္တင္းနိုင္ျခင္း မရွိပါ။

တကယ္ေတာ့ ၁၉၈၈ မတိုင္မွီ ျမန္မာျပည္မွာလဲ စီပြားေရးမဖြင့္ေသး၊ နိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္မ်ားနဲ႔လဲ စီးပြားေရး ဒီေလာက္ မတိုးတက္ၾကေသးပါဘူး။ ဒီေတာ့ ေက်းလက္ေန လယ္သမားမိသားစုမ်ားရဲ့ အလုပ္အကိုင္ထြက္ေပါက္ဟာ စစ္တပ္ထဲဝင္ တာပါ။ ထိုစဥ္က တပ္တြင္းရိကၡာ စစ္ဝတ္စုံ ေဆးဝါးကုသမႈစတ့ဲ တပ္တြင္းေနထိုင္မႈဘဝဟာ အေတာ္ အသင့္ေကာင္းၿပီး ေနေပ်ာ္တယ္လို႔ဆိုရပါမယ္။ ဒါ့ျပင္ လယ္သမားမိသားစုကလာတဲ့ စစ္သည္ေတြဟာ ဘဝအရ အၾကမ္းပတမ္းခံတဲ့အတြက္ သဘာဝကေပးတဲ့စစ္သားေကာင္းေတြျဖစ္လာပါတယ္။

ခုေခတ္ကေတာ့ ျမန္မာျပည္ျမိ့ဳျပမ်ားမွာ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္း မ်ားစြာပြင့္ေနသလို နိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္စီးပြားေရး တိုးတက္မႈေၾကာင့္ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းေတြ မ်ားစြာေပၚေနပါတယ္။ ေက်းလက္ေနလယ္သမားမိသားစုက လူဦးေရသန္းနဲ႔ခ်ီၿပီး ထိုင္း မေလးရွားတို႔မွာ အလုပ္ၾကမ္းသြားေရာက္ လုပ္ကိုင္ၾကလို႔ စစ္သားေရေသာက္ျမစ္ ရွားပါး သြားပါ တယ္။

ဒါေၾကာင့္ တပ္ရင္းတရင္းရဲ့စြမ္းေဆာင္နိုင္မႈ၊ တပ္မတခုရဲ့စြမ္းေဆာင္နိုင္မႈဟာ မ်ားစြာက်လာပါတယ္။ ဒီျပႆနာကို အေျဖရွာဖို႔လိုပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ကေတာ့ စစ္မႈထမ္းဥပေဒကိုအသက္သြင္းဖို႔ အဆိုျပဳၾကပါတယ္။ ဒီလိုစြမ္းေဆာင္ရည္ က်ဆင္းမႈဟာ ေအာင္ျမင္မႈကို ထိုက္သင့္သေလာက္ ေဆာင္က်ဥ္းေပးနိုင္မည္မဟုတ္ပါ။

● ကိုးကန္႔စစ္ပြဲ အလားအလာ

● ပထမအခ်က္

ျမန္မာတပ္မေတာ္ကေတာ့ ခုခ်ိန္ထိ ကိုးကန္႔အဖြဲ႔ကို အျပတ္ေခ်မႈန္းသြားမယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ကိုးကန္႔အဖြဲ႔ဘက္ကလဲ ေျခကုပ္ရေအာင္ႀကိဳးစားေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ရာသီဥတုအရ ေတာင္ေပၚေဒသေတြမွာ ေမလလယ္ေလာက္ဆို မိုးက်ပါျပီ။ မိုးက်ရင္ေတာ့ ေျခလ်င္တပ္မ်ား လႈပ္ရွားရာ ခက္ခဲသြားသလို ရာသီဥတုဆိုးဝါးပါက ေလၾကာင္းနဲ႔ လနက ပစ္ခတ္မႈေတြအတြက္ အဆင္မေျပပါဘူး။ လက္ရွိ ေကာင္းစြာစစ္ကစားႏိုင္တ့ဲ ပြင့္လင္းရာသီကေတာ့ နွစ္လခြဲေလာက္ ဘဲ က်န္ေတာ့တာမို႔ ဒီကာလအတြင္း တစုံတရာအေျဖထြက္လာလိမ့္မယ္လို႔ ေမ်ွာ္လင့္ရပါတယ္။ အခ်ိန္တိုအတြင္း အေျဖေပၚႏိုင္တ့ဲ အေနအထားရွိပုံမရပါ။

● ဒုတိယအခ်က္

တခ်ိန္ထဲမွာ ျမန္မာစစ္ဖက္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေျပာဆိုထားတဲ့ ကိုးကန္႔အေရးမွာ ပါဝင္ပတ္သက္ေနတ့ဲ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား ထဲမွ TNLA နဲ႔ AA ကေတာ့ သူတို႔ပါဝင္ေၾကာင္း ေၾကညာၿပီး UWSA မိုင္လား KIA SSA ေျမာက္ပိုင္းတို႔ကေတာ့ သူတို႔ ပါဝင္ပတ္သက္မႈမရွိေၾကာင္း ျငင္းဆိုပါတယ္။ ဖက္အားလုံးမွာေတာ့ သူ႔အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔သူ ရွိေပလိမ့္မယ္။

● တတိယအခ်က္

တိုက္ပြဲေတြျဖစ္ေနလို႔ တိုက္ပြဲအေၾကာင္းသုံးသပ္ေနရတာျဖစ္ေပမ့ဲ က်ေနာ္တဦးအျမင္အရေတာ့ စစ္ပြဲနဲ႔ျပႆနာ မေျဖ ရွင္းေစလိုပါ။ ဒီမီးကို ဆက္မႀကီးေစလိုပါ။

ကိုးကန္႔ျပႆနာဟာ မီးပြားေလးတခုျဖစ္ပါတယ္။ ႐ႈတ္ေထြးေပြလီတ့ဲျပႆနာႀကီး အစေလးတခုလဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမီး ပြားေလးဟာ မလိုလားအပ္တ့ဲ့မီးေတာက္ေတြ ျဖစ္လာနိုင္ပါတယ္။ ဒီအစဟာ ဆြဲထုတ္ေလ႐ႈပ္ေလ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

ျပႆနာေျဖရွင္းပုံ ခ်ဥ္းကပ္ပုံ လြဲေခ်ာ္ပါက ေထာင္ခ်ီတ့ဲလက္နက္ကိုင္ေတြနဲ႔ တိုက္ပြဲေတြျဖစ္ရာက ေသာင္းအခ်ိဳ႕ရွိတ့ဲ အင္အားေတြနဲ႔ တိုက္ပြဲေတြျဖစ္လာႏုိင္ပါတယ္။ သာမန္သမရိုးက်လက္နက္ေတြသုံးရာက သူထက္ငါအနိုင္ျပိဳင္ရင္း ေခတ္မွီ လက္နက္ဆန္းေတြ သုံးစြဲလာႏိုင္ပါတယ္။ နွစ္ဖက္စစ္သည္ က်ဆုံးဒဏ္ရာရ ရာဂဏန္းကေန ေထာင္ဂဏန္း ေသာင္းဂဏန္း ျဖစ္သြားနိုင္ပါတယ္။ ဒုကၡသည္ သိန္းဂဏန္းနဲ႔ အာရွမွာ ဒုတိယလိုက္ေနရာက ဒုကၡသည္ သိန္းေပါင္း မ်ားစြာနဲ႔ အာရွမွာ ပထမရသြားႏိုင္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္ဘတ္ဂ်က္လဲ စစ္စားရိတ္နဲ႔ ေျပာင္တလင္းခါသြားနိုင္ပါတယ္။ ဒါ့ျပင္ ျမန္မာျပည္ရ့ဲ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလဲ လုံးပါး ပါးသြားနိုင္ပါတယ္။

ျပည္တြင္းစစ္ နွစ္ ၆၀ ေက်ာ္အတြင္း စစ္အစိုးရအျပဳတ္တိုက္္ေရးေရာ၊ ေသာင္းက်န္းသူအျမစ္ျပတ္ေခ်မႈန္းေရးေရာ အလုပ္မျဖစ္ခ့ဲသည္ကို ေကာင္းစြာႏွလုံးသြင္းဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။

စစ္ပြဲမ်ားမွ အသက္ဆုံးရမႈ အိုးအိမ္ဆုံးရမႈတို႔အျပင္ ဝမ္းနည္းမႈ ေဒါသ နာက်ည္းမႈ အညိႇဳးအေတး သံသယ ယုံၾကည္မႈ ပ်က္ျပားျခင္းတို႔ကို ေမြးဖြားေပးပါလိမ့္မယ္။

ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။