သား မဆဲေတာ႔ဘူး ေမေမ

ေရးသားသူ — ေနလင္း

ဗုဒၶျမတ္စြာေဟာၾကားတဲ႔ တရားေတာ္ေတြ ဇာတ္ေတာ္ေတြဟာ ဘ၀ေနနည္း ၊ ဘ၀ေသနည္းေတြကို စနစ္တက် အေၾကာင္းအက်ိဳးျပျပီး ဆံုးမသြန္သင္တယ္ လို႔ ေျပာရင္ စာဖတ္သူေတြကလဲ အၾကြင္းမဲ႔ လက္ခံပါလိမ္႔မယ္။ ဒါေပမယ္႔ ဘ၀ ျပႆနာနဲ႔ ၾကံဳရင္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ဆံုးမခဲ႔တဲ႔ နည္းေတြနဲ႔ ေျဖရွွင္းဖို႔က်ေတာ႔ ဘာသာေရးဗဟုသုတ ရွိမွ ရုတ္္တရက္ မွတ္မိႏိုင္ပါတယ္။

ဘုရားရွင္က သတၱ၀ါေတြကို ေတြ႔တာနဲ႔ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာ ၊သမထ ဘာ၀နာေတြပဲ တန္းေဟာတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ တရားကို နာခံႏိုင္သူနဲ႔ လိုက္ဖက္တဲ႔ အေျခအေန ၊ စိတ္ေနသေဘာထား၊ဥာဏ္ရည္ဥာဏ္ေသြးစတာေတြကိုပါ ေထာက္ခ်င္႔ျပီးသင္႔ေတာ္သလို ဆံုးမေတာ္မူပါတယ္


ဥပမာ အားျဖင္႔ တခ်ိန္တုန္းက ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ၾကြလာရာ လမ္းမွာ ေျမြေဟာက္ၾကီးတစ္ေကာင္ကို ကေလးေတြက တုတ္ေတြနဲ႔ ရိုက္လိုက္ ၊ေနာက္ျပန္ဆုတ္လိုက္ နဲ႔ သတ္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနၾကတယ္။ေျမြေဟာက္ၾကီးကလဲ ေျပးစရာမရွိေတာ႔ ဟိုဘက္လွည္႔ျပီး ကိုက္ဖို႔ ျပင္လိုက္ ၊ ဒီဘက္လွည္႔ျပီး ကိုက္ဖို႔ ျပင္လိုက္နဲ႔ တရွူးရွူးျဖစ္ေနတာေပါ႔ ။ ဒီအခါ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က

ကေလးတို႔ ဘာလုပ္ေနၾကတာလဲ ။ ေျမြေဟာက္ၾကီးဘုရား ။

ေျမြေဟာက္ၾကီးက ဘာျဖစ္လို႔လဲ ၊ အဆိပ္ျပင္းတယ္ဘုရား ကိုက္ရင္ ေသလိမ္႔မယ္။

ေသရမွာ ေၾကာက္ၾကသလား ကေလးတို႔။ ေၾကာက္တာေပါ႔ ဘုရား ။

ေျမြေဟာက္ၾကီးကေရာ ဘာလို႔ ရန္တံ႔ုျပန္ဳျပီး ထြက္ေျပးဖို႔ ဆို ၾကိဳးစားေနတာလဲ ။ သူလဲ ေသမွာေၾကာက္လို႔ ေနမွာေပါ႔ ဘုရား ။

သူလဲ ကေလးတို႔လိုပဲ ေသမွာေၾကာက္တာပဲလား။ ေၾကာက္မွာေပါ႔ ဘုရား ။

ဒါဆို ကေလးတို႔ရယ္ ၊ ေသမွာ ေၾကာက္တဲ႔ သူ အခ်င္းခ်င္း မသတ္ၾကပါနဲ႔လား။သူလဲ ကိုယ္႔လို ေၾကာက္ေနရွာတယ္ ဆိုျပီး ကိုယ္ခ်င္းစာ ေမတၱာ ထားလိုက္ၾကပါလား ..တဲ႔ ။ ကေလးေတြလဲ ပင္ပန္းေနတဲ႔ ေျမြေဟာက္ၾကီးကို ၾကည္႔ျပီး သနားသြားၾကတယ္။ ဘုရားရွင္ကို ကန္ေတာ႔ျပီး အေ၀းမွာ သြားကစားၾကတယ္။

ဒီမွာဆိုရင္ ကေလးေတြကို ပါဏာတိပါတ္ သူ႔အသက္သတ္က …..စသည္ တရားေတြ မေဟာပါဘူး။ နားလည္စာနာတတ္ေအာင္ သင္ေပးလိုက္တာပါပဲ ။ ဒါေၾကာင္႔ဘုရားရွင္ေဟာတဲ႔ တရားေတြကို ဒီေခတ္လူငယ္ေတြကလဲ ခပ္ေရွာင္ေရွာင္မေနဘဲနဲ႔ ေလ႔လာေစခ်င္တာပါပဲ။ ဒီတရားေတာ္ ဇာတ္ေတာ္ေတြကေန ဘ၀အေတြ႔အၾကံဳ ေျဖရွင္းနည္းေတြ မ်ားစြာ ရပါလိမ္႔မယ္။

အခုေနာက္ပိုင္း ျမန္မာလူငယ္ေတြဟာ ဆဲဆိုတဲ႔ စကားေတြကို သာမာန္ေန႔စဥ္ေျပာစကားေတြမွာပါ ထည္႔ျပီး သံုးေနၾကတာ ၀မ္းနည္းစရာေတြ႔ေနရပါတယ္။ ေရရြတ္တာေလးေတြ၊ ၀မ္းသာတာ၊ ၀မ္းနည္းတာ၊စိတ္တိုတာ၊အံ႔ၾသတာ ၊ ေနာက္ေျပာင္တာ စသည္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အေျခအေနမွာ ျမန္မာလို ၊ဒါမွမဟုတ္ ၊ အဂၤလိပ္လို ဆဲတဲ႔ စကားလံုးေလးေတြကို ထည္႔ျပီး ေျပာၾကတာ သတိထားမိပါတယ္။ကြ်န္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္ကလဲ ဒီေလာက္မဆိုးေပမယ္႔ တခါတေလ ဆဲမိတတ္ပါတယ္။ ဆဲတာနဲ႔ ၾကံဳရတိုင္း ေမေမ႔ကို သတိရတယ္။

စကားမစပ္ ကြ်န္ေတာ႔ ေမေမက ဖီေလာ္ဆိုဖီနဲ႔ ေက်ာင္းျပီးထားတယ္။ ဆရာ နႏၵာသိန္းဇံ ရဲ႔ တပည္႔ေတြထဲက တစ္ေယာက္ပဲ ဆိုေတာ႔ သူေျပာခ်င္တာကို ဇာတ္လမ္း ပံုျပင္ ဇာတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ ဥပမာေပးျပီး နားလည္ေအာင္ ေျပာေလ႔ေျပာထရွိတယ္။ သူ႔ဆရာ အတိုင္းေပါ႔ ။ ဒီလို ေျပာလို႔မွ မရရင္ေတာ႔ ေဆာ္ပေလာ္တီးတာပဲ ။ဒါေတာ႔ ဆရာ နႏၵာသိန္းဇံနဲ႔ မတူေတာ႔ဘူးထင္တယ္။ စိန္စတင္းနဲ႔ တူသြားျပန္တယ္။ ရိုက္တာလဲ မေျပာနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ကလဲ လိမၼာသလိုလို နဲ႔ ဆိုးတယ္။ စေနသားပဲ ၊ ဒါေတာင္ ေနက် ၊ ေရတက္ေမြးထားလို႔ ေတာ္ေသးတယ္။ ဘယ္ေလာက္ဆိုးလဲ ဆိုရင္(၁၀)တန္းတုန္းကေပါ႔ ၊ မနက္ေစာေစာ ေက်ာင္းသြားေတာ႔ ကိုယ္႔အိမ္ေသာ႔ ကို ယူမသြားမိဘဲ အိမ္ထဲမွာတင္ ေမ႔က်န္ခဲ႔တယ္။ ေက်ာင္းက ျပန္လာေတာ႔ အိမ္မွာက အားလံုး ရံုး ၊ေက်ာင္း သြားေနၾကျပီ ။ ကိုယ္ကေစာေစာျပန္ေရာက္ေတာ႔ ကိုယ္ပဲ ေသာ႔ဖြင္႔ျပီး အိမ္ထဲ၀င္ရမွာ။ ဒီေတာ႔ဗို္က္လဲ ဆာလာေတာ႔ အိမ္ထဲ၀င္ဖို႔ပဲ စဥ္းစားတယ္။ဘာလုပ္တယ္ထင္လဲ ။ အိမ္ ခင္းထားတဲ႔ပ်ဥ္ေတြကို ခြာျပီး အိမ္ထဲ၀င္တယ္။ထမင္းစားျပီးမွ ေသာ႔ယူျပီး အေပါက္ကေန အျပင္ျပန္ထြက္၊ေသာ႔ဖြင္႔ျပီး အိမ္ထဲ ဟန္မပ်က္ျပန္၀င္ေနတယ္။ေနာက္ေတာ႔ မိဘေတြသိသြားျပီး သတိေပးၾကတယ္။ သူခိုးလမ္းျပမလုပ္နဲ႔ စသည္ ဆံုးမတယ္။ ေနာက္ (၃)လေလာက္အၾကာမွာ ဒီအတိုင္း ေသာ႔ေမ႔က်န္ျပန္တယ္။ ဒီတခါေတာ႔ ပ်ဥ္မခြာရဲေတာ႔တာနဲ႔ အိမ္ေခါင္မိုးေပၚရေအာင္တက္၊ သြပ္ခြာျပီး အိမ္ထဲ၀င္ ၊ ထမင္းစားျပီး အရင္လိုပဲ ဟန္မပ်က္ေနတယ္။ ဒီတခါေတာ႔ ေကာင္းေကာင္းအရိုက္ခံလိုက္ရတယ္။ရပ္ကြက္လူၾကီးေတြေတာင္လာဆြဲေသးတယ္ ထင္တယ္။ အမယ္ အရိုက္ခံေနရတုန္းကေတာင္ ေတြးမိေသးတယ္။ ဒီေလာက္ရိုက္ၾကတာ ငါက ေမြးစားသားမ်ားလားေပါ႔ ။ ကိုယ္ဆိုးတာေတာ႔ မေတြးေတာ႔ိဘူး။

ဆဲမိတဲ႔ အေၾကာင္းေလး ျပန္ဆက္ရေအာင္ အိမ္မွာေတာ႔ ကြ်န္ေတာ႔ အေဖ နဲ႔ အေမ ဆီက ဆဲဆိုတာမ်ိဳး တခါမွ မၾကားဖူးပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္လဲ ရပ္ကြက္ထဲက (၀ါ) စာသင္ေက်ာင္းက ေန ဆဲတတ္လာတယ္ ထင္တာပဲ။ မွတ္မွတ္ရရ တစ္ၾကိမ္ပါ။ ကြြ်န္ေတာ္ ပိုက္ေက်ာ္ျခင္း ကစားရင္း ရံွဴးသြားလို႔ ကစားေဖာ္သူငယ္ခ်င္းကို သူည့ံလို႔ဆိုျပီး ဆဲမိပါတယ္။ ဒါကို ျဖစ္ခ်င္ေတာ႔ ရံုးကျပန္လာတဲ႔ ေမေမက ျခင္းကြင္းနားက ျဖတ္အသြား ၾကားသြားပါတယ္။ အိမ္ကို ျပန္ေရာက္ ေရခ်ိဳး ထမင္းစားျပီးေတာ႔မွ ဆဲတာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေမေမက ဘုရားရွင္ေခတ္က ဇာတ္ေတာ္တစ္ခု ေျပာျပပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က ဒီဇာတ္ေတာ္ကို ျပန္ေျပာျပျပီး ညီအကိုေတြကို ဆင္ျခင္ သတိထားေစခ်င္တာပါ။ ေမေမေျပာတဲ႔ ဇာတ္လမ္းက

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ သာ၀တၱိမွာ သတင္းသံုးစဥ္အခါက ပုဏၰားၾကီးတစ္ေယာက္က ျမတ္စြာဘုရားရွင္ သတင္းသံုးေနရာ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ အေပါက္၀နားကေနု ရင့္ရင့္သီးသီး ဆဲေရးတိုင္းထြာေနပါသတဲ႔။ ( ဘုရားရွင္ သာ၀တၱိမွာသတင္းစသံုးစဥ္ကာလမွာ ဒီလိုျဖစ္စဥ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။ ဒိ႒ိဆရာၾကီးေတြက ပိုက္ဆံေပးျပီး ဆဲခိုင္းတာ ၊ေႏွာက္ယွက္ခိုင္းတာေတြပါ ) ဒီပုဏၰားၾကီးက မနက္ပိုင္းကတည္းက လာျပီးဆဲေနလိုက္တာ ျမတ္စြာဘုရားက ဘာမွ ျပန္မေျပာေတာ့ ပိုၿပီးမိုက္မိုက္ရွိုင္းရိုင္း ဆဲပါတယ္။ ဆဲလိုက္တာမွ တေနကုန္ေအာင္ ကို ဆဲေနတာပဲ။ ညီေတာ္အာနႏၵာကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကို မေက်မနပ္ ေဒါသထြက္ေနၿပီ။ ျမတ္စြာဘုရားက ဆံုးမၿပီးတားထားတာေပါ့ ၊ မထြက္ပါနဲ႔ ဆိုျပီးေတာ႔ ။ ေက်ာင္းထဲမွာ တရားပြဲေတြလဲ ရွိေတာ႔ ဒီျမိဳ႔မွာ သတင္းသံုးကာစ ဘုရားရွင္အတြက္ မေက်နပ္္စရာေတာ႔ အမွန္ပါ။
ညေနပိုင္းအထိေရာက္လာေတာ့ ပုဏၰားၾကီးလည္းေတာ္ေတာ္ေမာလာျပီး မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ျမတ္စြာဘုရားကို ေက်ာင္းေပၚတက္ျပီး ေမးေတာ႔တာပဲ။

“႐ွင္ၾကီးေဂါတမ ကၽြႏု္ပ္ဒီေလာက္ ရင့္ရင့္သီးဆဲေရးတိုင္းထြာေနတာဘယ္ႏွယ္မွ မေနဘူးလား” တဲ႔ ။

ဘုရားရွင္က “ပုဏၰားၾကီး၊ အသင့္ကို ေမးခြန္းတစ္ခုေမးမယ္။ အသင္ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္း၊ အေပါင္းအသင္း ေဆြမ်ဳိး၊မိသားစု ေတြကို လက္ေဆာင္ပစၥည္း ေပးဖူးသလား။”

“ေပးဖူးတာေပါ့ ႐ွင္ၾကီးေဂါတမ”

“ေပးဖူးတယ္ဆိုရင္ တကယ္လ႔ို အဲဒီလက္ေဆာင္ကို အသင္ေပးတဲ႔လူက လက္မခံခ႔ဲရင္ အဲဒီလက္ေဆာင္က ဘယ္သူဆီမွာ႐ွိမလဲ။”

“ကၽြႏ္ုပ္ဆီမွာပဲ ႐ွိေနမွာေပါ့။”

“ေအး…အဲဒီလိုပဲ။ ဒီေန႔ တေနကုန္ အသင္ေပးေနတဲ႔လက္ေဆာင္ကို ကၽြႏ္ုုပ္က လက္မခံဘူး။မယူဘူး “ တဲ႔။

ဒီအခါမွာ ပုဏၰားၾကီးကေတာ္ေတာ္အံ႔ၾသသြားတယ္။

ျမတ္စြာဘုရားက-

“ပုဏၰားၾကီး…ဆဲေရးတယ္ ဆိုတာ မစင္ေတြကို ပါးစပ္မွာငံုၿပီး တစ္ဖက္လူကို ေထြးမွဳတ္တာမ်ဳိး ျဖစ္တယ္။ တစ္ဖက္လူကို မစင္ေပတာ၊ မေပတာကေနာက္ ၊ မိမိကေတာ႔ ပါးစပ္မွာ မစင္ကို အရင္ဦးဆံုးငံုထားရၿပီ။ တစ္ဖက္လူက ေ႐ွာင္ႏုိင္ရင္ လြတ္ေကာင္း လြတ္သြားႏုိင္တယ္။ မိမိမွာေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ မစင္ကို ငံုၿပီးေနၿပီ။”

ျမတ္စြာဘုရားက ဆက္ျပီးရွင္းျပပါတယ္။

“ပုဏၰားၾကီး ပထမဆံုး ဆဲေရးေနတဲ႔လူရဲ႕ သ႑ာန္မွာ ေဒါသဆိုတဲ႔ စိတ္ရဲ႕ အညစ္အေၾကးျဖစ္ေပၚတယ္။ တစ္ဖက္လူကိုလည္း ေဒါသျဖစ္ေစလိုတဲ႔ဆႏၵဆိုး နဲ႕ဆဲေရးတာပဲ။ သူစိတ္ဆိုးသြားပါေစ ၊ နစ္နာသြားပါေစ ၊ အရွက္ရသြားပါေစ စတဲ႔ ေစတနာဆုိးေတြနဲ႔ ဆဲေတာ႔တာပါပဲ ။ ဒါကိုတစ္ဖက္လူက လက္ခံသည္ ျဖစ္ေစ၊ လက္မခံသည္ျဖစ္ေစ မိမိမွာေတာ့ ေဒါသအညစ္အေၾကး စြန္းထင္းတာပဲ။ဒါကို သတိထားသင္႔တယ္။” လို႔ ဆံုးမေတာ္မူပါတယ္ တဲ႔။

ဒီအခါမွာ ပုဏၰားၾကီးက ရိုက်ိဳးစြာ ကန္ေတာ႔ ျပီးေတာင္းပန္ပါတယ္…တဲ႔ ။ ဇာတ္ေတာ္ဆံုးေတာ႔ ေမေမက သားၾကီးလဲ ဒီေန႔ မစင္ေတြ ငံုထားတယ္။ မရြံဘူးလား လို႔ ေမးပါတယ္။

ေမေမက ဆက္ေျပာတယ္။

အကုသိုလ္တရားေတြ သံသရာေတြကို ေမေမ အက်ယ္ခ်ဲ႔ျပီး မရွင္း ခ်င္ေသးဘူး တဲ႔။ ေလာက လူ႔ေဘာင္မွာ ၊ ေမေမတို႔ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေျပာေနက် စကားရွိတယ္ မဟုတ္လား သားၾကီး တဲ႔။ အမိယုတ္ေတာ႔ ႏွဳတ္ၾကမ္းတယ္။ အဖယုတ္ေတာ႔ ကိုယ္ၾကမ္းတယ္ ဆိုတာေလ။ သားၾကီးရဲ႔ အျပဳအမူ ၊အေျပာအဆို ယုတ္ရင္းၾကမ္းတမ္းမႈေတြေၾကာင္႔ ဘာသာတရား အဆံုးအမေအာက္မွာ ယဥ္ေက်းစြာေနတဲ႔ မိဘေတြကို ယုတ္နိမ္႔သူေတြရယ္လို႔ သူမ်ားအထင္ေသးေအာင္ မလုပ္ပါနဲ႔ တဲ႔ ။

ကြ်န္ေတာ္ ေျပာစရာ တစ္ခုပဲ ရွိပါတယ္။

သား မဆဲေတာ႔ဘူး ေမေမ…လို႔ ။



တရားစစ္ တရားမွန္ၿဖင့္ ခ်မ္းသာၾကပါေစ
ေနလင္း
ၿမန္မာမိသားစုဂ်ာနယ ္(၂) မွ စာမူ