အမ်ဳိးသားေရးတာ၀န္ က်ေနာ္အျမင္

ေရးသားသူ — သာကီမ်ဳိး
ဒီစာကို က်ေနာ္အီးေမးလ္ကေနတဆင့္ ဟန္းဂုရြာမွာတင္ေပးပါလို႔ ေတာင္းဆိုလာတဲ့အတြက္ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။

အမ်ိဳးသားေန႔နဲ႔ တိုက္တိုက္ဆိုုင္ဆိုင္ ဟန္ဂုရြာ စီေဘာက္စ္မွာ ေတြ႔မိတဲ့ စာေၾကာင္းနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ဒီစာကို ေရးျဖစ္တာပါ။ စာေရး တတ္လို႕ရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး စိတ္ထဲမွာ ေတြးထင္တာေတြကို ေတြးမိ ေရးမိ ေျပာမိတာပါ။


“ကိုရီယားမွာရဲရဲေတာက္” ဆိုတဲ့ အမည္နဲ႕ စီေဘာက္မွာေရးထားတဲ့ “ အခြန္ရုံးေရွ႕သြာၿပီး ရဲဝံ့မေနဘဲနဲ႕ ျပည္တြင္းျပန္လုပ္ၾကရေအာင္လားဗ်ာ” ဆိုတဲ့ စကားက ဒီစာေရးသူဟာ တကယ္ပဲ ျပည္တြင္းျပန္လုပ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵျပင္းျပလို႔လား ဒါမွမဟုတ္ ကိုရီးယားမွာ ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားေနတဲ့ သူေတြက ကိုရီးယားအစိုးရနဲ႔ ကိုရီးယားျပည္သူလူထုေတြ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွာ ျဖစ္ေနတာေတြကို အျမန္ဆုံးနဲ႔ အမွန္ကန္ဆုံးသိေအာင္ေရာ စစ္အစိုးရရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္အေနနဲ႔ ကိုရီးယားမွာလာေနတဲ့ စစ္ေခြးေနာက္လုိက္ေတြအရွက္ရေအာင္ အခြန္ေကာက္ဖို႔က လဲြလို႔ က်န္တာ ဘာဆိုဘာမွလုပ္မေပးလို႔ အခြန္ရုံးလို႔အမည္ေပးထားတဲ့ နအဖသံရုံးေရွ႕မွာ ကိုရီးယားေရာက္ ဒီမိုကေရစီလုိလားတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ အင္အားကိုယူၿပီး ဆႏၵျပေနၾကသူေတြကုိ “မင္းတို႔သတၱိရွိရင္ ျပည္တြင္းျပန္ၾကပါလား” ဆိုၿပီး ခနဲ႔ခ်င္လို႔လား ဆိုတာကေတာ့ ဒီစာေရးသူပဲသိႏိုင္ပါတယ္။ ပထမ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ဆိုရင္ေတာ့ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲႀကိဳဆိုပါတယ္။ အဲ…ဒုတိယ ရည္ရြယ္ခ်က္သာ ျဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့ …
က်ေနာ္အျမင္ အမ်ိဳးသားေရး တာဝန္ဆိုတာ သက္ဆိုင္ရာ နယ္နမိတ္ ၊ တိုင္းျပည္ ၊ ႏုိင္ငံ တစ္ခု အတြင္း မွီတင္ေနထိုင္ၾကတဲ့ ႏုိင္ငံသားတိုင္ဟာ မိမိတို႔ေနထိုင္တဲ့ တိုင္းျပည္ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို တိုင္းျပည္ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး အတြက္ မိမိကၽြမ္းက်င္ပိုင္ႏုိင္ရာ အခန္းက႑ကေန အမ်ိဳး ဘာသာ သာသနာ အတြက္ ပါဝင္ေဆာက္ရြက္ေနမႈကို ဆိုလိုတယ္လို႔ျမင္ပါတယ္။
အထူးသျဖင့္ ဒီလိုအခ်ိန္ု တိုင္းျပည္ ဆင္းရဲ မြဲေတၿပီး ေဘးဒုကၡ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ပိုၿပီးလိုအပ္ပါတယ္္။ မိသားစုအေရး၊ က်န္းမားေရးနဲ႔ အျခား အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ေရွ႕တန္းကေနၿပီး ဦးေဆာင္ ပါဝင္ႏုိင္တဲ့သူ မဟုတ္ေပမဲ့ မိမိ္တတ္ႏုိင္ရာ တေထာင့္ တေနရာကေန ပါဝင္ေဆာင္ရြက္သင့္ပါတယ္္။ မိမိရဲ႔ ပူးေပါင္း ပါဝင္မႈဟာ ႀကီးႀကီး ၊ ငယ္ငယ္ တိုင္းျပည္ အတြက္ အလြန္ တန္ဖိုးရွိမွာေသခ်ာပါတယ္။
ျပည္ေထာင္စုဖြား တိုင္းရင္းသား ျမန္မာ လူမ်ိဳး မဟုတ္တဲ့ လူမ်ိဳးျခား တရုတ္ ၊ ကုလားပင္ ျဖစ္ေစ ဒီႏိုင္ငံမွာေမြး ဒီႏိုင္ငံမွာႀကီးၿပီး ဒီႏုိင္ငံသားခံယူထားရင္ေတာ့ ဒီတိုင္းျပည္ရဲ႔ အေရးကိစၥကို ပူေပါင္း ေဆာင္ရြက္ရမွာက ႏိုင္ငံသား တေယာက္ရဲ႕တာဝန္လို႔ပဲ က်ေနာ္ကေတာ့ခံယူထားပါတယ္။
လူသားတိုင္း အမွားမကင္းၾကပါဘူး၊ တိုင္းျပည္ လြတ္ေျမာက္ေရး ၊ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ ျဖဳတ္္ခ်ေရး အတြက္ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ၾကတာ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ ေက်ာ္ခဲ့ေပမဲ့ အခုခ်ိန္ထိ မေအာင္ျမင္ေသးတာကို အေၾကာင္းျပ ေရွ႕ဆက္လည္း ေအာင္ျမင္မွာမဟုတ္ပါဘူးလို႔ ထင္ေနခဲ့ၾကၿပီး ကိုယ္တိုင္လည္းပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္လိုစိတ္မရွိ၊ တိုင္ျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ အသက္စေတးခဲ့ၾကတဲ့၊ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာ ခံခဲ့ၾကတဲ့ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံဆဲျဖစ္တဲ့ ရဟန္း ၊ ရွင္လူ ၊ ေက်ာင္းသား ၊ ျပည္သူ အေပါင္းကို အျပစ္ အမ်ိဳးမ်ိဳး တင္ေနမယ္္ရင္ ……
မိမိတို႕တိုင္ျပည္ရဲ႕ လြတ္လပ္ေရး သမိုင္းကို ျပန္ၾကည့္ပါ ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕ လက္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ဖို႔ အတြက္ မိမိတို႔ရဲ႕ အဘိုး ၊ အဘြား ၊ ဆရာသမား ၊ ရဟန္း သံဃာေတာ္မ်ား က ႏွစ္ေပါင္း တစ္ရာတိုင္တိုင္ ဇြဲ ၊ လံု႔လ ၊ ဝီရိယ ႀကီးမားစြာနဲ႔ အသက္ေပးႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကလို႔သာ ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕ လက္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ခဲ့တာမဟုတ္လား။
အခုလဲ စစ္အာဏာရွင္ လူတစ္စုက အမ်ိဳး ၊ ဘာသာ ၊ သာသနာ ၊ အလံုးစံု ပ်က္သုန္းေအာင္ ရက္စက္ ၊ ယုတ္မာ ၊ ၾကမ္းတမ္း ၊ ဖိႏိွပ္ ေနမႈကို တြန္းလွန္ ေနၾကတာ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ ေတာ့ေက်ာ္ခဲ့ပါၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ဒီကုန္ဆံုးၿပီးတဲ့ အခ်ိန္ေတြကို ျပန္လည္တမ္းတ မေနသင့္သလို ဟိုလိုလုပ္ပါလား ဒီလိုလုပ္ပါလားလို႔လဲ ေ၀ဖန္မေနဘဲ မိမိဘာလုပ္ႏိုင္သလဲ၊ မိမိမွာ ဘယ္လိုစိတ္ကူးဥာဏ္ေတြရွိသလဲ ဆိုတဲ့အေပၚမူတည္ၿပီး မိမိတို႕ ေရာက္ေနတဲ့ ပစၥဳပန္ အခ်ိန္ကိ္ုသာ မိမိရရ ဆုပ္ကိုင္ ၊ ပိုင္ပိုင္ႏုိင္နုိင္ အသံုးခ်ၿပီး အနာဂတ္ အမိျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ ဒုတိယ အႀကိမ္ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ မိမိတတ္ႏိုင္တဲ့ တေထာင့္ တေနရာက ပါဝင္ေဆာင္ရြက္မွသာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အမ်ိဳးသားေရးတာဝန္ကို ေက်ပြန္ႏိုင္ပါလိမ့္ မယ္။
အခုဆိုရင္ ရဟန္းသံဃာေတြ၊ ၈၈မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေတြ၊ သီလရွင္ေတြ၊ မ်ိဳးဆက္သစ္ လူငယ္ေတြ ၊ စာေပ ၊ ဂီတ ၊ အႏုပညာ ရွင္ေတြ၊ ေတာင္သူလယ္သမား ေတာေနလူတန္းစားပါမက်န္ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အမ်ိဳးသားေရး တာဝန္ေတြကို စြမ္စြမ္းတမံနဲ႔ အသက္ေပးေဆာင္ရြက္ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္မွာ မိမိကိုယ္တိုင္ ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အမ်ိဳးသားေရးတာဝန္ေတြ ဘာေတြမ်ား လုပ္ခဲ့ဘူးၿပီလဲလို႔ မိမိကိုယ္တိုင္ ဆန္းစစ္ၾကည့္ဖို႔ေတာ့လိုေနၿပီ။
မိမိေရာက္ေနတဲ့ ေနရာေဒသအလိုက္ လုပ္ႏိုင္ေခ်ရွိတာေတြကေတာ့ ကြဲျပားႏုိင္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ အခုခ်ိန္ ျပည္တြင္းမွာရွိေနတယ္ဆိုရင္ ျပည္တြင္းလႈပ္ရွားမႈေတြမွာ ကိုုယ္အားသန္တဲ့ ေထာင့္ကေန ပါ၀င္သင့္တာေပါ႔။ ဒါမွမဟုတ္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ျပည္ပေရာက္ေနရင္လည္း ျပည္ပ လႈပ္ရွားမႈေတြမွာ ပူေပါင္းပါ၀င္သင့္တာေပါ႔။ နအဖ သံရုံးေရွ႕ဆႏၵျပတာေတာင္းဆိုတာေတြ ၊ ဓါတ္ပံု ျပပြဲလုပ္ၿပီး ေဒသခံ ႏိုင္ငံသားေတြကို စည္းရုံးလူံ႕ေဆာ္တာေတြ၊ ရံပံုေငြ ေစ်းေရာင္ပြဲလုပ္တာေတြ၊ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ အမွတ္တရ တီရွပ္အက်ီေရာင္းခ်တာေတြမွာပူးေပါင္းပါ၀င္သင့္္ပါတယ္။
အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္သံရုံးေရွ႕ဆႏၵျပေတာင္းဆိုတာေတြကို မလုပ္ႏိုင္ရင္ေတာင္ ဓါတ္ပံုျပပြဲေတြကို သြားၾကည့္တာ၊ ရံပံုေငြ ေစ်းေရာင္းပြဲေတြကို လိုက္လံအားေပးတာ၊ အမွတ္တရ တီရွပ္ေတြကို ဝယ္ယူဝတ္ဆင္တာေတြ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္္။
ဒီလို အေသးငယ္ဆံုး လႈပ္ရွားမႈေတြနဲ႔ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီအေရးကို ပူးေပါင္းပါ၀င္ၿပီး အမ်ဳိးသားေရးတာ၀န္ကို စတင္ထမ္းေဆာင္တာက မလုပ္ႏုိင္ေသးတာကို လုပ္ခိုင္းေနျခင္း ေ၀ဖန္ေနျခင္းထက္ ပိုၿပီးအက်ဳိးမ်ားႏုိင္ေၾကာင္းတင္ျပလုိက္ရပါသည္။
(ကိုယ္တိုင္၀န္ခံခ်က္ ။ ။ ဒီစာကိုေရးလို႔ ဒီမိုကေရစီေရးလႈပ္ရွားေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားလို႔မထင္ပါနဲ႔ မိသားစုအတြက္စီးပြားလာရွာေနတဲ့ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားတစ္ဦးပါ၊ သို႔ေသာ္ကိုယ္မလုပ္ႏိုင္တဲ့ မလုပ္ရဲတဲ့အလုပ္ေတြ လုပ္ကိုင္ေနသူမ်ားကိုေတာ့ ေနာက္ကြယ္က အၿမဲအားေပးေနပါတယ္။ ေဘးထုိင္ ဘိုင္က် ဘုေျပာေနသူ တစ္ဦးေတာ့ မဟုတ္ေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား)။