ေရးသားသူ — ေမာင္ေမာင္စုိး
● တပ္မေတာ္ရဲ့ online ေပၚကေအာင္ပြဲ
ေလာက္ကိုင္ေဒသတိုက္ပြဲစၿပီးေနာက္ သမတေရာ ကာခ်ဳပ္ပါ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကာကြယ္ဖို႔၊ အမိေျမ တလက္မမွ အဆုံး မခံဖို႔ ေျပာဆိုလိုက္ပါတယ္။ ဒီေဝါဟာရဟာ ျပည္ပကက်ဴးေက်ာ္လာခ်ိန္မွာ သုံးတဲ့စကားမွန္း အားလုံးသိပါတယ္။ ဒါေပမ့ဲ ျပည္ပကက်ဴးေက်ာ္တယ္ဆိုၿပီး သမတေရာ ကာခ်ဳပ္ပါ တခြန္းမွမေျပာပါ။ ဒါေပမဲ့ လူမႈကြန္ယက္ကေနၿပီး တ႐ုတ္ေတြရဲ့ က်ဴးေက်ာ္မႈလို႔ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ခုခံတိုက္ခိုက္ေနေၾကာင္း ပုံေဖၚပါတယ္။ တ႐ုတ္ဆန္႔က်င္ေရးဓါတ္ခံရွိတ့ဲ eleven က ေငြေၾကးလွဴဒါန္း ပါတယ္။ တျခားသူမ်ားလဲ ပါလာပါတယ္။ မင္းသားမင္းသမီးတခ်ိဳ႕လဲ ပါလာပါတယ္။ ကိုေက်ာ္သူလဲ ပါလာပါတယ္။ တကယ္ တမ္း ျပည္တြင္းစစ္သာဆိုရင္ ဒီမိုကရက္ေတြအေနနဲ႔ စစ္ပြဲရပ္ဖို႔ေတာင္းဆိုမွာျဖစ္ၿပီး စစ္ေဘးဒုကၡသည္ေတြကို ကူညီဖို႔သာ အေၾကာင္းရွိမွာျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္ပက်ဴးေက်ာ္စစ္အျဖစ္ ပုံေဖၚလိုက္ႏိုင္ေတာ့ စစ္သားေတြကို ကူညီေထာက္ပ့ံမႈ ရယူႏိုင္သြား ပါ တယ္။ အရွိန္ေလးရလာေတာ့ ဆယ္ရက္ေလာက္အၾကာမွာ တ႐ုတ္ပါဝင္မႈမရွိလို႔ေၾကညာၿပီး တ႐ုတ္ေၾကးစားစစ္သားတခ်ိဳ႕ ပါတယ္လို႔ ဆိုလိုက္ပါတယ္။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ အမ်ဳိးသားေရးအလံေလးနဲ႔ online ကလႈပ္ရွားလိုက္တာ စစ္တပ္အေနနဲ႔ ေအာင္ျမင္မႈရတယ္ဆိုရပါမယ္။ ျပန္ဝန္ ဦးရဲထြဋ္ကေတာ့ ၁၉၇၀ တုန္းကလို စစ္တပ္အေနနဲ႔ လူထုေထာက္ခံမႈျပန္ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဒီေနရာမွာဂ႐ုျပဳမိတာ ႏွစ္ခ်က္ရွိပါတယ္။ ပထမအခ်က္- online ေပၚက စစ္တပ္ေထာက္ခံသူေတြက အမွားေတြ တလြဲ ေတြ လုပ္ဇတ္ေတြနဲ႔ ဝါဒျဖန္႔ေနတာပါဘဲ။ ဗီယက္နမ္ကရဲေမလဲ ေလာက္ကိုင္က တပ္ရင္းမွဴးမိန္းမ ျဖစ္ရရွာပါတယ္။ ေရနစ္ေသတ့ဲ မိန္းကေလးလဲ ေလာက္ကိုင္က က်ဆုံးရဲေမ ျဖစ္ရရွာပါတယ္။ နိုင္ငံျခားက ဒုံးက်ည္တင္ကားလဲ ေထာ္လာဂ်ီနံပတ္နဲ႔ ျမန္မာ တပ္မေတာ္ကို ေရာက္ပါတယ္။ DKBA ေစာခ်စ္သူနဲ႔ အင္အား ၁၅၀၀ လဲ ေလာက္ကိုင္ေရာက္လာၿပီး တိုက္ပြဲဝင္ပါတယ္။ က်ေနာ္သိသေလာက္ လိမ္ညာေျပာဆိုမႈမ်ားဟာ ေရရွည္မခံပါဘူး။ ဒုတိယအခ်က္ တ႐ုတ္ျပည္က လူမႈကြန္ယက္ေပၚမွာ ကိုးကန္႔အေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တ႐ုတ္မ်ဳိးခ်စ္မ်ားလဲ ေသြးႂကြေနတာ ဂရုျပဳဖို႔လိုပါတယ္။ အလြန္အကြၽံ status ေတြကို တ႐ုတ္ အစိုးရတာဝန္ရွိသူမ်ားက ျဖဳတ္ခ်ေနရတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမ့ဲ တ႐ုတ္ျပည္ထဲ ခုိလႈံေနတ့ဲ ကိုးကန္႔ဒုကၡသည္ေတြကို ကူညီမႈကေတာ့ ျမင့္တက္ေနပါတယ္။ ရိကၡာပစၥည္းေတြ ပိုလွ်ံၿပီး ထားစရာမရွိလို႔ ေလာေလာဆယ္ ထပ္မပို႔ဖို႔ အတြင္းပိုင္း ျပည္နယ္ကလူေတြကို အေၾကာင္းၾကားေနတာေတြ႔ရပါတယ္။ တ႐ုတ္ျပည္အေနနဲ႔ လူဦးေရလဲမ်ား စိီးပြါးေရးလဲပိုျမင့္ေတာ့ သိပ္ေတာ့မဆန္းပါဘူး။ ဒါေပမ့ဲ သတိႀကီးႀကီးထားဖို႔ေတာ့ လိုပါလိမ့္မယ္။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ စစ္တပ္ရဲ့ online စဆရ ေအာင္ျမင္ တာေတာ့ အသိမွတ္ျပဳပါတယ္။ ေအာင္ျမင္မႈကို ေရရွည္ထိမ္းႏိုင္မလားဆိုတာေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ရပါအုံးမယ္။
● ကိုးကန္႔ေဒသစစ္ဟာ ျပည္တြင္းစစ္လား ျပည္ပက်ဴးေက်ာ္စစ္လား
တ႐ုတ္လို ထုန္မုန္ကြၽင္းလို႔ေခၚတ့ဲ ကိုးကန္႔အဖြဲ႔ဟာ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွာ စစ္တပ္ရဲ့ျပင္းထန္တဲ့ စစ္ဆင္အေရးယူမႈေၾကာင့္ ကိုး ကန္႔က လက္လြတ္ထြက္ေျပးခ့ဲရပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ဖုန္ၾကားစင္းတို႔အေနနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္မထားတ့ဲ့ အေျခအေနနဲ႔ ၾကံဳလိုက္ ရလို႔လား၊ ျပင္ဆင္မႈမရွိလို႔လားေတာ့မသိ၊ အထိနာခ့ဲပါတယ္။ ထိုစဥ္က ဖုန္ၾကားစင္းနဲ႔အတူ ကိုးကန္႔ အိမ္ေထာင္စု ေထာင္နဲ႔ ခ်ီၿပီး ကိုးကန္႔ကထြက္ခြာခ့ဲတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ထြက္ခြာခ့ဲတဲ့ အိမ္ေထာင္စုမ်ားဟာ အမ်ားစုက မိုင္းလားေဒသမွာ ေျပာင္း ေရႊ႕ေနထိုင္ၾကၿပီး တခ်ိဳ႕က ဝေဒသမွာ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္ၾကပါတယ္။ ထြက္ခြာခ့ဲရတ့ဲ့ ဖုန္ၾကားစင္းအဖြဲ႔ဟာ သူတို႔ လက္လႊတ္ခ့ဲရတ့ဲ့ ကိုးကန္႔ေဒသကို ျပန္လည္ဝင္ေရာက္ဖို႔ အစဥ္တစိုက္ႀကိဳးစားခ့ဲတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ၂၀၁၃ ကုန္ခါနီးမွ အစျပဳၿပီး တ႐ုတ္ဘာသာနဲ႔တင္တ့ဲ အင္တာနက္သတင္းမ်ားမွာ ဖုန္ၾကားစင္းတပ္ဖြဲ႔ ျပန္လည္လႈပ္ရွားတဲ့သတင္းေတြကို ေဖၚျပလာပါတယ္။ ကိုးကန္႔အေနာက္ဖက္ သံလြင္ျမစ္ရဲ့အေနာက္ျခမ္း မုန္းကိုး ေဖါင္းဆိုင္ေဒသ မုန္းယားမုန္းေဟာင္ေဒသ နမ့္ကၽြမ္း မုန္းေပၚေလးေဒသေတြမွာ KIA TNLA တို႔နဲ႔တြဲၿပီး ျပန္လည္ စတင္လႈပ္ရွားလာပါတယ္။ အစိုးရသတင္းမ်ားကေတာ့ မေဖၚျပပါ။ ၂၀၁၄ ဒီဇင္ဘာ ၁၁ ရက္ေန႔ နမ့္ကြၽမ္း မုန္းေပၚေလးေဒသမွာ တပ္မ ၁၁ လက္ေအာက္ခံတပ္ေတြနဲ႔ တိုက္ပြဲျဖစ္ၿပီး စစ္တပ္က ေသဆုံး ဒဏ္ရာ ၂၀ ခန္႔ရိွတ့ဲ တိုက္ပြဲျဖစ္ ေတာ့မွ အစိုးရက ကိုးကန္႔တပ္နဲ႔ျဖစ္တာဆိုၿပီး စတင္သတင္းေဖၚျပပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက အစိုးရက တရားဝင္သတင္း မထုတ္ျပန္မွီ စစ္တပ္ေလာ္ဘီမ်ားက KIA လို႔ စြပ္စြဲျပစ္တင္ေနလို႔ ကိုးကန္႔အဖြဲ႔ အေၾကာင္းကို ဖုံးကြယ္ထားရင္ ျပႆနာမေျဖရွင္းနိုင္ဘူးလို႔ က်ေနာ္ေထာက္ျပခ့ဲဖူးပါတယ္။ ဒီေနာက္မွာေတာ့ တ႐ုတ္ သတင္းဌာနကတဆင့္ ဖုန္ၾကားစင္း ျပန္လာမယ္ဆိုတ့ဲအေၾကာင္း တရားဝင္ေၾကညာတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ တ႐ုတ္ သတင္း ဌာနတခုက ေၾကညာတာဆိုေတာ့ အားလုံးလဲ စီကနဲျဖစ္သြားပါတယ္။ ေဖေဖာ္ဝါရီလထဲမွာ ကိုးကန္႔ေဒသထဲ စတင္တိုက္ပြဲ ျဖစ္ ပြါးပါတယ္။ အရပ္ဝတ္ေတြနဲ႔ဝင္ေနတာ ၾကာၿပီလို႔ဆိုပါတယ္။ ဖုန္ၾကားစင္းရဲ့စကားေၾကာင့္ အစိုးရစစ္တပ္က တပ္အသင့္ျပင္ထားတယ္ ဆိုေပမဲ့ တကယ္ျဖစ္လာမယ့္ေန႔မွာေတာ့ သတင္းအတိအက် ရပုံမရပါ။ ကိုးကန္႔ေဒသခံျပည္သူမ်ား သာမက ကိုးကန္႔ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ၁၀၀၆ ပင္လ်င္ အစိုးရတပ္ကို သတင္းေပးပုံမရပါ။ ေျပာရလွ်င္ ဖုန္ၾကားစင္းတပ္ဖြဲ႔သည္ ကိုးကန္႔ေဒသခံျပည္သူမ်ားရဲ့စိတ္ကို ရသြားပုံေပၚပါတယ္။ ဖုန္ၾကားစင္းအေနနဲ႔ အသက္ရြယ္ႀကီးျမင့္ေနလို႔ စစ္ေျမျပင္မွာ ကိုယ္တိုင္မပါနိုင္ေတာ့ေပမ့ဲ သူသား ဖုန္တာရႊင္ ကြပ္ကဲေနတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ဖုန္ၾကားစင္းကေတာ့ တ႐ုတ္ျပည္ ဟိုတယ္ တခုမွေနၿပီး ကြပ္ကဲေနတယ္လို႔ အစိုးရသတင္းမ်ားအရသိရပါတယ္။
အစိုးရသတင္းမ်ားအရ ကိုးကန္႔တပ္ဖြဲ႔ဟာ သူတပ္ ဖြဲ႔ေတြကို ဝေဒသနဲ႔မိုင္းလားေဒသေတြမွာ စုဖြဲ႔ေလ့က်င့္ခ့ဲတယ္ဆိုပါတယ္။ ျပန္လည္ဝင္ေရာက္လာတဲ့ ကိုးကန္႔အဖြဲ႔မွာ UWSA၊ မိုင္းလား၊ KIA၊ TNLA၊ AA ေခၚ ရခိုင္တပ္မေတာ္ SSA ေျမာက္ပိုင္းတို႔ အင္အားမ်ား ပူးေပါင္းပါဝင္တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ အခ်ဳိ႕သတင္းမ်ားအရ UWSA က တပ္ရင္း ၄ ရင္းပါ တပ္မဟာတခု ပါဝင္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ၂၃ ရက္ေန႔ အစိုးရ MRTV သတင္းအရ တ႐ုတ္အစိုးရဟာ မူဝါဒပိုင္းအရ ပါဝင္ပတ္သက္မႈမရွိဘူး။ တ႐ုတ္ေၾကးစားစစ္သားအခ်ဳိ႕ေတာ့ ပါဝင္နိုင္ဖြယ္ရာ ရွိတယ္လို႕ဆိုပါတယ္။ ဤသို႔ေသာအေျခအေနေအာက္မွာ လက္ရွိကိုးကန္႔ေဒသစစ္ပြဲမ်ားဟာ အဓိကကိုးကန္႔အဖြဲ႔နဲ႔ သူရဲ့ မဟာမိတ္တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းတိုက္တဲ့ စစ္ပြဲတခုသာ ျဖစ္ပါတယ္။ နိုင္ငံရပ္ျခားကစစ္တပ္တတပ္ က်ဴးေက်ာ္ဝင္ေရာက္လာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ၂၀၀၉ တုန္းက ကိုးကန္႔ေဒသ က ေမာင္းထုတ္ခံရတ့ဲ ဖုန္ၾကားစင္းအဖြဲ႔ဟာ သူ႔မဟာမိတ္ေတြ အင္အားနဲ႔ အခ်ိန္ယူျပင္ဆင္ၿပီး ကိုးကန္႔ေဒသကို ျပန္လည္ဝင္ေရာက္ တိုက္ခိုက္တာသာျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္တြင္းစစ္သာျဖစ္ပါ တယ္။ ဖုန္ၾကားစင္းတို႔ကိုးကန္႔အဖြဲ႔ဟာ အားနည္းခ်က္ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ေတြရွိႏိုင္ပါတယ္၊ အမွားေတြလဲရွိႏိုင္ပါတယ္၊ မူးယစ္ ေဆးဝါးနဲ႔လဲ ပတ္သက္ႏိုင္ပါတယ္။ ကိုးကန္႔ျပည္သူအမ်ားစုကို ကိုယ္စားမျပဳဘူးလို႔လဲ စြပ္စြဲႏိုင္ပါတယ္။ ကိုးကန္႔တိမ္းေရွာင္ အဖြဲ႔၊ ကိုးကန္႔ေသာင္းက်န္းသူ စသျဖင့္လဲ ေခၚဆိုနိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမ့ဲ သူတို႔ဟာ နိုင္ငံျခားကက်ဴးေက်ာ္လာသူေတြမဟုတ္ပါ ဘူး။ ေဒသခံတိုင္းရင္း သားလက္နက္ကိုင္တဖြဲ႔သာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီစစ္ဟာ ျပည္တြင္းစစ္သာျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ဳပ္ အျခာအာဏာနဲ႔ လြတ္လပ္ေရးကိုကာကြယ္တ့ဲ၊ ျပည္ပက်ဴးေက်ာ္မႈကိုကာကြယ္တဲ့စစ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ျပည္ေထာင္စုတိုင္း ရင္းသားခ်င္း ျဖစ္ပြါးတ့ဲစစ္ပြဲသာျဖစ္ပါတယ္။
● ကိုးကန္႔ေဒသခံမ်ားအေၾကာင္း တေစ့တေစာင္းႏွင့္ ကိုးကန္႔စစ္ေဘးဒုကၡသည္မ်ား
တကယ္ေတာ့ ကိုးကန္႔တ႐ုတ္ဆိုလ်င္ ပါဂ်ဲရိုးစီး သိန္းေထာင္ခ်ီတန္တ့ဲေျမကြက္ဝယ္နိုင္ေသာ၊ မူးယစ္ေဆးဝါးနဲ႔ ေငြေပါ သူဟု ထင္ေနၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕တေလေတာ့ ဟုတ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမ့ဲ ကိုးကန္႔တ႐ုတ္ တိုင္းရင္းသားေဒသခံမ်ား ကေတာ့ ဤသို႔မဟုတ္ပါ။ ဆင္းရဲမြဲေတမႈနဲ႔ လုံးပမ္းေနရပါတယ္။ ကိုးကန္႔ေဒသဟာ ၾကမ္းတမ္းခက္ခဲပါတယ္။ ျမင့္မား မတ္ေစာက္တ့ဲ ေတာင္တန္းေတြေပၚမွာ စိုက္ပ်ိဳးေရးဟာလဲ ခက္ခဲပါတယ္။ ေႏြဆိုလဲ ေတာင္တန္းေတြေပၚမွာ ေရအလြန္ရွားပါတယ္။ ဘိန္းစိုက္စဥ္ကာလကလဲ ဘိန္းစိုက္ကိုးကန္႔ေတာင္သူေတြ ဝလင္ခ့ဲတာမဟုတ္ပါဘူး။ မိုးတြင္းမွာ ေျပာင္းစိုက္ပါတယ္။ ၿပီးရင္ ေျပာင္ဖူးေတြကို အဖူးလိုက္အေျခာက္ခံထားရပါတယ္။ ေဆာင္းတြင္းမွာ ဘိန္းစိုက္ပါတယ္။ ဘိန္းေပၚခ်ိန္ မတ္-ဧျပီလေတြမွာ ဘိန္းေရာင္းၿပီး လိိုအပ္တ့ဲ ဆန္၊ ဆီ၊ ဆား၊ ေဆး အဝတ္အထည္ ဝယ္ရပါတယ္။ ဘိန္းဆိုတာ စိုက္တ့ဲေဒသမွာ သင့္တင့္ေစ်း သာရတာပါ။ ခရီးေဝးကိုသယ္ပို႔ေရာင္းခ်နိုင္တ့ဲ ဘိန္းကုန္သည္ေတြသာ အျမတ္အစြန္းႀကီးတာပါ။ ဘိန္းစိုက္ေတာင္သူ ေတြအဖို႔ သူတို႔အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းအတြက္ သူတို႔ေဒသ ရာသီဥတုနဲ႔ကိုက္ ညီတဲ့ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းမႈပိုမ်ားတ့ဲ့ သီးႏွံတမ်ဳိး စိုက္ပ်ိဳး႐ံုသာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုဘိန္းစိုက္တာေတာင္ သူေဌးျဖစ္ဖို႔ မဆိုထားနဲ႔၊ တႏွစ္ပတ္လုံး ထမင္းျဖဴမစားရတ့ဲ ကိုးကန္႔ ေဒသခံေတြ အမ်ားအျပားပါ၊ ဘိန္းတရာသီစိုက္ရတ့ဲပိုက္ဆံဟာ မိသားစုစားဖို႔ဆန္ ၇ လစာေလာက္ဘဲရတ့ဲ ကိုးကန္႔သား ေတြမနဲပါ။ က်န္တ့ဲ့လေတြမွာ အေျခာက္ခံထားတဲ့ ေျပာင္းဖူးကို အေစ့ေခြၽ ေက်ာက္ဆုံနဲ႔ႀကိတ္ၿပီး ၾကမ္းတမ္းတ့ဲေျပာင္း ဆံစားရပါတယ္။ ၾကမ္တမ္းခက္ခဲပင္ပမ္းစြာ အသက္ရွင္ၾကရပါတယ္။ အခုလဲဘဲ စစ္ေဘးေရွာင္လာတဲ့ဆရာမေလးေတြ ေျပာၾကားခ်က္အရ ကေလးေက်ာင္းထားဖို႔ စားဖို႔ ဝတ္ဖို႔ ခက္ခဲသူ ေတြရွိေနဆဲပါ။
လက္ရွိစစ္ပြဲျဖစ္ေတာ့ စစ္ပြဲမွလြတ္ရာကိုေျပးၾကတဲ့ စစ္ေဘးဒုကၡသည္ေတြမ်ားစြာေပၚလာပါတယ္။ လား႐ႈိးက အရပ္ ဘက္ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းေတြ အစိုးရအာဏာပိုင္ေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ေနတာေတြ႔ရပါတယ္။ လား႐ႈိးကို ေရွာင္ေျပးလာ သူေတြ အမ်ားစုကေတာ့ အစိုးရဝန္ထမ္းေတြနဲ႔ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြပါ။ အစိုးရဝန္ထမ္း ေတြကိုေတာ့ လား႐ႈိုးမွာ ေခတၲေနရာခ်ထားေပးၿပီး ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြကိုေတာ့ မႏၲေလးကတဆင့္ အိမ္ျပန္ပို႔ ေနတာေတြ႔ရပါ တယ္။ ကိုးကန္႔ေဒသခံအမ်ားစုကေတာ့ တ႐ုတ္ျပည္ကကယ္ဆယ္ေရးစခန္းကို ေရာက္သြားပုံပါဘဲ။ ဒုကၡသည္ သုံးေသာင္းမွ ငါးေသာင္းေလာက္ တ႐ုတ္ျပည္ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းကို ေရာက္ရွိေနၿပီး စားစရာ ေနစရာ ကူးစက္ေရာဂါတို႔နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တ႐ုတ္ကတာဝန္ယူထားတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ျမန္မာအရပ္ဘက္လူ႔အဖြဲ႔စည္းေတြရဲ့ ကူညီမႈလက္လွမ္းမမွီခဲ့ပါ။ ဒီလိုနဲ႔ ကိုးကန္႔ေဒသ ခံေတြရဲ့စိတ္ေတြ ျမန္မာျပည္သူေတြနဲ႔ ပိုေဝးသြားမွာ စိုးရိမ္မိပါတယ္။
● ကိုးကန္႔စစ္ပြဲနွင့္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ား
(က) ကိုးကန္႔ ဝ နွင့္ မိုင္းလားအဖြဲ႔
ယင္းအဖြဲ႔ ၃ ဖြဲ႔သည္ ျမန္မာျပည္ အေရွ႕ေျမာက္ တ႐ုတ္နယ္စပ္တေလွ်ာက္တြင္ရွိပါတယ္။ ဝနဲ႔ မိုင္းလားအဖြဲ႔တို႔အေနနဲ႔ နယ္ေျမဆက္စပ္မႈသ္ိသာေပမ့ဲ့ ကိုးကန္႔နဲ႔ ဝအဖြဲ႔နယ္ေျမဆက္စပ္မႈကေတာ့ က်ဥ္းေျမာင္းၿပီး စစ္တပ္မွ အလြယ္တကူ ပိတ္ဆို႔ထားနိုင္ပါတယ္။ ဒီ ၃ ဖြဲ႔ဟာ အရင္ဗကပ လက္ေအာက္အတူတိုက္ပြဲဝင္ဖူးၿပီး တေယာက္နဲ႔တေယာက္ နီးစပ္မႈ ရွိသလို နားလည္မႈလည္းရွိပါတယ္။ ကိုးကန္႔ေဒသမွာ အရင္ဆုံး ဗကပ ၄၀၄ စစ္ေဒသဆိုၿပီး စတင္ခဲ့တာျဖစ္ၿပီး ၁၉၇၀ ေနာက္ပိုင္းက်မွ ဝ ေဒသ မိုင္းလားေဒသေတြကို တိုးခ်ဲ႕ခ့ဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ဝေဒသ မိုင္းလားေဒသေတြကို တိုးခ်ဲ႕ ရာမွာ ဖုန္ၾကားစင္း ဖုန္ၾကားဖူးတို႔တေတြက တပ္မွဴးႀကီးေတြ ျဖစ္ေနျပီဆိုေတာ့ သူတို႔အေနနဲ႔ ဝ၊ မိုင္းလားအဖြဲ႔ေတြကို တစုံတရာ ၾသဇာေျငာင္းတာ အမွန္ပါဘဲ။ ဒါျပင္ ဒီ ၃ ဖြဲ႔ဟာ ၁၉၈၉ မွာ ဗကပ လက္ေအာက္ကေန ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ခြဲထြက္လာၾကတဲ့ အဖြဲ႔ေတြျဖစ္ပါတယ္။ အစိုးရနဲ႔လဲအပစ္ရပ္ၿပီး ျငိမ္းခ်မ္းေရးယူထားေပမ့ဲ မၾကာခဏ အျငင္းပြားဖြယ္ရာကိစၥမ်ား ၾကံဳေတြ႔ရၿပီး စစ္ေရးတင္းမာမႈေတြ ၾကံဳၾကရပါတယ္။ သူတို႔အဖြဲ႔ေတြရဲ့ကံၾကမၼာဟာ ဆက္စပ္ေနေၾကာင္း သူတို႔ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္။
အစိုးရနဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းေရးယူထားေပမ့ဲ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ယုံၾကည္မႈပ်က္ျပားေစတဲ့ကိစၥတခု ၂၀၀၀ ခုနွစ္က ေပၚ ေပါက္ ခဲ့ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ မုန္းကိုးေဒသမွာ ျဖစ္ပြါးခ့ဲတ့ဲ မုန္လုံအေရးအခင္းေခၚ မုန္လုံလူသတ္ပြဲပါ။ ၁၉၈၉ ဗကပ က ေနၿပီး ကိုးကန္႔အဖြဲ႔ခြဲထြက္ေတာ့ သံလြင္ျမစ္အေနာက္ဘက္ျခမ္းကတပ္ေတြကိုပါ စည္းရံုးပုန္ကန္တာျဖစ္တ့ဲအတြက္ မုန္းကိုး-ေဖါင္းဆိုင္ေဒသ မုန္းယား-မုန္းေဟာင္ေဒသေတြ ကိုးကန္႔လက္ေအာက္ ေရာက္သြားပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီေဒသေတြဟာ ကိုးကန္႔ရြာေတြရွိတ့ဲ ကိုးကန္႔ေဒသမဟုတ္ပါ။ ကခ်င္၊ ရွမ္း၊ တိုင္းရင္းသားေတြ ေဒသပါ။ ၁၉၉၀ ေနာက္ပိုင္း ဖုန္ၾကားစင္းနဲ႔ ယန္မုံလ်ံတို႔ညီအကို အျပန္အလွန္အားျပိဳင္မႈေတြ အျပန္အလွန္အာဏာ သိမ္းမႈေတြ ျဖစ္လာတ့ဲအခါမွာ မုန္ဆာလေခါင္း ေဆာင္တ့ဲ ေဒသခံေတြဟာ မုန္ကိုးကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္ MDA ဆိုတာဖြဲ႔ၿပီး ၁၉၉၆ မွာ ကိုးကန္႔ကေန ခြဲထြက္ၾကပါတယ္။ သီးျခားအဖြဲ႔အေနနဲ႔ အစိုးရက အသိမွတ္ျပဳ ဆက္ဆံခ့ဲ့ပါ တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သံလြင္အေနာက္ျခမ္းဟာ ကိုးကန္႔အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွ လြတ္ခ့ဲပါတယ္။ ဒီမုန္ကိုးကာကြယ္ေရး တပ္မေတာ္ဟာလဲ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ ေအာက္တိုဘာေလာက္မွာ ျပႆနာတခု ျဖစ္ပါတယ္။ လင္နမင္ ေခါင္းေဆာင္တ့ဲ တပ္ဖြဲ႔က မုန္ဆာလတို႔ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းကို ဖမ္းဆီးၿပီး ပုန္ကန္လိုက္တာပါဘဲ။ ဒါေပမ့ဲ မုန္ဆာလတို႔ဟာ ထြက္ေျပး လြတ္ေျမာက္ၿပီး အစိုးရဆီေရာက္သြားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူလက္ေအာက္ကတပ္က သူတို႔ကို ပုန္ကန္ေနျပီျဖစ္လို႔ တပ္မရွိေတာ့တဲ့သူေတြ ျဖစ္ေနပါျပီ။ ဒီအခါမွာေတာ့ တပ္မရွိေတာ့တ့ဲ မုန္ဆာလ ေဇာ္လ မရန္ကမ္ ေခါင္းေဆာင္ ၃ ေယာက္ကို မူးယစ္ေဆးဝါးမႈအပါ အမႈေပါင္းစုံဖြင့္ၿပီး ေထာင္ဒဏ္နွစ္ရာနဲ႔ခ်ီ ခ်ခဲ့ပါတယ္။ မုန္ဆာ လကို ေမာင္းေတာ ေထာင္၊ ေဇာ္လကို ခႏၲီးေထာင္၊ မရန္ကမ္ကို ေမာ္လျမိဳင္ေထာင္ စသျဖင့္ အသီးသီးခြဲပို႔ခ့ဲပါတယ္။ မုန္ဆာ လဟာ ေမာင္းေတာေထာင္တြင္းမွာဘဲ ၂၀၀၆ ၾသဂုတ္လမွာ ကြယ္လြန္ခ့ဲပါတယ္။ ခင္ပြန္းအေလာင္းကို သျဂဳိလ္ဖို႔ လိုက္သြား တ့ဲ ဇနီးသည္ဟာ ေသသြားၿပီးျဖစ္တဲ့ သူ႔ေယာက်္ားအေလာင္းကေျခေထာက္မွာ သံေျခက်င္းတန္းလန္းနဲ႔ေတြ႔ရလို႔ မခ်ိတင္ ကဲျဖစ္ရတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ က်န္ႏွစ္ဦးကလဲ ခုထိမလြတ္ေသးပါဘူး။ သမတရ့ဲ အႀကိမ္ႀကိမ္လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာ ခြင့္ေတြမွာလဲ ပါမလာပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ၂၀၁၂ မွာ ေဇာ္လမိခင္ႀကီးက သူသားအတြက္ သမတဆီ အသားနာခံစာ တင္ဖို႔လုပ္ခ့ဲေၾကာင္း သိရပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားေတြေခါင္းေဆာင္အျဖစ္နဲ႔ အစိုးရရ့ဲအသိမွတ္ျပဳ ဆယ္နွစ္ေက်ာ္ခံခ့ဲရတ့ဲ မုန္ဆာလတို႔ရဲ့ အဆုံး သတ္ပါ။ နယ္စပ္ေဒသတိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔ေတြ အားလုံးသတိျပဳမိသြားပါတယ္။
ဒါေပမ့ဲ ပိုဆိုးသြားတာက မုန္ဆာလတို႔ကိုပုန္ကန္ျဖဳတ္ခ်ခ့ဲတ့ဲ လီနမင္တို႔အဖြဲ႔ပါ။ လင္နမင္ ေခၚ လင္ညီမိန္းဟာ ဝ လူမ်ဳိး တဦးျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း သံလြင္အေနာက္ျခမ္း မုန္းကိုးေဒသကို ဗကပတပ္မ ၄၈ မွ တပ္ရင္း ၃ ရင္းေျပာင္းေရႊ႕လာရာမွာ ရင္း ၄၀၄၈ တပ္ရင္းမွဴးအေနနဲ႔ ေရာက္ရွိလာသူျဖစ္ပါတယ္။ ကိုးကန္႔ခြဲထြက္မႈေနာက္ပိုင္း မွာလဲ ဝ နယ္ကိုမျပန္ေတာ့ဘဲ မုန္းကိုးေဒသမွာ ဆက္လက္တာဝန္ယူခ့ဲပါတယ္။ မုန္ဆာလကိုျဖဳတ္ခ်ခ့ဲတ့ဲ လီနမင္နဲ႔ အင္အား ၁၀၀ ေက်ာ္ခန္႔ဟာ အစိုးရစစ္တပ္နဲ႔ေဆြးေႏြးပါတယ္။ ေဆြးေႏြးတဲ့ေနရာကေတာ့ မုန္ကိုးနဲ႔ ၾကဴကုတ္ ပန္ဆိုင္းၾကားက မုန္လုံဆိုတ့ဲ ေတာင္ေပၚရြာကေလးျဖစ္ပါတယ္။ လီနမင္တို႔က ယခင္အတိုင္း မုန္ကိုး-ေဖါင္းဆိုင္ေဒသ၊ မုန္းယား-မုန္းေဟာင္ေဒသကို ဆက္လက္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ေတာင္းေပမ့ဲ စစ္တပ္ကလက္မခံေတာ့ပါ။ မုန္လုံ ပန္ဆိုင္းၾကား မင္တန္ ၁၁ ရြာရဲ့ ျပည္သူ႔စစ္အျဖစ္ဘဲ လက္ခံမယ္လို႔ အေၾကာင္းျပန္ပါတယ္။ ဒီလိုလိပ္ခဲတင္းတင္းျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ ေဆြးေႏြးပြဲခဏနားပါတယ္။ ေဆြးေႏြးပြဲခဏနားလို႔ ယုံယုံၾကည္ၾကည္နဲ႔ထိုင္ေနတဲ့ လီနမင္အဖြဲ႔ကို စစ္တပ္က မေျပာမဆို ဝင္ေရာက္ပစ္ခတ္ ရွင္းလင္းတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ လီန မင္ အပါ ၁၀၀ ေက်ာ္ေသဆုံးၿပီး လြတ္လာသူ တဦးစ ႏွစ္ဦးစဘဲ ရွိတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ဒီမုန္လုံအေရးအခင္း ေခၚ မုန္လုံ လူသတ္ပြဲ ျဖစ္ပြားရာေနရာဟာ လက္ရွိေခတ္စားေနတ့ဲ ေနတံဆိပ္ကိုယ္စားျပဳ ရမခတိုင္းထဲမွာျဖစ္ၿပီး ထိုစဥ္တိုင္းမွဴး ကေတာ့ ရွစ္လုံးလို႔လူသိမ်ားတဲ့ သီဟသူရ တင္ေအာင္ ျမင့္ဦးပါ။ ဒီ မုန္လုံအေရးအခင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စစ္တပ္ဘက္ကလဲ ေျပာစရာတစုံတရာရွိနိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမ့ဲ လီနမင္တို႔အဖြဲ႔ ေဆြးေႏြးပြဲေခၚၿပီး ပစ္သတ္ခံလိုက္ရျပီဆိုတ့ဲသတင္းကေတာ့ နယ္စပ္တေလွ်ာက္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ေတြၾကား လ်င္ျမန္စြာ ပ်ံ႕ႏံွ႔သြားပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ လီနမင္ဟာ ဝါရင့္ ဝတပ္ရင္းမွဴးတဦးျဖစ္ၿပီး လက္ရွိ ဝအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ေခတ္ျပိဳင္ျဖစ္တာေၾကာင့္၊ နယ္စပ္ေဒသ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔ေတြထဲမွာ လူသိမ်ားသူျဖစ္တာေၾကာင့္ ဒီသတင္းကို အလ်င္အျမန္ သတိျပဳမိသြားၾကပါတယ္။ အက်ိဳးဆက္ကေတာ့ ဗကပ ခြဲထြက္တဖြဲ႔မွာျဖစ္တယ္ဆိုေတာ့ က်န္ ဗကပခြဲထြက္အဖြဲ႔ေတြျဖစ္တ့ဲ ကိုးကန္႔၊ ဝ၊ မိုင္းလားအဖြဲ႔ေတြမွာ ျပင္းျပင္း ထန္ထန္သက္ေရာက္ပါတယ္။ အစိုးရနဲ႔ဆက္ဆံတာ သတိႀကီးစြာထားကုန္ၾကပါတယ္။ ဒီအဖြဲ႔ေတြရဲ့ ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္ ေတြဟာ အစိုးရနယ္ေျမမွာလာၿပီး ေဆြးေႏြးေတြ႔ဆုံတာ မလုပ္ၾကေတာ့ပါဘူး။ ၂၀၀၉ ခုနွစ္ ဝ နဲ႔အေျခအေနတင္းမာေနခ်ိန္မွာ တ႐ုတ္သံတမန္ေတြပါမွ သာ ဝ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေဆြးေႏြးပြဲတက္တာေတြ႔ရပါတယ္။ ခုေနာက္ပိုင္းမွာလဲ ဝ မိုင္းလားေဒသ ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္ေတြ အစိုးရနဲ႔လာေရာက္ေတြ႔ဆုံတာ မေတြ႔ရဘဲ ဒုတိယတန္းေခါင္းေဆာင္ေတြသာ လာေတြ႔တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ မုန္လုံအေရးကစလို႔ ယုံၾကည္မႈပ်က္ျပားသြားတယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္။
အစိုးရနဲ႔ ဒီအဖြဲ႔ေတြၾကား တင္းမာမႈစတင္တာကေတာ့ ၂၀၀၉ မွာ ျပန္လည္စတင္ပါတယ္။ ယခင္ျငိမ္းခ်မ္းေရးစယူစဥ္ ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔က နိုင္ငံေရးကိစၥေတြ အရပ္သားအစိုးရလက္ထက္မွ ေဆြးေႏြးမယ္ ဆိုထားေသာ္ျငားလဲ ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔ ျပဳတ္ၿပီး ဗိုလ္ရဲျမင့္ တာဝန္ယူခ်ိန္၊ အထူးသျဖင့္ ၂၀၀၈ ေျခဥအတည္ျပဳၿပီးခ်ိန္မွာ ေျပာင္းခ့ဲ့ပါျပီ။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးယူထားတ့ဲ့ လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႕ေတြ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ BGF အျဖစ္ေျပာင္းဖို႔ အေၾကာင္းၾကားလာၿပီး ရာဇသံေတြ ေပးလာခ့ဲပါတယ္။ နအဖရဲ့ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႔ေရးကို DKBA တျခမ္း၊ ကလလတ၊ NDAK တို႔က လက္ခံခ့ဲေပမဲ့ က်န္အဖြဲ႕အမ်ားစု လက္မခံခ့ဲၾကပါ။ ကိုးကန္႔၊ ဝ၊ မိုင္းလားအဖြဲ႔မ်ားလဲ လက္မခံခဲ့ၾကပါ။ ဒါေပမ့ဲ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ေတြထဲက အင္အားအနဲဆုံးျဖစ္တ့ဲ ကိုးကန္႔အဖြဲ႔ ကို စစ္အင္အားသုံးတိုက္ခိုက္ခ့ဲပါတယ္။ အမႈေပါင္းစုံ ပုဒ္မေပါင္းစုံ တပ္ခ့ဲပါတယ္။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ တိုင္းရင္း သားေခါင္းေဆာင္အျဖစ္မွ ေထာင္ဒဏ္ႏွစ္ရာနဲ႔ခ်ီက်နိုင္တ့ဲ မုန္ဆာလလို ကံၾကမၼာမ်ဳိး ဖုန္ၾကားစင္းဆီေရာက္လာပါတယ္။ ဒါကို ဝ နဲ႔ မိုင္းလားအဖြဲ႔က ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပိုၿပီးေက်ာခ်င္းကပ္သြားသလို ပိုလို႔ စစ္ျပင္လာၾကပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ လက္ရွိအစိုးရနဲ႔ ကိုးကန္႔၊ ဝ၊ မိုင္းလားအဖြဲ႔ေတြၾကားကျပႆနာဟာ တဖက္နဲ႔တဖက္ မုန္လုံအေရးမွစတင္ၿပီး ယုံၾကည္မႈပ်က္ျပားရာကေနၿပီး နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႔စည္းေရးကိစၥမွာ အထြဋ္အထိပ္ေရာက္လာတယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္။
(ခ) KIA TNLA AA SSA-ေျမာက္ပိုင္း
KIA ဟာ ဒီေလးဖြဲ႔ထဲမွာ အင္အားအေကာင္းဆုံးနဲ႔ နယ္ေျမအက်ယ္ဆုံးစိုးမိုးထားႏိုင္တ့ဲ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔ျဖစ္ပါတယ္။ ကခ်င္ျပည္နယ္နဲ႔ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းမွာ လႈပ္ရွားပါတယ္။ TNLA ေခၚ ပေလာင္တပ္ဖြဲ႔ဟာ KIA ရဲ့ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံနဲ႔ပ့ံပိုးမႈရွိတ့ဲ့အဖြဲ႔ လို႔ဆိုပါတယ္။ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းမွာ လႈပ္ရွားပါတယ္။ AA ေခၚ ရခိုင္ တပ္မေတာ္ဟာ KIA ရဲ့ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံနဲ႔ဖြဲ႔စည္းထားၿပီး KIA နယ္ေျမထဲမွာဘဲ ရပ္တည္လႈပ္ရွားပါတယ္။ SSA ေျမာက္ပိုင္းကေတာ့ မိုင္းရယ္ မိုင္းေနာင္ မိုင္းရွဴး အလယ္မွာရွိတ့ဲ ဝမ္ဟိုင္းကို အေျချပဳၿပီး ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းမွာ လႈပ္ရွားတဲ့ရွမ္းတပ္ျဖစ္ပါတယ္။ KIA နဲ႔ SSA-ေျမာက္ပိုင္းဟာ ဗကပရွိစဥ္က ဗကပ မဟာမိတ္မ်ားျဖစ္ၿပီး လက္တြဲခ့ဲ့ၾကသူမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ ယခု ဗကပ က ခြဲထြက္သြားတ့ဲ ကိုးကန္႔၊ ဝ၊ မိုင္းလားအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ႔ ယခင္ကထဲက ရင္းႏွီးတ့ဲဆက္ဆံေရး ရွိၾကပါတယ္။ ယခုလဲ တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း ႐ိုင္းပင္းတယ္ဆိုတ့ဲစိတ္နဲ႔ ပိုမိုရင္းႏွီးတ့ဲဆက္ဆံေရး ထူေထာင္ထားနိုင္ၾကပါတယ္္။
ဒီေလးဖြဲ႔စလုံးလဲ အစိုး႐ရဲ့နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႔စည္းေရးကို လက္မခံၾကပါ။ ၂၀၀၉ ကစၿပီး KIA ကို အစိုးရက နယ္ျခား ေစာင့္တပ္ဖြဲ႔ေရး ဖိအားေပးပါတယ္။ ဘယ္ေန႔ေနာက္ဆုံး ဆိုတ့ဲ ရာဇသံေပးတာလဲ အႀကိမ္ႀကိမ္ပါ။ ဒါေပမဲ့ တိုက္ပြဲကေတာ့ ၂၀၁၁ မွစျဖစ္ပါတယ္။ KIA နဲ႔ျဖစ္ျပီဆိုေတာ့ TNLA AA တို႔လဲ တႏြယ္ငင္တစင္ပါ ျဖစ္ပါတယ္။ ခုေနာက္ပိုင္းမွာ ေတာ့ ေဆြး ေႏြးလိုက္ တိုက္လိုက္ပါဘဲ။ SSA ေျမာက္ပိုင္းနဲ႔ေတာ့ တိုက္ပြဲႀကီးႀကီးမားမားမျဖစ္ေပမဲ့ မေျပလည္ပါဘူး။ ခ်ဳပ္လိုက္ရင္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႔စည္းေရး လက္မခံတဲ့အေပၚမွာ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ေနၾကတာဘဲျဖစ္ပါတယ္။
(ဂ) ေဆြးေႏြးပြဲစားပြဲဝိုင္းက မထြက္ေသးတ့ဲအေျဖ
အစိုးရဘက္ကေျပာတာက ျပည္ေထာင္စုု၊ တိုင္းရင္းသားေတြေျပာတာက ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု၊ ျပည္ေထာင္စုကို ျမင္ပုံ နားလည္ပုံခ်င္းမတူၾက။
အစိုးရဘက္ကေျပာတာက ျပည္တြင္းရွိလက္နက္ကိုင္တပ္မ်ား တစုတစည္းထဲရွိဖို႔ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ မ်ား အားလုံးစိစစ္ၿပီး နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႔စည္းရမယ္၊ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔ေတြေျပာတာက ျပည္တြင္းရွိ လက္နက္ကိုင္ တပ္ေတြ တစုတစည္းထဲရွိဖို႔ ဖက္ဒရယ္တပ္မေတာ္ဖြဲ႔စည္းရမယ္၊ ကြဲလြဲေနၾကပါတယ္။ ညိႇႏႈိင္းမရၾကေသးပါ။ အျမင္ အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိနိုင္ပါ တယ္။ ဒီျပႆနာဟာ ေရရွည္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတည္တန္႔ဖို႔၊ ႏွစ္ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ၾကာျမင့္ျပီျဖစ္တဲ့ ျပည္ တြင္းစစ္ရပ္စဲနိုင္ဖို႔ အေျဖျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
ျပည္တြင္းစစ္နဲ႔ စစ္ေဘးစစ္ဒဏ္ကို က်ေနာ္တို႔ဗမာလူမ်ဳိးေတြ ေလးနက္ၾကဖို႔လိုပါတယ္။ ျပည္တြင္းစစ္ ႏွစ္ ၆၀ ေက်ာ္မွာ ၁၉၇၅ ထိ ၂၇ နွစ္သာ ျပည္မမွာစစ္ဒဏ္ခံရေပမ့ဲ့ တိုင္းရင္းသားေဒသေတြမွာေတာ့ ယေန႔တိုင္ ခံစားေနရဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာစိုင္းခမ္းလိတ္သီခ်င္းစာသားလို ေတာင္ေပၚေျမေတြရဲ့ တျခားတဖက္မ်က္ႏွာမွာ ခ်ယ္ရီေတြလဲ ယမ္းနံ႔စြဲေန ဆဲျဖစ္ပါ တယ္။ ရြာေတြမီးေလာင္ပါတယ္၊ ရြာေတြပ်က္ပါတယ္၊ အိုးအိမ္ေတြဆုံး႐ႈံးပါတယ္။ အသက္ေတြဆုံး႐ႈံးပါတယ္၊ ဒုကိၡတ ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒုကၡသည္စခန္းေတြေရာက္ပါတယ္၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လူမႈေရး အခြင့္အေရးေတြ ဆုံး႐ံႈးပါတယ္၊ ေပၚတာအဆြဲခံမႈ မုဒိန္းမႈ စတဲ့ဆိုးက်ိဳးေတြလဲခံရပါတယ္။ ဒါ့ျပင္ ဒီဒုကၡသုကၡေတြ ေရရွည္ခံစားရတ့ဲ အက်ိဳးဆက္အေနနဲ႔ ေဒါသ နာက်ည္းမႈ အမုန္းနဲ႔အတူ တိုင္းရင္းသားခ်င္းယုံၾကည္မႈ ပ်က္ျပားေစပါတယ္။
ဒါကို ျပည္မက က်ေနာ္တို႔ဗမာမ်ား သတိျပဳဖို႔လိုပါတယ္။ ဒါ့ျပင္ တိုင္းျပည္ဘတ္ဂ်က္ကို တိုက္ရိုက္ထိခိုက္ေစတဲ့ စစ္စားရိတ္ ေတြရဲ့ဒဏ္ကို တတိုင္းျပည္လုံးခံစားရတာကို သတိျပဳဖို႔လိုပါတယ္။ ၾကည့္ပါ၊ ဘတ္ဂ်က္နွစ္မကုန္မွီ ကိုးကန္႔ စစ္ပြဲျဖစ္တာ ဆိုေတာ့ ဘတ္ဂ်က္လိုေငြ ကာကြယ္ေရးက လႊတ္ေတာ္ကိုေတာင္းပါလိမ့္မယ္။ ေလေၾကာင္းတိုက္ေလ ယာဥ္ ရဟတ္ ယာဥ္ေတြရ့ဲ့အသုံးစားရိတ္၊ ဒုံးက်ည္ေတြ ဗုံးေတြရဲ့ကုန္က်စားရိတ္၊ ၁၀၅ မမ လက္နက္ႀကီးေတြရဲ့ ကုန္က် စားရိတ္၊ ေျခလ်င္ တပ္မ တပ္ရင္းေတြရဲ့ စစ္သုံးစားရိတ္ နဲနဲေနာေနာေနာမဟုတ္ပါဘူး။ ျပည္တြင္းစစ္ရွည္ၾကာေနသမ်ွ ကာကြယ္ေရး အသုံးစားရိတ္ ျမင့္တက္ေနမွာျဖစ္ၿပီး၊ က်န္းမာေရး ပညာေရးနဲ႔ အျခားအသုံးစားရိတ္မ်ား နဲျမဲနဲေနမွာ ျဖစ္ၿပီး တိုင္းျပည္န လံထူဖို႔ တိုင္းျပည္ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္ဖို႔ ေဝးျမဲေဝးေနမွာျဖစ္ပါတယ္။
အေရးႀကီးတဲ့ကြဲလြဲမႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေဆြးေႏြးျငင္းခုံစရာမ်ားပါလိမ့္မယ္၊ ကြဲလြဲမႈေတြမ်ားပါလိမ့္မယ္၊ ညွိႏႈိင္းယူရမွာေတြလဲ မ်ားပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုသေဘာတူညီခ်က္ေတြ ရရွိႏိုင္ဖို႔ တဖက္နဲ႔တဖက္သံသယမ်ားေပ်ာက္ၿပီး ယုံၾကည္မႈတည္ ေဆာက္ႏိုင္ ဖို႔လိုပါလိမ့္မယ္။ ဒီအတြက္ ဆတ္ဆတ္ထိမခံတ့ဲ သေဘာထားမ်ား ဖယ္ရွားပစ္ဖို႔လိုပါလိမ့္မယ္။ စိတ္ရွည္ သည္းခံၿပီး သ ေဘာထားႀကီးမႈကို အင္အားႀကီးသူမ်ားကသာ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။
မွတ္ခ်က္။ အထက္မွာေဖၚျပခဲ့တဲ့ မုန္းကိုး-ေဖါင္းဆိုင္ေဒသ၊ မုန္းယား-မုန္းေဟာင္ေဒသဆိုတာ ကြတ္ခိုင္-မူဆယ္ကားလမ္းရဲ့ ေျမာက္နွင့္ အေရွ႕ေျမာက္ဘက္၊ သံလြင္ျမစ္ရဲ့အေနာက္ဘက္၊ တ႐ုတ္ျမန္မာနယ္စပ္ရ့ဲေတာင္ဘက္ၾကားေဒသျဖစ္ပါတယ္။
(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)
No comments:
Post a Comment