ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားအတြက္ ျပဌာန္းသည့္ ထြဲဂ်ိဂြန္ဥပေဒသစ္အား ကန္႕ကြက္ပါသည္။

ေရးသားသူ — စိုးမုိးသူ

အလုပ္သမားဥပေဒအား ခ်ိဳးေဖာက္သည့္ ထြဲဂ်ိဂြန္ဥပေဒသစ္ဖ်က္သိမ္းေရး အေရးေပၚေကာ္မတီ၏ ထုတ္ျပန္ခ်က္ျဖစ္သည္။
(ေကာ္မတီတြင္ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားအဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားလူ႕အခြင့္ေရးဆိုင္ရာ NGOမ်ား၊ ေရွ႕ေနမ်ား ပူးေပါင္းပါ၀င္ထားျပီး ဥပေဒက်င့္သံုးမည့္ ၇လ ၂၉ထိ ကန္႕ကြက္သည့္ လႈပ္ရွားမႈမ်ားအား အဆင့္လိုက္ ျပဳလုပ္သြားရန္ ရည္ရြယ္ဖြဲ႕စည္းထားသည္)

၁။ 2014.1.28တြင္ ျပဌာန္းခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားအလုပ္သမားအသံးျပဳျခင္းဆိုင္ရာဥပေဒေအာက္တြင္ ျပဳျပင္မြန္းမံလိုက္ေသာ ဥပေဒအခ်ိဳ႕အား လာမယ့္ 2014.7.29တြင္ က်င့္သံုးေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီ ဥပေဒမ်ားအနက္ ႏိုင္ငံမွထြက္ခြာသည့္အခါ ရရွိသည့္ အာမခံေၾကးျဖစ္သည့္ လုပ္သက္ခံစားခြင့္(ထြဲဂ်ိဂြန္ဟု ဆက္လက္အသံုးျပဳေရးသြားမည္) လက္ခံရရွိမည့္ ကာလအား ႏိုင္ငံမွ ထြက္ခြာျပီးေနာက္ ၁၄ရက္အတြင္း ရရွိမည္ဟု ပါရွိသည္။

ဒီမိုကရက္တစ္အလုပ္သမားသမဂၢမွ တင္သြင္းေမးျမန္းခဲ့တဲ့ ေမးခြန္းမ်ားကို ေျဖဆိုသည့္ အလုပ္သမား၀န္ၾကီးဌာန၏ ရွင္းလင္းခ်က္မ်ားကိုၾကည့္သည့္အခါ ႏိုင္ငံျခားသားအလုပ္သမားမ်ားသည္ ကိုရီးယားႏိုင္ငံတြင္း လုပ္သက္ျပည့္ျပီး ထြက္ခြာသည့္ ေန႕မွစျပီး ၁၄ရက္အတြင္း အာမခံဌာနမွတဆင့္ အာမခံေၾကးမ်ားကို လက္ခံရရွိႏုိင္သည္ဟု ပါရွိသည္။

ထို႕ျပင္ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားသည္ လုပ္ငန္းခြင္ေျပာင္းေရႊ႕သည့္အခါ အလုပ္ရွင္ေဟာင္းႏွင့္ အလုပ္ရွင္သစ္သည္ အဆိုပါ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားအတြက္ ထြဲဂ်ိဂြန္အာမခံေၾကးအား ဆက္လက္ျပီး ထည့္သြင္းထားရမည္ျဖစ္ျပီး ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားသည္ ထိုသို႕ စုေဆာင္းထားသည့္ ေငြမ်ားအား ႏိုင္ငံတြင္းမွ ထြက္ခြာသည့္အခါ (ထြက္ခြာျပီး၁၄ရက္အတြင္း )လက္ခံ ရရွိႏုိင္သည္ဟုဆိုသည္။ ထို႕ျပင္ လုပ္ငန္းေျပာင္းေရႊ႕ျခင္းေၾကာင့္ ယခင္ အလုပ္ရွင္ထံမွ ရရွိရမည့္ ထြဲဂ်ိဂြန္သည္ အာမခံဌာနမွ ေပးသည့္ ပမာဏထက္ မ်ားေနပါက ျခားနားသည့္ ပမာဏအား ယခင္ အလုပ္ရွင္ထံမွ လက္ခံ ရယူႏုိင္သည္ဟုဆိုထားသည္။

၂။ ထြဲဂ်ိဂြန္ဟူသည္ အေျခခံလစာေပၚ မူတည္တြက္ခ်က္ျပီး အာမခံဌာနတြင္ အခ်ိဳးက် ေပးေဆာင္ရသည္ျဖစ္သည္။ အလုပ္မွ ထြက္သည့္အခါ ရရွိသည့္ ထြဲဂ်ိဂြန္သည္ အာမခံဌာနမွ ရရွိရမည့္ ပမာဏထက္ အျမဲမ်ားေလ့ရွိသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားသည္  အာမခံဌာနမွ ရသည့္ေငြထက္ ျခားနားသည့္ ထြဲဂ်ိဂြန္ေငြ ပမာဏအား အလုပ္ရွင္ထံမွ ထပ္မံ ေတာင္းဆိုရယူလာခဲ့ၾကသည္။

သို႕ေသာ္

ယခုျပဌာန္းလိုက္သည့္ ဥပေဒအရ ႏိုင္ငံတြင္းမွ ထြက္ခြာသည့္အခါမွသာ ထြဲဂ်ိဂြန္အား ရယူႏုိင္သည့္အတြက္ ယခင္လုပ္ငန္းရွင္ထံမွ ထပ္မံ ရရွိရမည့္ ျခားနားသည့္ ေငြပမာဏအား ေတာင္းဆိုရန္ နည္းလမ္းမရွိေခ်။ ႏိုင္ငံတြင္းမွ ထြက္ခြာျပီးေနာက္မွ လုပ္ငန္းရွင္ထံမွ ျခားနားသည့္ ေငြပမာဏကို ေတာင္းဆိုဖို႕ဆိုသည္ကား လက္ေတြ႕တြင္ မျဖစ္ႏုိင္ေခ်။ထိုသို႕ျဖစ္လွ်င္ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားအတြက္ ထြဲဂ်ိဂြန္ ရယူႏိုင္မည့္ ျဖစ္ႏိုင္ေခ် ေလ်ာ့နည္းလာျခင္းႏွင့္ အမွန္တကယ္ ရရွိရမည့္ ေငြေၾကးပမာဏထက္ ေလ်ာ့ျပီး ရဖို႕သာရွိသည္။

ထို႕ျပင္ လုပ္ငန္းခြင္ေျပာင္းေရႊ႕ထားသည့္ အလုပ္သမားသည္ ထြဲဂ်ိဂြန္မ်ားအား လုပ္ကိုင္ခြင့္ကာလ အမ်ားဆံုးျဖစ္သည့္ ၄ႏွစ္ ၁၀လျပည့္ျပီးေနာက္ ႏိုင္ငံတြင္းမွ ထြက္ခြာသည့္ေန႕တြင္သာ လက္ခံရယူရမည္ဟု ဆိုထားျပီး ယခင္ လုပ္ငန္းခြင္ အသီးသီးထံမွ ရရွိရမည့္ ျခားနားသည့္ ထြဲဂ်ိဂြန္ေငြပမာဏမ်ားကိုသာ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားထံမွ ေတာင္းဆိုရယူရမည္ဟုဆိုသည္မွာလည္း လက္ေတြ႕တြင္ မျဖစ္ႏိုင္ေခ်။

အလုပ္ထြက္သည့္အခါတိုင္း ရရွိရမည့္ ထြဲဂ်ိဂြန္ပမာဏအား အတိအက် အျပိီးအစီး တြက္ခ်က္ထားရွိရန္ လိုအပ္ျပီး ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားအားလံုးသည္ ေငြေၾကးဆံုးရံႈးမည္ စိုးရိမ္ၾကေသာေၾကာင့္ အလုပ္ေျပာင္းေရႊ႕သည့္ ကာလအတြင္း မိမိတို႕ ထြဲဂ်ိဂြန္အား ေတာင္းဆိုရယူေလ့ရွိၾကသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ယခုဥပေဒပါ ျပဌာန္းထားသည့္ လုပ္ငန္းခြင္ေျပာင္းေရႊ႕သည့္အခါတိုင္း ရရွိရမည့္ ထြဲဂ်ိဂြန္ အာမခံေငြအကုန္လံုးအား လက္ခံ ရယူခြင့္ မေပးပဲ ျခားနားသည့္ ပမာဏကိုသာ လုပ္ငန္းရွင္ထံမွ ေတာင္းယူရမည္ဆိုသည္မွာ လက္ေတြ႕မွာ မျဖစ္ႏိုင္ေခ်။

၃။ အလုပ္သမား၀န္ၾကီးဌာနသည္ လုပ္ငန္းခြင္ေျပာင္းေရႊ႕သည့္အခါတိုင္း ထြဲဂ်ိဂြန္ကို ရယူသည္ထက္ ေငြအားလံုးကို စုေဆာင္းထားျပီး ႏုိင္ငံမွ ထြက္ခြာသည့္အခါမွသာ လက္ခံယူျခင္းျဖင့္ ေငြေၾကးအေျမာက္အျမားကို ရယူႏုိင္ျပီး အမိႏိုင္ငံတြင္လည္း အရင္းအႏွီးအျဖစ္ အသံုးျပဳႏုိင္မည့္ ေထာက္ကူမႈအား ရရွိမည္ဟုဆိုသည္။

ထို႕ျပင္ ထြဲဂ်ိဂြန္အား ထုတ္ယူျပီးေနာက္ ႏိုင္ငံတြင္းမွ မထြက္ခြာပဲေနသည့္ အတြက္ တရားမ၀င္ေနထိုင္သူမ်ားျဖစ္ပြားေနရသည့္အတြက္ ယင္းျပသနာအား ျဖစ္ျပီးမွ လိုက္လံဖမ္းဆီးႏွင္ထုတ္တာထက္ မျဖစ္ခင္ၾကိဳတင္တားဆီးသည္က ပိုသင့္ေလ်ာ္သည္ဟု ေျပာဆိုထားသည္။

  အလုပ္သမားဥပေဒ အပိုဒ္၃၆တြင္ အလုပ္သမားသည္ အလုပ္ထြက္ျပီး ၁၄ရက္အတြင္း ထြဲဂ်ိဂြန္အား လက္ခံရယူႏိုင္သည္ဟုပါရွိေသာ္လည္း ဥပေဒသစ္သည္ အလုပ္သမားဥပေဒပါ ထြဲဂ်ိဂြန္လက္ခံရယူႏုိင္သည့္ ကာလအား ဆန္႕က်င္ျပီး သတ္မွတ္ထားသည္။ အလုပ္သမား၀န္ၾကီးဌာနသည္ ဥပေဒသစ္အား ျပဌာန္းရသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္အား ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား၏ အလုပ္သမားဘ၀ဖူလံွဳေရးအတြက္ ရည္စူးသည္ဟု ဆိုထားေသာ္လည္း အမွန္ေတာ့ တရားမ၀င္ေနထုိင္သူ ျဖစ္ပြားမႈ တားဆီးေရးအတြက္ ရည္ရြယ္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ ယင္းဥပေဒသည္ တရားမ၀င္ေနထိုင္သူျပသနာႏွင့္ ထြဲဂ်ိဂြန္ေပးျခင္း ထို၂ခု မည္သို႕မွ ဆက္စပ္မႈမရွိသည္ကို အတင္း ခ်ိတ္ဆက္ထားျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

၄။ ထြဲဂ်ိဂြန္ဟူသည္ လစာခံစားခြင့္တြင္ အက်ံဳး၀င္သည္။ လုပ္အားခအား ေတာင္းဆိုပိုင္ခြင့္သည္ ကိုရီးယားျပည္သူမ်ား၏ ကိုယ္ပိုင္အခြင့္အေရးျဖစ္သလို ကိုရီးယားႏိုင္ငံတြင္း ေနထိုင္သူ အားလံုး၏ လူ႕အခြင့္အေရးပင္ျဖစ္သည္။

တရားမ၀င္ေနထိုင္သူ တားဆီးေရးအတြက္ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား၏ လုပ္ငန္းခြင္အေျခအေန တိုးတက္ေကာင္းမြန္လာေစေရး၊ လူ၀င္မႈၾကီးၾကပ္ေရးစနစ္မ်ား မွ်တစြာလည္ပတ္ေစျခင္းမွ တဆင့္ ေျဖရွင္းေပးရမည္ျဖစ္ျပီး ယခုကဲ့သို႕ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား၏ လုပ္အားခအား ေခါင္းပံုျဖတ္ျခင္းျဖင့္ ေျဖရွင္းရန္ၾကိဳးစားျခင္းအား မလုပ္သင့္ေပ။ ယင္းသို႕ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား၏ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ႏွင့္ လူလူခ်င္းေလးစား တန္ဖိုးထားျခင္းအား ခ်ိဳးေဖာက္ျခင္းလည္းျဖစ္ျပီး အီးႏိုင္းအလုပ္သမားမ်ားအား အျခားအလုပ္သမားမ်ား၊ ကိုရီးယားအလုပ္သမားမ်ားႏွင့္ ခြဲျခားဆက္ဆံျခင္းလည္းျဖစ္သည္။

ထို႕ေၾကာင့္ အဆိုပါ ဥပေဒသစ္သည္ အတင္းအဓမၼျပဳသည့္ ဥပေဒတရပ္သာျဖစ္သည္။ ယင္းဥပေဒသစ္အား ျပဌာန္းရန္ မျပဳသင့္။