အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ၁၉၉၀ျပည့္ ေအာင္ျမင္မႈ ဆက္လက္ သယ္ေဆာင္ေရး

က်ေနာ္သည္ ႏိုင္ငံေရးသမားမဟုတ္ပါ ။
မည္သည့္ ပါတီ၏ အဖြဲ႔ဝင္လည္း မျဖစ္ခဲ့ပါ ။
မည္သည့္ အစိုးရ လက္ပါးေစမွ်လည္းမဟုတ္ပါ ။
ႏိုင္ငံေရးဂုရုလည္းမဟုတ္ပါ ။

ေတာင္ကိုရီးယားႏိုင္ငံတြင္ အေနဆင္းရဲ အစားဆင္းရဲ ကိုယ္စိတ္ ၂ပါး ဆင္းရဲျခင္းျဖင့္ ဘဝရပ္တည္ေရးၾကိဳးပမ္းေနရင္း ၊ ျမန္မာျပည္ရွိ မိသားစုကို ခက္ခဲပမ္းပမ္းစြာျဖင့္ လုပ္ေကၽြးေနသူ ေရႊ႔ေျပာင္း အလုပ္သမား တစ္ဦးသာ ျဖစ္ပါသည္ ။ မွန္ေသာသစၥာစကားျဖစ္ပါသည္ ။

သို႔ရာတြင္ ယခုခ်ိန္၌ က်ေနာ္ မေျပာလ်င္ သမိုင္းအေၾကြးတင္လိမ့္မည္ဟု ခံစားမိပါသျဖင့္ ဤ ေဆာင္းပါးကို ေရးသားရျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။

စစ္အစိုးရေရးဆြဲခဲ့ေသာ ဥပေဒမ်ားႏွင့္ အမိန္႔စုစည္းမႈမ်ား တရားမွ်တမႈရွိသည္ မရွိသည္ကို အမ်ားသိရွိျပီးျဖစ္သျဖင့္ က်ေနာ္မေဝဖန္လိုပါ ။ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေနျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ျခင္း မဝင္ျခင္းကိုလည္း က်ေနာ္အေနျဖင့္ ဘာမွ်မေျပာလိုပါ ။
က်ေနာ္ေျပာလိုသည္မွာ စစ္အစုိးရကို ယွဥ္ျပိဳင္ဖို႔ရာမွာ စစ္ေရးနည္း ၊ အၾကမ္းဖက္ျခင္းနည္း ၊ လူထုတိုက္ပြဲနည္းတို႔သည္ ထိေရာက္ျခင္းမရွိႏိုင္ ၊ ျငိမ္းခ်မ္းေသာနည္းလည္း မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ကမၻာ့သမိုင္းတြင္ေရာ ျမန္မာသမိုင္းတြင္ပါ သမိုင္းသက္ေသမ်ား အျပည့္အစံုရွိျပီးျဖစ္ပါသည္ ။ မသိေသးသူမ်ား သခင္သန္းထြန္း ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေစာဘိုျမ ႏွင့္ အိုစမာ ဘင္လာဒင္ တို႔ကို ေမးၾကည့္က သိႏိုင္မည္ဟု သေဘာရပါသည္ ။

၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲအေၾကာင္းကိုလည္း အမ်ားသိရွိျပီးျဖစ္သျဖင့္ က်ေနာ္ ဘာမွ်မေျပာလိုပါ ။
အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရဒီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ေနရာသည္ မည္သည့္ေနရာတြင္ရွိသည္ကို ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္မ်ားကေရာ ျမန္မာျပည္သူတစ္ရပ္လံုးကပါ သိရွိျပီးျဖစ္သျဖင့္လည္း က်ေနာ္ဘာမွ်မေျပာလိုပါ ။

လက္ရွိအေနအထားတြင္ စစ္အစုိးရကို တရားဝင္ယွဥ္ျပိဳင္ဖို႔ရာမွာ ၊ စစ္အစိုးရက ဖြင့္ေပးထားေသာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲသည္သာလ်င္ တစ္ခုတည္းေသာ လမ္းေၾကာင္းျဖစ္ေနသျဖင့္ ၊ ပါတီအေနျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲမဝင္သည့္တိုင္ ပါတီကို ကိုယ္စားျပဳလိုသည့္ ၊ ၁၉၉၀ျပည့္ ေအာင္ျမင္မႈကို ဆက္လက္သယ္ေဆာင္သြားလိုသည့္ ပါတီဝင္မ်ားအေနျဖင့္ ၊ တစ္သီးပုဂၢလ ပုဂၢိဳလ္မ်ားအျဖစ္ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္သြားသင့္သည္ ၊ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေနျဖင့္လည္း ထို တစ္သီးပုဂၢလ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ရန္ ပါတီအေနျဖင့္ခြင့္ျပဳလိုက္ေၾကာင္း သို႔မဟုတ္ ကန္႔ကြက္ရန္မရွိေၾကာင္း ေၾကျငာခ်က္ ထုတ္ျပန္ေပးသင့္သည္ဟု ထင္ျမင္ယူဆပါသည္ ။ ထိုသို႔ ျပဳလုပ္ျခင္းအားျဖင့္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ မာနကိုလည္း ထိခိုက္ႏိုင္စရာမရွိႏိုင္ဟု က်ေနာ္ထင္ပါသည္ ။ မိခင္ပါတီအေနျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲမဝင္သည့္နည္းျဖင့္ ၾကိဳးပမ္းေနသလို ၊ အျခားတစ္ဖက္မွလည္း ပါတီဝင္မ်ားအေနျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္သည့္နည္းျဖင့္ တစ္ျပိဳင္တည္းတြင္ လမ္းေၾကာင္း ၂ ခုျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို ၾကိဳးပမ္းသင့္သည္ ဟု သေဘာရပါသည္ ။ သို႔မွသာ ၁၉၉၀ျပည့္ႏွစ္၏ အရွိန္အဟုန္ကို ျပည္သူမ်ား ဆက္လက္ သယ္ေဆာင္ႏိုင္ခြင့္ရလိမ့္မည္ဟု ယူဆပါသည္ ။

အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေနျဖင့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမဝင္ျခင္းေၾကာင့္ ၊ စစ္အစိုးရအေနျဖင့္ လည္းေကာင္း ၾကံ့ဖြံ႕အဖြဲ႔ဝင္မ်ားအေနျဖင့္လည္းေကာင္း ဝမ္းနည္းေနလိမ့္မည္ဟု က်ေနာ္မထင္ပါ ။

က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံမွ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီသည္လည္းေကာင္း ၊ ကေမၻာဒီးယားမွ ခမာနီအဖြဲ႔သည္ေကာင္း ၊ တစ္စံုတစ္ရာေမွ်ာ္မွန္းႏိုင္သည့္ အေနအထားတြင္ ရွိေနခဲ့ၾကေသာ္လည္း ၊ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲကို ေက်ာခိုင္းခဲ့သျဖင့္ ယခုအခါ မူလ အေျခအေနသို႔ျပန္လည္ေရာက္ရွိရန္မွာ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ေသာ အေျခအေနသို႔ေရာက္ရွိသြားျပီျဖစ္သည့္ သာဓကမ်ားရွိခဲ့သည္ကိုလည္း မွတ္သားရဖူးပါသည္ ။

ထို႔ျပင္ ေတာင္ကိုရီးယားႏိုင္ငံသည္လည္း စစ္အစိုးရကျပဳလုပ္ေပးသည့္ ပထမဆံုးေသာ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ၊ ဒီမိုကရက္တစ္အင္အားစုမ်ားက စုစည္းမႈမရွိဘဲ ၊ ပါတီေပါင္းမ်ားစြာ အကြဲကြဲအျပဲျပဲ ပါဝင္ယွဥ္ျပိဳင္ခဲ့ၾကရာ ၊ ျပည္သူလူထုက မည္သည့္ပါတီကို မဲေပးရေကာင္းမသိျဖစ္ကာ ၊ မဲမ်ား ကြဲသြားခဲ့ျပီး လူသိမ်ားေနေသာ စစ္အစိုးရကိုယ္စားလွယ္မ်ားသာ အႏိုင္ရသြားခဲ့ေၾကာင္း ၊ ေနာင္ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားက်မွသာ ဒီမိုကရက္တစ္အင္အားစုမ်ား ျပန္လည္စုစည္းႏိုင္ခဲ့သျဖင့္ ဒီမိုကရက္တစ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက အႏိုင္ရႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း သမိုင္းသင္ခန္းစာမ်ားကိုလည္း မွတ္သားရဖူးပါသည္ ။

ဥပေဒဆိုသည္မွာ အေသ မဟုတ္ ။ ဥပေဒကို ႏိုင္သူတို႔က ျပ႒ာန္းႏိုင္သည္ဟု ထင္ပါသည္ ။ ထို႔အတူ ႏိုင္ငံေရးစနစ္မ်ားသည္လည္း အေသမဟုတ္ဟု ထင္ပါသည္ ။

ဒီမိုကေရစီ ဘိုးေအ အေမရိကန္သည္ပင္လ်င္ ျပည္သူလူထုအက်ိဳး အမွန္အကန္ ကိုယ္စားျပဳမည့္ လြတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို ေရြးခ်ယ္တင္ေျမာက္ေပးႏိုင္ျခင္းမရွိခဲ့သျဖင့္ ၊ မဲဆြယ္ေကာင္းျပီး အႏိုင္ရခ်ိန္တြင္ အရင္းရွင္အက်ိဳးစီးပြါးကိုသာ ၾကည့္သည့္ အမတ္ေလာင္းမ်ားကိုသာ ေရြးခ်ယ္မိလ်က္သား ျဖစ္ေနၾကသျဖင့္ ၊ မဲဆႏၵရွင္အေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း မဲေပးရန္ စိတ္မဝင္စားၾကသျဖင့္ ၊ ျပည္သူလူထုကို အက်ိဳးမျပဳခဲ့သည့္ က်န္းမာေရးအာမခံစနစ္ ဥပေဒကို ျပဳျပင္ရန္ ၾကိဳးစားခဲ့ၾကသည္မွာ အၾကိမ္ၾကိမ္ ရွိခဲ့ေသာ္လည္း ေအာင္ျမင္မႈမရဘဲ ၊ မူလဥပေဒျပ႒ာန္းခဲ့ခ်ိန္မွ ၉၈ ႏွစ္ၾကာခဲ့ေၾကာင္း ၊ လက္ရွိသမၼတ အိုဘားမားသည္ပင္လ်င္ အၾကိမ္တစ္ရာေက်ာ္ ညွိႏႈိင္းေဆြးေႏြးခဲ့ရေၾကာင္း ၊ ယခုအခါ ျပိဳင္ဖက္ လြတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ရာႏႈန္းျပည့္ကန္႔ကြက္ေနသည့္ၾကားမွ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ လိုက္ႏိုင္ျပီဟုလည္း မွတ္သားရဖူးပါသည္ ။

ဤသည္မ်ားေၾကာင့္ ၊ လာမည့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အဆင့္ဆင့္ေသာ လြတ္ေတာ္မ်ားသို႔ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေသာ ဒီမိုကရက္တစ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ေရာက္ရွိေနေစေရး ၾကိဳးပမ္းသင့္သည္ဟု သေဘာရပါေၾကာင္း ။


ေလးစားမႈျဖင့္-
ကိုဝိုင္း (မိုးညွင္း)

မွတ္ခ်က္ ။ သေဘာထား တိုက္ဆိုင္မႈမရွိသူမ်ား ဒီမိုကေရစီသေဘာအရ လြတ္လပ္စြာ ဆဲႏိုင္ၾကပါေၾကာင္း ။